W przemyśle spożywczym są stosowane substancje dodatkowe do żywności, klasyfikowane jako identyczne z naturalnymi. Najwięcej w tej grupie występuje aromatów i barwników. Są to substancje otrzymywane w wyniku syntezy chemicznej, ale mające naturalne odpowiedniki. Jednak, biorąc pod uwagę ich budowę stereochemiczną, nie zawsze są one identyczne z naturalnymi. Dotyczy to często spotykanych w przyrodzie związków chi- ralnych, które mogą występować w formie izomerów optycznych. Źródłem optycznie czynnych substancji są wyłącznie organizmy żywe, które najczęściej wytwarzają jeden z izomerów w większej ilości. Chiralne są białka i węglowodany: aminokwasy występują w białkach tylko w formie L, podczas gdy węglowodany zbudowane są z D-sacharydów. Chiralne są często związki zapachowe. Syntetycznie otrzymane odpowiedniki takich związków są zawsze racematami. Dlatego trudno uznać je za identyczne z naturalnymi, które wykazują wysoką czystość optyczną jednego izomeru tym bardziej, że izomery mogą różnić się aktywnością biologiczną, a także zapachem.
W artykule podano podstawowe definicje chiralności oraz metodykę chromatograficznego rozdziału oznaczania enancjomerów w produktach żywnościowych i naturalnych. Zaprezentowano także odpowiednie przykłady oznaczania antypodów optycznych aminokwasów oraz związków zapachowych smakowych, zaczerpnięte z literatury.