Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  bee pasture
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
2
100%
The flowering, nectar production and sugar content were examined in 2012–2013 seasons for three Campanula species (C. persicifolia L., C. glomerata L., C. trachelium L.). The flowers of all studied Campanula spp. are distinctly protandrous; most of them opened between 10.00 and 14.00; only the flowers of C. glomerata continued the opening process until 16.00 (GMT + 2 h). The flower life-span differed between species and was the longest for C. persicifolia – ca. 5.5 days and lasted 3.0–3.5 days in C. glomerata and C. trachelium. The duration of the male phase was 2–3 fold shorter (C. persicifolia and C. glomerata) than the female phase or was equal (C. trachelium). Irrespective of the year of study and the species, the female-biased nectar production pattern was evidenced. The amount of nectar accumulated at the female phase reached 70–87% of the maximum nectar produced by a flower. The total sugar yield (0.4– 12.2 g/10 m2) established for the studied species is low compared to other herbaceous meadow species. However, due to diverse insect visitors groups, the Campanula flowers can be recommended to support pollinators in home gardens or on idle lands.
W naszym kraju nie prowadzono dotychczas szczegółowych badań na temat możliwości gromadzenia przez rodziny pszczele miodu z upraw bobiku. Celem przedstawionej pracy było ustalenie atrakcyjności tej rośliny jako źródła pożytku nektarowego dla pszczół. Badania prowadzono na bobiku odmiany Nadwiślański w 1989 oraz Dino w roku 1990 i 1991. Powierzchnia plantacji w kolejnych latach wynosiła 62, 130 i 70 ha. Każdego roku przywożono na te plantacje 10 rodzin pszczelich, które wcześniej korzystały z pożytku rzepakowego. Drugie 10 rodzin pszczelich o podobnej sile stanowiło grupę kontrolną nie korzystającą z bobiku. Oceniano produkcję miodu i wosku oraz rozwój rodzin latem i ich przygotowanie do zimowli. Stwierdzono, że produkcja miodu z rzepaku w danych latach była w obu grupach doświadczalnych podobna. Rodziny kontrolne zebrały z plantacji tej rośliny w kolejnych latach średnio po 19.4; 6.8 i 3.8 kg miodu, a rodziny doświadczalne (bobikowe) - 19.0; 9.7 i 4.3 kg. Tylko w pierwszym roku badań rodziny wywiezione na bobik zebrały znaczącą dla wydajności z całego sezonu ilość miodu, wynoszącą średnio 10.2 kg na jedną rodzinę. W ostatnim roku, kiedy w lecie panowała susza, pożytek nektarowy z bobiku nie pokrywał nawet potrzeb bytowych rodzin i zaszła konieczność dokarmiania pszczół. W zbiorze miodu z całego sezonu nie stwierdzono różnic pomiędzy grupą kontrolną, w której wydajność miodu z rodziny wynosiła w kolejnych latach 31.0; 13.3 i 27.2 kg a grupą doświadczalną mającą w kolejnych latach wydajność 34.8; 15.8 i 22.6 kg. Nie zaobserwowano także różnic między grupami rodzin bobikowych i kontrolnych w ich rozwoju letnim oraz w przygotowaniu do zimowli, nawet w roku, kiedy bobik nie dal pożytku nektarowego. Plantacje bobiku są na ogół słabym i dość zawodnym źródłem pożytku nektarowego dla pszczół.
W kraju nie prowadzono dotychczas w warunkach polowych badań na temat możliwości odbierania pyłku rodzinom przebywającym na bobiku. Celem badań było ustalenie jego atrakcyjności jako źródła towarowego pożytku pyłkowego. Na plantację bobiku (62-130 ha) każdego roku przywożono 20 rodzin pszczelich, które wcześniej przebywały na rzepaku ozimym. Połowie rodzin już na rzepaku zakładano powałkowe poławiacze pyłku, pozostawiając je do końca sezonu. Pozostałe rodziny były stale bez poławiaczy. Oceniano produkcję miodu, wosku i pyłku poszczególnych rodzin, a także ich rozwój wiosną i latem oraz przygotowanie do zimowli. Pyłkową produkcyjność na plantacji bobiku porównywano z wynikami rodzin, którym w tym samym czasie, ale w odmiennych warunkach pożytkowych odbierano obnóża. Stwierdzono istotne różnice w zbiorach miodu w zależności od odbierania lub nieodbierania pyłku. Bobik okazał się atrakcyjnym pożytkiem pyłkowym, pozwalającym zebrać rodzinom od 1.4 do 3.1 kg obnóży. W latach, gdy terminy kwitnienia roślin pożytkowych nie nakładały się na siebie, rodziny pozyskiwały z bobiku podobne ilości obnóży do uzyskanych z rzepaku i gryki. W czasie suszy odbieranie obnóży na bobiku wysoko istotnie ograniczyło ilość czerwiu, nie wpłynęło jednak na przygotowanie rodzin do zimowli.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.