Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  beta-laktamaza
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Enzymy o rozszerzonym spektrum działania (ESBL) wśród klinicznych szczepów pałeczek z rodzaju Serratia wykrywano metodą dwóch krążków (w niewielkiej modyfikacji). Badania wykazały, że 57,7% szczepów dawało reakcję dodatnią.
W ciągu trzech miesięcy (kwiecień-czerwiec 1997) wyhodowano z próbek materiału klinicznego 200 szczepów pałeczek Gram-ujemnych. Próbki pochodziły od pacjentów hospitalizowanych w różnych oddziałach PSK Nr 1 w Warszawie. Najczęściej izolowano szczepy gatunku Pseudomonas aeruginosa. Wśród pałeczek Gram-ujemnych znaleziono 30 szczepów produkujących ß-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL) i 45 szczepów wytwarzających ß-laktamazy indukowane (IBL).
Aktywność enzymów o rozszerzonym spektrum działania (ESBL) wykrywano metodą dwóch krążków wg Jarliera i wsp. (8). Indukowane ß-laktamazy (IBL) wykrywano testem dwóch krążków wg Sandersów (15). Wśród pałeczek Pseudomonas aeruginosa znaleziono 8 (18,6%) szczepów produkujących ß-laktamazy o rozszerzonym spektrum działania (ESBL) i 31 (72%) szczepów wytwarzających ß-laktamazy indukowane (IBL).
Przedmiot badań stanowiło 120 klinicznych szczepów ESBL-dodatnich pałeczek Gram-ujemnych. Aktywność ESBL u tych szczepów wykryto przy zastosowaniu dwóch metod: DDST (metoda dwóch krążków) i DD (metoda krążka diagnostycznego). W teście DD użyto krążków z cefpodoksymem oraz z cefpodoksymem i kwasem klawulanowym (pierwszy wariant - CPD/CD 01). Następnie szczepy sprawdzono pod kątem wytwarzania ESBL stosiyąc kolejne dwa warianty metody krążka diagnostycznego: drugi (CAZ/CD 02) i trzeci (CTX/CD 03). W przypadku kilku szczepów zaobserwowano niezgodności wyników oznaczeń wykonanych za pomocą różnych metod krążkowo-dyfuzyjnych.
Badano występowanie ESBL u 178 pałeczek Gram-ujemnych, u których wykazano przy zastosowaniu czterech metod: DDST, oraz trzech metod CD (z cefpodoksymem, ceftazydymem i cefotaksymem) wykazano brak wytwarzania ESBL. Zastosowanie metody CD z cefpiromem wykazało, że aż 47,5% z tych szczepów wytwarzało ESBL.
Stosując E-test i dwie techniki krążkowe - DDST i DD wykrywano ESBLs wśród 148 klinicznych szczepów E. coli i 78 szczepów K pneumoniae. Wykazano 100% zgodność wyników uzyskanych przy zastosowaniu w/w metod do wykrywania ESBLs wśród szczepów K pneumoniae. W wykrywaniu ESBLs wśród szczepów E. coli stwierdzono 100% zgodność wyników w E-teście i teście DD, natomiast 75% w metodzie DDST. Dokonano również analizy lekowrażliwości badanych szczepów bakteryjnych.
Stwierdzono, że pałeczki E. coli izolowane z moczu istotnie częściej niż izolowane z krwi wytwarzały beta-laktamazy typu ESBL i były wielolekooporne. Z kolei szczepy E. coli wyosobnione z krwi w wyższym odsetku adherowały do cewników lateksowych i cewników z polichlorku winylu.
Z próbek materiału klinicznego wyosobniono 260 szczepów Gram-ujemnych pałeczek, które zidentyfikowano jako ESBL-dodatnie metodą dwóch krążków (DDST). Wszystkie szczepy oznaczono za pomocą nowej metody (DD) służącej do wykrywania beta-laktamaz o rozszerzonym spektrum substratowym z użyciem krążka z cefpodoksymem oraz krążka diagnostycznego z cefpodoksymem i kwasem klawulanowym (CD 01). Zgodność wyników oznaczeń dla obu metod dotyczyła 60,4% badanych szczepów.
The study was undertaken to evaluate the incidence of Moraxella catarrhalis in patients with respiratory tract infections. Overall 514 specimens including 370 throat swabs and 114 sputums were examined. The 78 strains isolated basing on morphological and biochemical characteristcs were classified as Moraxella catarrhalis. The sensitivity of the strains to antibiotics was also estimated. The frequency of M. catarrhalis isolation from the throat swabs (15,9%) was higher than from the sputum (13,2%). Selected 25 specimens of sputum were tested simultaneously by quantitative and qualitative methods. Quantitative method was more sensitive (84% positive findings) than qualitative method (60% positive findings). Resistance to ampicillin was found in 52 (66,7%) strains of M. catarrhalis determined mainly by beta-lactamase production (over 70% strains were producers of beta-lactamase). All strains were sensitive to ofloxacin and amoxycillin/clavulanic acid combination. The frequency of M. catarrhalis isolation was higher in autum - winter period than in summer (May - September). We conclude that M. catarrhalis, beside Streptococcus pyogenes (20,2%) and Streptococcus pneumoniae (17,1%), arc the most frequently isolated bacteria in patients with respiratory tract infections.
Analizie poddano 19 losowo wybranych izolatów należących do trzech gatunków: K. pneumoniae (n=7), P. mirabilis (n=3) i E. coli (n=9), wyosobnionych z materiału klinicznego od chorych w jednym z warszawskich szpitali. Badano zróżnicowanie plazmidowo-kodowanych β–laktamaz typu ESBL i AmpC, wytwarzanych przez oporne na fluorochinolony izolaty należące do wymienionych gatunków. Mechanizm ESBL, który dominował głównie wśród przedstawicieli gatunku E. coli, wykryto w przypadku 9 izolatów. Nabyte β-laktamazy AmpC stwierdzono u 6 badanych izolatów, w tym wśród wszystkich izolatów z gatunku P. mirabilis. Ponadto, w przypadku 4 izolatów należących do gatunku K. pneumoniae wykryto zarówno mechanizm ESBL, jak i AmpC. W prezentowanych badaniach geny warunkujące wytwarzanie pAmpC najczęściej należały do rodziny CMY i DHA, zaś geny warunkujące wytwarzanie ESBL – do rodziny TEM, SHV i CTX-M. Ponadto, 13 spośród 19 badanych izolatów poza niewrażliwością na fluorochinolony i cefalosporyny trzeciej generacji charakteryzowało się również opornością na antybiotyki aminoglikozydowe i trimetoprim/sulafametoksazol. Uzyskane wyniki wskazują na horyzontalny transfer plazmidów, w których znajdują się geny warunkujące wytwarzanie β-laktamaz typu ESBL i/lub pAmpC.
Badania przeprowadzono na 54 szczepach pałeczek z rodziny Enterobacte- riaceae wytwarzających ß-laktamazy typu ESBL, izolowanych od dzieci hospitalizowanych w Akademickim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu. Spośród badanych szczepów 47 (87%) przekazywało plazmidy kodujące ESBL do szczepu biorcy Escherichia coli K12 C600 z częstością 10-5-10-1. Wszystkie kliniczne izolaty oraz uzyskane transkoniuganty były wrażliwe in vitro na karbapenemy oraz norfloksacynę. Stwierdzono wysoki odsetek szczepów opornych na kotrimoksazol (94,4%), gentamicynę (94,4%) i amikacynę (85,2%). Oporność na aminoglikozydy oraz kotrimoksazol była często przekazywana w procesie koniugacji ze szczepów dawców do szczepu biorcy.
Oznaczono wytwarzanie ß-laktamaz u 739 szczepów pałeczek Gram-ujemnych wyizolowanych z żywności stosując metodę trzech krążków. Wykryto jeden szczep ESBL należący do gatunku Stenotrophomonas maltophilia i 14 szczepów produkujących ß-laktamazy AmpC należących do rodzajów Enterobacter, Hafnia, Morganella, Citrobacter, Cedecea, Acinetobacter.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.