Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  cebule mateczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W 1993 roku w Katedrze Roślin Ozdobnych SGGW uzyskano mieszańca międzygatunkowego - zwartnicę Chmielą (Hippeastrum × chmielii Chm.). Wyselekcjonowane klony nowego gatunku zwartnicy charakteryzują się piękną barwą kwiatów, obfitym kwitnieniem i bujnym wzrostem. Nadają się do uprawy doniczkowej i na kwiat cięty. Ze względu na spodziewane duże zapotrzebowanie na materiał nasadzeniowy zwartnicy Chmielą niezbędne jest opracowanie wydajnych technik mikrorozmnażania. W tym celu podjęto próbę różnicowania cebulek przybyszowych z pędów kwiatostanowych uzyskanych z cebul (klon 3/7) po trzech, pięciu i siedmiu miesiącach przechowywania w temperaturze 4°C. Stwierdzono wpływ czasu chłodzenia cebul na procent eksplantatów regenerujących cebulki i liczbę cebulek na eksplantat. Pięciomiesięczne chłodzenie cebul i obecność w pożywce 2 mg·dm⁻³ izopentyloadeniny (2iP) oraz 0,2 mg·dm⁻³ kwasu α-naftalenooctowego (NAA) stymulowały różnicowanie cebulek przybyszowych. Wydłużenie czasu chłodzenia cebul o 2 miesiące wpływało negatywnie na procent eksplantatów regenerujących cebulki oraz na liczbę cebulek uformowanych na eksplantacie.
Oceniano wpływ kształtu cebul matecznych Hymenocallis ‘Sulphur Queen’ i Hymenocallis narcissiflora (Jacq.) J. F. Macbr na plon cebul potomnych oraz badano możliwość reprodukcji cebul z sadzonek dwułuskowych. Współczynnik naturalnego rozmnażania cebul był niski dla obu taksonów, jednak niemal dwukrotnie niższy dla Hymenocallis ‘Sulphur Queen’. Z cebul matecznych o kształcie okrągłym uzyskano większą liczbę cebul potomnych niż z cebul o kształcie wydłużonym. Stosując rozmnażanie przez sadzonki dwułuskowe, uzyskano z jednej cebuli matecznej 36 cebul potomnych u Hymenocallis ‘Sulphur Queen’ i 69 u Hymenocallis narcissiflora (Jacq.) J. F. Macbr. Stwierdzono, że masa sadzonek ma wpływ na liczbę i wielkość cebul potomnych.
Określono wpływ stężenia glukozy (30, 60 i 90 g‧dm⁻³), obecności BA (1 mg‧dm⁻³) oraz wieku cebul matecznych (4, 8 i 12 miesięcy) na rozmnażanie zwartnicy Chmiela (Hippeastrum x chmielii Chm.). Eksplantatami były fragmenty cebul otrzymanych w kulturach in vitro. Stwierdzono, że wiek cebul matecznych ma wpływ na liczbę cebulek przybyszowych uzyskanych z eksplantatu oraz ich średnicę. Większa liczba cebulek tworzyła się na eksplantatach pobranych z cebul starszych (8- i 12-miesięcznych) i odznaczały się one większą średnicą. Największą liczbę cebulek z eksplantatu uzyskano przy zastosowaniu glukozy o stężeniu 30 g‧dm⁻³, niezależnie od obecności BA w pożywce. Ze wzrostem stężenia glukozy spadała liczba cebulek przybyszowych uformowanych na eksplantacie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.