Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 41

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  celulazy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The effect of different levels of inorganic nitrogen sources (0.15,0.21 and 0.25% nitrogen content) on the synthesis of cellulase-free ß-1,4-xylanase by Aureobasidium pullulans DSM-73015 was examined. Among inorganic nitrogen compounds tested, ammonium nitrate (NH4NO3) was the best inorganic nitrogen source at 0.21% nitrogen content that gave the highest volumetric and specific activities (8830.09 nkat mL-1; 10767.15 nkat/mg protein) after 96 h of cultivation, while urea displayed the lowest effect. Partial characterization of this crude enzyme produced after optimization processes on two different buffer systems showed that its optimum pH activity was 4, while the thermoactivity had its maximum at 50°C in both buffers. The highest volumetric and specific activities obtained were 20102.35 nkat mL-1; 23000.40 nkat/mg protein for sodium acetate buffer and 19852.30 nkat mL-1; 22714.31 nkat/mg protein for sodium citrate buffer.
Celuloza w środowisku naturalnym podlega rozkładowi biologicznemu przez szeroką grupę fizjologiczną tzw. mikroorganizmów celulolitycznych. W warunkach beztlenowych przemiany celulozy są przeprowadzane przez przetrwalnikujące bakterie z rodzaju Clostridium. Literatura naukowa donosi głównie o rozkładzie celulozy przez termofilny szczep bakterii C. thermocellum. Nieliczne prace badawcze informują natomiast o rozkładzie celulozy prowadzonym przez mezofilne bakterie z rodzaju Clostridium. W prezentowanej pracy wyizolowano trzy szczepy bakterii z rodzaju Clostridium i zbadano ich aktywność celulolityczną. Wyizolowane bakterie zidentyfikowano jako C. celerecrescens, C. cellulolyticum i C. lentocellum. Wszystkie wyizolowane szczepy bakterii produkowały FP-azę, CMC-azę i celobiazę. Podczas wzrostu w warunkach beztlenowych w pożywce z dodatkiem celobiozy, bibuły filtracyjnej i mikrokrystalicznej celulozy Avicel jako jedyne źródło węgla oznaczono produkty fermentacji metodą chromatografii gazowej. Badane gatunki bakterii metabolizowały celobiozę i celulozę Avicel do kwasu octowego i masłowego oraz do etanolu. Natomiast bibułę filtracyjną do kwasu propionowego i izo-walerianowego i etanolu. We wszystkich badanych próbkach wykrywano śladowe ilości propanolu, butanolu i kwasu masłowego.
Celulazy są ważnymi enzymami o zastosowaniu przemysłowym, które mogą być syntetyzowane na podłożach zawierających tanie odpady lignocelulozowe. Przeprowadzono badania, których celem było określenie przydatności bakterii celulolitycznych Cellulosimicrobium cellulans PCM 2385 w produkcji celulaz podczas hodowli z odpadową słomą rzepakową jako głównym źródłem węgla i energii. W doświadczeniu uzyskano aktywność enzymów scukrzających celulozę (FP-az) na poziomie 0,02 FPU ∙ ml-1. Suplementacja podłoża hodowlanego dodatkowymi związkami o charakterze potencjalnie indukującym biosyntezę enzymów nie przyczyniła się do zwiększenia sekrecji celulaz u testowanego szczepu bakterii. Optymalizacja parametrów działania celulaz z zastosowaniem programu Statistica – plan Box-Behnkena wykazała ich najwyższą aktywność hydrolityczną w warunkach: temperatura 40°C i pH 7,5 (aktywność FP-az na poziomie 0,0232 IU ∙ cm-3). W wyniku procesu hydrolizy polisacharydów słomy rzepakowej w ustalonych warunkach, z zastosowaniem płynu pohodowlanego natywnego i zatężonego 50-krotnie uzyskano odpowiednio 1,51 i 14 g ∙ dm-3 cukrów redukujących w medium poreakcyjnym.
W pracy przebadano dwanaście szczepów grzybów strzępkowych z rodzaju Aspergillus, Trichoderma i Rhizopus pod względem zdolności do biosyntezy fitaz oraz enzymów towarzyszących tj. celulaz i ksylanaz, w hodowlach wstrząsanych oraz SSF, w obecności zmielonej fasoli, skrobi kukurydzianej, rzepaku oraz mąki sojowej jako źródeł węgla. Jedenaście szczepów było zdolnych do biosyntezy fitaz, wykazano jednak znaczne zróżnicowanie poziomu aktywności w zależności od źródła węgla w pożywce. Najefektywniejszym źródłem węgla do syntezy tych enzymów była zmielona fasola oraz skrobia kukurydziana. Największymi uzdolnieniami do biosyntezy fitaz charakteryzowały się szczepy Aspergillus niger 551 (34,56 nKat g⁻¹) oraz Aspergillus cervinus (31,85 nKat g⁻¹). W hodowlach prowadzonych w systemie SSF na zmielonej fasoli z udziałem obu szczepów uzyskano zwiększenie aktywności właściwej fitaz w porównaniu z hodowlą wgłębną. Enzymy towarzyszące, tj. celulazy i ksylanazy, w tych warunkach hodowlanych wytwarzane były na niskim poziomie.
Trichoderma harzianum T-33 and Trichoderma hamatum C-l are able to produce extracellular β-1,3-glucanases, chitinases, and cellulases in the shaked cultures, in the base medium enriched with mycelium (postcultural) or fodder yeast and supplemented with Avicel cellulose. The addition of fodder yeast (6%) and mycelium (6%) to the base medium induced more effective production of β-1,3-glucanases than the addition of lactose (2%). The production of chitinases and cellulases was the most successful in the medium enriched with mycelium. The enzymatic preparations from T. harzianum T-33 or T. hamatum C-l (obtained after ethanol precipitation) were used for Yarrowia lipolytica ATCC 20461 protoplast formation (57.5% or 74.5% after 4 h, respectively).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.