Do doświadczeń wybrano rdestowca ostrokończystego (Reynoutria japonica Houtt.) którego łodygi posiadają obszerne kanały rdzeniowe. Rośliny uprawiane były w warunkach naturalnych. W warunkach naturalnych łodygi rdestowca są ocienione przez liście i rzadko są narażone na bezpośrednie oświetlenie promieniowaniem słonecznym. Badania wykazały, że w kanałach rdzeniowych rdestowa w ciągu nocy stężenie CO2 może przekraczać 10%, a ciągu dnia następuje zmniejszanie tego stężenia nawet poniżej 1%. Zmianom stężenia zawartości CO2 towarzyszą podobne wielkością lecz przeciwnie skierowane zmiany zawartości O2: zmniejszanie się jego zawartości w nocy i zwiększanie w ciągu dnia. Wprowadzenie nadmiernego oświetlenia łodyg doprowadziło do zmian zawartości CO2 i O2. Ze wzrostem intensywności oświetlenia szybciej malała zawartość CO2 i szybciej wzrastała zawartość tlenu w kanałach rdzeniowych. Zmiana warunków świetlnych ułatwiała reasymilację CO2 zgromadzonego w godzinach nocnych przez łodygę. W ciemności uwalnianie tego gazu w kanałach rdzeniowych wynosi około 0,6 µmol CO2·m-2·s-1, a świetlny punkt kompensacyjny reasymilacji uzyskiwano w intensywności napromieniowania około 80 µmol·m-2·s-1. Natomiast świetlne wysycenie reasymilacji notowano przy napromieniowaniu około 850 µmol·m-2·s-1 z intensywnością reasymilacji wynoszącą około 0,9 µmol CO2·m-2·s-1. Badania wykazały że nienaturalnie wysokie dawki promieniowania nie są czynnikiem stresowym dla łodyg rdestowca a wręcz przyczyniają się do szybszego zużywania CO2 i nagromadzania O2.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.