Zbiorniki wstępne, z filtrami biologicznymi przyczyniają się do poprawy jakości wody w zbiornikach retencyjnych. Ograniczają one dopływ zanieczyszczeń do zbiornika głównego. Na przykładzie nowo wybudowanego zbiornika w Mściwojowie na Wierzbiaku, zaprojektowanego w Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu, oceniono skuteczność działania zbiornika wstępnego w eliminacji biogenów, dopływających ze zlewni rolniczej do zbiornika głównego, wskutek procesów biochemicznych, zachodzących w zbiorniku wstępnym. W okresie od lipca 2005 r. do lipca 2006 r. przeprowadzono okresowe oznaczenia stężeń wskaźników biogennych: amoniaku, azotynów, azotanów i fosforanów na dopływie do zbiornika (cieki: Wierzbak i Kałużnik) oraz na odpływie ze zbiornika wstępnego. Stwierdzono dużą zmienność stężeń biogenów w ciągu roku. Na podstawie wykonanych oznaczeń stężeń biogenów, dla przyjętych średnich rocznych przepływów w ciekach, obliczono ładunki biogenów dopływających i odpływających ze zbiornika wstępnego i na tej podstawie określono skuteczność jego działania. Zbiornik wstępny przyczynia się do znacznej, ok. 65% eliminacji dopływających biogenów. Największej redukcji uległ ładunek azotynów - o ok. 80%, natomiast najmniejszej NH₄ i fosforanów - o około 30%. Zastosowana metoda ochrony wód powierzchniowych z wykorzystaniem zbiorników wstępnych jest bardziej ekonomiczna i mniej pracochłonna niż ogólnie stosowane metody. Zalecana jest do poprawy jakości wody w małych zbiornikach, zlokalizowanych w zlewniach rolniczych, na których terenie stosuje się nawozy, przyczyniające się do eutrofizacji wód powierzchniowych. Zbiorniki wstępne, usytuowane powyżej zbiornika głównego, mogą zapobiegać katastrofom ekologicznym, stanowią również dodatkową rezerwę wody.