Na podstawie badań przeprowadzonych w 51 parkach wiejskich w stylu krajobrazowym (XVIII i XIX w.) o minimalnej powierzchni 2 ha, leżących w Kotlinie Sandomierskiej na siedliskach grądów (Tilio-Carpinetum) odmiany małopolskiej, określono zróżnicowanie florystyczno-fitosocjologiczne warstwy ziół. Parki wiejskie podzielono ze względu na dwie zmienne: pielęgnację (rozumianą jako koszenie warstwy ziół) i wielkość powierzchni danego obiektu. Wyniki badań wykazały, że obie zmienne mają wpływ na skład gatunkowy roślin w warstwie ziół. Procent pokrycia gatunków roślin z klasy Querco-Fagetea w warstwie ziół w niepielęgnowanych parkach wiejskich o dużej powierzchni oraz w naturalnych zbiorowiskach leśnych grądowych (Tilio-Carpinetum) jest większy niż w parkach pielęgnowanych.