W pracy określono wpływ obecności i stężenia jonów Pb (II) i Cd (II) oraz stężenia substratu na aktywność pepsyny i trypsyny w warunkach in vitro. Stwierdzono znaczący wzrost aktywności pepsyny ze wzrostem stężenia jonów tych metali w układzie reakcyjnym, natomiast duży nadmiar substratu w stosunku do enzymu obniżał aktywność obu enzymów.
Analizowano wykorzystanie współczynników ekotoksykologicznych: współczynnika wzbogacenia, indeksu geokumulacyjnego, ilorazów zawartości metali w różnych elementach środowiska do oceny występowania Cu, Cd, Pb w mniszku pospolitym - roślinie leczniczej.
W celu opracowania ulepszonych zasad nawożenia bobiku fosforem i mikroelementami oraz metod ograniczenia nadmiernej kumulacji pierwiastków śladowych w glebie (Zn, Mo, B) przeprowadzono trzyletnie badania z dolistnym dokarmianiem bobiku, stosując na tle dawki fosforu - 2.73 kg P/ha dwie dawki cynku (0.5 i 1.0 kg Zn/ha), dwie dawki molibdenu (0.05 i 0.10 kg Mo/ha) oraz trzy dawki boru (0.30; 0.60 i 0.90 kg B/ha) w fazie nodulacji bobiku (P i Mo) oraz w fazie butonizacji (P, Zn, B). Stwierdzono, że w dolistnym dokarmianiu bobiku fosfor wpłynął stymulująco na poprawę zaopatrzenia młodych roślin w molibden, natomiast wysoce istotnie utrudnił zaopatrzenie roślin w bor. Plon nasion bobiku istotnie wzrósł o 0.41 t z ha w wyniku współdziałania fosforu z molibdenem, oraz samego boru (wzrost o 0.55 t z ha). Zastosowana technologia nawożenia pozwala ograniczyć dawki molibdenu do niezbędnego minimum oraz poprawić wykorzystanie fosforu.