Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  bialka zapasowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2011–2014 przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe, którego celem było określenie reakcji odmian populacyjnych i mieszańcowych pszenicy ozimej na wzrastającą intensywność technologii produkcji. Stwierdzono, że wzrost intensywności technologii powodo-wał istotne zwiększenie plonu ziarna pszenicy, co wynikało z większej obsady kłosów i liczby ziaren z kłosa. Najobfitsze plony dała mieszańcowa odmiana ‘Hybred’, a istotnie słabiej plonowała populacyjna odmiana ‘Batuta’. Technologia wysokonakładowa wpływała na wzrost LAI i SPAD, a spośród odmian jedynie mieszańcowa ‘Hymack’ charakteryzowała się gorszymi parametrami architektury łanu. Intensywność technologii nie decydowała o zawartości albumin i globulin, powodując zwiększenie ilości białka oraz frakcji gliadyn i glutelin w ziarnie. Białko ogólne ziarna odmian pszenicy charakteryzowało się najmniejszym udziałem frakcji albumin i globulin przy najwyższym poziomie białek zapasowych z przewagą gliadyn w stosunku do glutelin.
Obiektem badań były rody mieszańcowe pokoleń F4-F5 Aegilops kotschyi BOISS. x Triticum aestivum L. odmiany Rusałka oraz BC1F2 (Ae. kotschyi Boiss. x T. aestivum L. odmiany Rusałka) x T. aestivum L. odmiany Begra. Elektroforeza glutenin HMW wykazała obecność prążka specyficznego dla Ae. kotschyi Boiss., a niewystępującego u pszenicy ‘Rusałka’ w przypadku większości mieszańców F4 Ae. kotschyi BOISS. x ‘Rusałka’, co potwierdziło ich mieszańcowy charakter. Obecność prążków specyficznych dla Ae. kotschyi Boiss. w mieszańcach F4 i F5 Ae. kotschyi Boiss. x ‘Rusałka’ oraz BC1F2 (Ae. kotschyi Boiss. x ‘Rusałka’) x ‘Begra’ potwierdzono również w wyniku elektroforezy produktów amplifikacji DNA uzyskanych metodą RAPD.
Wobec znacznego postępu badań, w artykule przedstawiono najnowsze osiągnięcia w zakresie struktury i właściwości podjednostek uczestniczących w tworzeniu kompleksu glutenowego białek zapasowych ziarniaków zbóż, na przykładzie pszenicy. Główną uwagę zwrócono na elastomeryczny charakter tych białek, występowanie charakterystycznych sekwencji powtarzalnych aminokwasów odpowiedzialnych za tworzenie struktur lewoskrętnych — β oraz na typy i lokalizację wiązań sieciujących, uczestniczących w tworzeniu wielkocząsteczkowych kompleksów (disulfidowych, wodorowych, sił hydrofobowych). Starano się również, w miarę możliwości, powiązać strukturę podjednostek uczestniczących w tworzeniu kompleksów z właściwościami i wartością wypiekową glutenu i ciasta, jakkolwiek w tym zakresie istnieje nadal wiele wątpliwości. Przedstawiono wreszcie mechanizm toksycznego oddziaływania prolamin na osoby cierpiące na chorobę pochodzenia genetycznego — celiakię, a także zastosowanie metod inżynieryjno-genetycznych dla uzyskiwania naturalnych podjednostek w stanie czystym i wbudowywanie ich do kompleksów, co stanowi ważny krok na drodze poznania cech jakościowych wnoszonych przez poszczególne podjednostki.
The review focuses on the role of two groups of proteins (anti-nutritive and toxic) in plant defence against insect herbivores.
Przedstawiono krótki przegląd występujących w owocach i warzywach, wywołujących uczulenia, profilin i białek zapasowych. Zwrócono uwagę na reakcje krzyżowe pomiędzy omawianymi alergenami a homologicznymi białkami obecnymi w pyłkach popularnych roślin. Na koniec omówiono kierunki badań, których celem jest poszukiwanie hipoalergicznych odmian owoców i warzyw.
Endoproteinazy cysteinowe wydają się być najważniejszym typem endoproteinaz odpowiedzial­nych za inicjację i intensywną hydrolizę białek zapasowych nasion towarzyszącą kiełkowaniu i wczesnej fazie wzrostu i rozwoju siewek. Enzymy te zaangażowane są również w procesy starzenia się organów i różnicowania elementów przewodzących. W odpowiedzi na niekorzystne czynniki abiotyczne tzn. niską lub wysoką temperaturę, deficyt wody czy zasolenie, a także czynniki biotyczne wykazano zwiększoną ekspresję genów kodujących endoproteinazy cysteinowe. Przypuszcza się, że funkcja tych enzymów nie ogranicza się do eliminacji białek zdenaturowanych, toksycznych w przypadku infekcji patogena czy ataku owadów, a także białek nieprawidłowych powstałych wskutek błędów indukowanych stresem czy też degradacji białek zbędnych tzn. takich, które w określonej sytuacji przestają odgrywać rolę. Funkcja tych enzymów może polegać także na aktywacji specyficznych białek indukowanych stresem niezależnie od jego charakteru. Na przykładzie 55 odmian i rodów pszenicy ozimej i dziesięciu odmianach pszenicy jarej wykazano, że stopień indukcji endoproteinaz cysteinowych odzwierciedla poziom odporności pszenicy jarej i ozimej na deficyt wody i poziom tolerancji mrozowej pszenicy ozimej.
Amino acid sequences of proteins taken from the SWISS-PROT database were analysed using the computer programme PROTEIN searching for fragments identical to bioactive peptides in chains of plant seed protein and localizing bonds susceptible to enzymatic proteolysis. Sequences of proteins from barley (Hordeum vulgare), rice (Oryzae sativa), sorghum (Sorghum bicolor milo), oat (Avena sativa), soybean (Glycine max), pumpkin (Cucurbita maxima), sunflower (Helianthus annuus) and vetch (Vicia pannonica) were analysed. Fragments with potential antihypertensive activity were present in proteins of all these plants with the exception of vetch. Fragments with potential immunomodulating (pumpkin and sunflower) and antithrombotic (vetch) activity were also found. Proteolytic enzymes may liberate bioactive peptides from plant proteins. Inmost cases the action of two enzymes is necessary. The need occurs especially in the case of protein hydrolysis by prolyl endopeptidases ( EC 3.4.21.26) or alkaline proteinase from Tritirachium called proteinase K (EC 3.4.21.14) and intracellular proteinase from Streptococcus thermophilus (EC 3.4.24.4). Proteolytic enzymes of the digestive tract, such as chymotrypsin (EC 3.4.21.1), trypsin (EC 3.4.21.4), elastase (EC 3.4.21.36) or pepsin (EC 3.4.23.4) can also take part in the liberation of some active fragments.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.