Stosowanie substancji nadających lub przywracających barwę żywności istotnie wptywa na wygląd środków spożywczych i ich akceptację przez konsumentów. W związku z rozwojem trendu „czystych etykiet", producenci dążą do zastępowania barwników będących substancjami dodatkowymi zwykłymi składnikami żywności, które wywołują wtórny efekt barwiący. Pozwala to na uniknięcie deklarowania numerów E na etykiecie przy uzyskaniu jednocześnie pożądanego efektu technologicznego. Jednak rozróżnienie pomiędzy barwnikiem - dodatkiem a składnikiem barwiącym bywa trudne i ma na nie wpływ wiele aspektów. Podobne trudności sprawia często przygotowanie skutecznej, ale i bezpiecznej komunikacji marketingowej dla produktów wytworzonych z użyciem tzw. żywności barwiącej.
Stosowanie substancji dodatkowych jest jednym z istotnych elementów bezpieczeństwa żywności. Rozwój przetwórstwa spożywczego wiąże się z potrzebą stosowania coraz większej ilości dodatków, w różnych celach technologicznych. Artykuł opisuje zmieniające się w Polsce przepisy prawne dotyczące tych substancji, począwszy od pierwszych regulacji w tym zakresie.
Badano występowanie barwników w kwiatach języczkowatych trzech odmian chryzantemy wielkokwiatowej (Dendranthema grandiflora TZVELEV) w zależności od rodzaju pąka kwiatostanowego, w uprawie prowadzonej w szklarni od 24 kwietnia. Stwierdzono wyraźną zależność zawartości antocyjanów od rodzaju pąka kwiatostanowego u odmian 'Gonzo Rood' oraz 'Succes'. Stężenie tych barwników wzrastało w kolejno tworzących się kwiatostanach. Zawartość pozostałych barwników (flawonów i karotenoidów) nie wykazała ścisłej zależności od rodzaju pąka.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.