Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 82

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  choroby podstawy zdzbla
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W opracowaniu wykorzystano wybrane wyniki uzyskane w trzech statycznych doświadczeniach płodozmianowych: ZD Błonie-Topola w latach 1972-1999 i ZD Żelisławki w latach 1975-1991 zlokalizowanych na kompleksie pszennym dobrym oraz w ZD Grabów na kompleksie żytnim bardzo dobrym w latach 1970-1999. Oceniono w nich regenerujące oddziaływanie owsa dla pszenicy ozimej, w porównaniu z roślinami strączkowymi, w warunkach długotrwałego stosowania płodozmianów zbożowych. Stwierdzono zbliżone trendy zmian plonu ziarna pszenicy ozimej po owsie i po roślinach strączkowych, co wskazuje, że również w warunkach długotrwałego stosowania płodozmianów zbożowych owies zachowuje swe regenerujące oddziaływanie. Dowodzą tego badania nad porażeniem pszenicy ozimej przez patogeny powodujące choroby podstawy źdźbła - Gaeumannomyces graminis i Pseudocercosporella herpotrichoides. Stwierdzono bowiem zbliżony stopień porażenia zarówno w stanowisku po ziemniaku w płodozmianie z 50% udziałem roślin kłosowych jak i po owsie w zmianowaniu złożonym z samych zbóż. Owies nawożony obornikiem posiada zatem podobną wartość przedplonową dla pszenicy ozimej jak groch, pod który także zastosowano ten nawóz, natomiast po owsie wysiewanym w dalszych latach po wniesieniu obornika, uzyskuje się plony pszenicy niższe, już o około 10% niż po grochu. W warunkach gleb ciężkich należy oczekiwać istotnie niższych plonów pszenicy po owsie niż po bobiku.
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ podwojonej dawki nawozów azotowych i przedplonu (pszenżyto jare, jęczmień jary, owies oraz mieszanki tych gatunków) na porażenie pszenżyta jarego przez choroby podstawy źdźbła oraz jego plonowanie. Porażenie podstawy źdźbła pszenżyta przez choroby było niewielkie, nie mniej jednak zależało od obu czynników doświadczenia. Uprawa pszenżyta jarego po sobie powodowała wzrost zainfekowania podstawy źdźbła i liczebności wyizolowanych grzybów patogenicznych, ale nie wpłynęła na obniżkę plonowania pszenżyta. Pszenżyto uprawiane po mieszankach, a szczególnie po owsie, odznaczało się istotnie mniejszym indeksem porażenia, ale także niżej plonowało. Ryzyko infekcji przez choroby podstawy źdźbła można ograniczyć poprzez podwojenie dawki nawozów azotowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.