W pracy dokonano oceny zmian przewodności elektrolitycznej i stężeń biogenów w wodzie cieku małej zlewni o rolniczo-hodowlanym i osadniczym użytkowaniu w zależności od oddalenia względem źródła jej zanieczyszczania. Badania wykonano w cieku odwadniającym małą zlewnię rolniczą „Wronowiec”, należącą do zlewni rzeki Wieprzówki, lewobrzeżnego dopływu Skawy. Oznaczenia zawartości wybranych cech fizykochemicznych wykonano w próbkach wody pobranych w 10 terminach w okresie 2 lat z 10 punktów, rozmieszczonych wzdłuż cieku na długości około 1,5 km. Punkty poboru wody usytuowano w miejscach prawdopodobnych źródeł zanieczyszczeń, jak również na odcinku około 1,0 km wzdłuż biegu cieku poniżej miejsc zanieczyszczania. W terenie oznaczono przewodność elektrolityczną, a w laboratorium zawartości składników biogennych: K⁺, PO₄³⁻, NH₄⁺, NO₃₋, NO₂₋. Oznaczenia laboratoryjne wykonano metodami standardowymi. Wyniki badań wykazały, że fosforany, amoniak i azotyny najsilniej wpływały na pogorszenie jakości wody, a stężenia azotynów we wszystkich terminach badań nie pozwalały zaliczyć wody do pierwszej, a nawet drugiej klasy czystości. Natomiast wartości przewodności elektrolitycznej i stężenia azotanów w zdecydowanej większości przypadków kwalifikowały wodę do II klasy czystości. Różnica stężeń badanych składników pomiędzy górnym odcinkiem cieku a jego odcinkiem końcowym świadczy, że woda posiada naturalną zdolność samooczyszczania również w małych ciekach o stosunkowo łagodnym przepływie.