Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  branching
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The superficial temporal artery, one of the terminal branches of the external carotid artery, is used for temporoparietal, parieto-occipital flaps and forehead flaps in reconstructive surgery. The topographic anatomy of this artery exhibits ethnic variations. Therefore, this study aimed to determine the branching pattern of the superficial temporal artery and its relation to specified landmarks in the pericranial region among Kenyans. Sixty superficial temporal arteries from thirty adult cadavers (18 male, 12 female), obtained from the Department of Human Anatomy, were examined during dissection. The number of branches and pattern of branching of the superficial temporal artery was recorded. Specific measurements were taken from the branching point to the lateral canthus, tragus, and midpoint of the arch of the zygoma. Classical bifurcation into a parietal and a frontal branch was seen in 16 (53.3%) cases. Double frontal and double parietal branches were reported in 26.7% and 13.3% of cases, respectively. Only two cases had a trifurcation. The point of origin of the branches in most cases (80%) was above the arch of the zygoma. The mean distance to the midpoint of the arch of the zygoma was 50.8 ± 20.9 mm, to the lateral canthus 58.6 ± 24.3 mm, and to the tragus 44.1 ± 18.5 mm. The branching pattern among Kenyans, therefore, differs from the classical descriptions. A good understanding of the forehead vascularity aids in the design of flaps and minimizes postoperative complications. (Folia Morphol 2010; 69, 1: 51–53)
The experiment was established at Felin Experimental Farm of Lublin Agricultural University. The aim of this study was to estimate the growth and the branched of the six stocks used in the production of the cherry and the sweet cherry young trees. Results of the study proved that F 12/1 and Colt stocks were the most vigorous, while P-HL 6 and P-HL 84 were characterised by the weakest growth. The best branched was by mahaleb cherry seedlings and P-HL 84 stock. The greatest precentage of cut off the buds of the cherry cv. ‘Łutówka’ proved on the rootstocks: F 12/1, P-HL 84 and P-HL 6.
Studies were conducted at the Felin Experimental Station of the Agricultural University in Lublin in the years 2001–2003 and their aim was to estimate the effect of preparations Arbolin 036SL and Promalin 3,6 SL in the form of lanolin paste on the quality of two-year-old trees ‘Šampion’ and ‘Jonica’ cvs. grafted on rootstock M.26. It was shown that the greatest influence on the number of lateral shoots, sum of shoot length and their mean length was exerted by the cultivar and atmospheric conditions in a given year. It was observed that in the majority of trees more lateral shoots were formed by the trees after the application of growth regulators as compared to the control. A singular use of preparations stimulating the branching in the form of lanolin paste in the years with unfavourable weather conditions (2003) was not sufficient to obtain satisfactory effect. The genetic features of a cultivar and the weather conditions in the period of young shoots’ growth had a significant effect on the growth of the studied trees. Preparations Arbolin and Promalin in the form of lanolin paste had no significant effect on the diameter of the rootstock trunks.
Charakterystyczna cechą wielu gatunków roślin drzewiastych jest zdolność do tworzenia w pierwszym roku po okulizacji w szkółce bocznych pędów zwanych syleptycznymi. Obecność tych pędów w dużej mierze decyduje o szybkości wejścia roślin gatunków sadowniczych w okres owocowania, natomiast u drzew ozdobnych wpływa na ich walory estetyczne stanowiące isitny element architektury krajobrazu. Indukcja pędów syleptycznych uwarunkowana jest stopniem występowania dominacji dominacji wierzchołkowej, co ma swoje bezpośrednie źródło w genotypie danej rośliny. Ograniczenie dominacji wierzchołkowej jest odwrotnie proporcjonalne do syllepsis rośliny. Takie gatunki sadownicze jak brzoskwinie lub wiśnie charakteryzują się dużymi zdolnościami do wydawania pędów syleptycznych w przeciwieństwie do jabłoni lub czereśni, które pod tym względem wykazują duże zróżnicowanie między odmianami. Stymulowanie syllepsis polega na ograniczeniu lub eliminacji dominacji wierzchołkowej. Syllepsis roślin drzewiastych może być modyfikowane czynnikami biotycznymi jak podkładka oraz czynnikami abiotycznymi takimi jak klimat, gleba i technologia produkcji szkółkarskiej. Jednakże dominującą rolę w indukcji pędów syleptycznych odgrywają genetyczne predspozycje rośliny. Praca ta ma charakter przeglądowy i omawia wyniki wielu badań prowadzonych w ostatnich trzydziestu latach w wielu krajach nad anatomicznymi i morfologicznymi aspektami syllepsis (gatunek, odmiana, podkładka oraz korelacje między cechami jakościowymi okulantów), klimatycznymi warunkami indukcji i stymulacji wzrost pędów syleptycznych (temperatura i wilgotność powietrza oraz podłoża) oraz czynnikami technologicznymi, takimi jak sposoby rozmnażania, metody agrotechniczne i stosowanie syntetycznych bioregulatorów.
The study was conducted in two successive years to examine the capacity of formation of sylleptic shoots in nursery trees of ‘Abbé Fétel’, ‘Conference’ and ‘Starking Delicious’ pear cultivars grafted on quince MA and quince BA 29 rootstocks during the first year after bud grafting. Tree height, trunk diameter – 10 cm above the bud union and number of sylleptic shoots were measured at the end of each season. Tree height was measured from the ground level. The greatest number of sylleptic shoots was registered in ‘Abbé Fétel’ in both seasons, and the smallest in ‘Starking Delicious’. Tree height and tree diameter were highly significantly affected by cultivar in both years and by rootstock in 2008. The interactions between them did not significantly affect the examined parameters. The study showed that the early growth and syllepsis of pear nursery trees during the first year after bud-grafting were incomparably more affected by cultivar than by rootstock.
A study was carried out of shoot growth and branching, fruit bud setting and fruiting in four sour cherry cultivars: 'Debreceni Botermo', 'Nefris', 'Schatten- morelle' and 'Serocka'. Trees were planted at a high density (4 x 1.5 m), trained with a leader and pruned with the renewal method. A relationship was shown to exist be­tween shoot length and fruit bud setting density. Trees of 'Debreceni Botermo' were found to be the most vigorous, setting fruit buds on weak shoots and two-year-old spurs. 'Nefris' and ' Serocka' were medium in vigour, setting fruit buds mostly on one-year-old shoots irrespective of shoot length. They were characterized by heavy branching. 'Schattenmorelle' trees were small, slowly growing, setting fruit buds on one-year-old shoots with only one terminal leaf bud. This type of fruiting led to bare wood. Pruning appropriate to tree morphology is suggested.
Dziedziczenie szeregu morfologicznych cech systemu korzeniowego analizowano w diallelicznym układzie krzyżowań (Ps + F₂s) pszenicy ozimej. W czynnikowym doświadczeniu wazonowym, przeprowadzonym w fitotronowej komorze wzrostowej, rośliny rosły w specjalnych wazonach (tzw. 'root box’) w warunkach kontrolnych (K), suszy (D) i obniżonego zaopatrzenia w azot (N). W stadium krzewienia (stadium 21/22 Zadoksa) korzenie oddzielono od podłoża przez delikatne wymywanie, a ich cechy zmierzono przy pomocy specjalnego systemu pomiarowego. Efekty GCA okazały się najistotniejsze dla wariancji większości cech, z wyjątkiem całkowitej długości korzeni (TLR) i stopnia rozgałęzienia korzeni (BRA), wariancji których była głównie związana z efektami SCA. W przypadku niektórych cech, a zwłaszcza suchej masy korzeni (RDM), stosunku R : S i specyficznej długości korzeni (SRL) w warunkach suszy, zanotowano indukowany stresem wzrost proporcji GCA/SCA. Zastosowane niedobory wody i azotu na ogół nie wpływały na znak i zakres efektów GCA, ale istotność takich interakcji GCA- typ podłoża stwierdzono dla TLR i długości korzeni bocznych. Rzadziej notowane interakcje SCA-typ podłoża dotyczyły głównie TLR, a w mniejszym stopniu - stosunku R : S i długości korzeni bocznych. Analiza genetycznych komponentów wariancji wykazała, że efekty addytywnego działania genów miały decydujące znaczenie dla długości korzeni bocznych typy L i TLR, natomiast nieaddytywne działanie genów - dla RDM, SRL i BRA. Odziedziczalność w wąskim sensie większości cech korzeni była bardzo niska (0,01-0,34) i tylko TLR oraz długość korzeni bocznych typy L okazały się cechami o wyższej odziedziczalności (0,27-0,59 i 0,36-0,82). Ten znaczący udział nieaddytywnego działania genów może utrudniać selekcję zmierzającą do poprawy sposobu ukorzeniania się wśród mieszańcowego potomstwa badanej kolekcji pszenicy ozimej.
Badania przeprowadzono w latach 2005-2007 w szkółce drzew owocowych w województwie kujawsko-pomorskim. Wiosną 2005 roku wysadzono podkładki wegetatywne M 9, na których latem zaokulizowano cztery odmiany jabłoni: ‘Gala Must’, ‘Gloster’, ‘Golden Delicious Reinders’ i ʻPiros’. W czerwcu na okulantach zastosowano następujące warianty doświadczenia: kontrolę, uszczykiwanie liści szczytowych, oprysk preparatem Arbolin 036 SL. Zabiegi uszczykiwania liści wykonywano trzykrotnie w czerwcu. Oprysk Arbolinem 036 SL w dawce 25 ml na litr wody wykonano w pierwszej dekadzie lipca. Po zakończeniu wegetacji mierzono średnicę pni, wysokość drzewek oraz liczbę i długość pędów bocznych. W 2007 roku wiosną powtórzone zostały wszystkie ww. zabiegi na drzewkach tych samych odmian prowadzonych w formie knipboom (dwuletnie drzewka z jednoroczną koronką). Jakość drzewek w szkółce zależała od odmiany. Drzewka odmiany ‘Gala Must’ odznaczały się najlepszą jakością. Zastosowane zabiegi agrotechniczne na obydwu typach drzewek badanych odmian wpływały na silniejszy ich wzrost i wytwarzanie większej liczby pędów bocznych. Wyjątek stanowiły drzewka jednoroczne odmiany ‘Gala Must’, których wysokość nie zależała od zastosowanych kombinacji. Podobną zależność odnotowano na drzewkach odmiany ʻGlosterʼ w przypadku przyrostu rocznego pni oraz u drzewek dwuletnich odmiany ‘Golden Delicious Reinders’ w przypadku liczby pędów o przyrostach poniżej 20 cm.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.