Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  baker's yeast
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Background. PABA is a growth factor; however, some papers report on the inhibiting effect of its high doses on the growth of yeast. The aim of this work was to examine the influence of PABA on growth of yeast, biomass yield, nitrogen and protein content and yeast cell morphology during cultivation on mineral and molasses media. Material and methods. Cultures of bakery yeast Saccharomyces cerevisiae 2200 were run for 24 h at 28°C on a shaker at 200 rpm on mineral and molasses culture media containing 0.02, 1, 5, 10, 25, 50, 100, and 200 μg PABA in 1 cm3. Results. The 200 μg dose of PABA in 1 cm3 of mineral medium resulted in the strongest growth inhibition of yeast and the lowest biomass yield. PABA addition in the molasses medium did not change the growth dynamics of the examined strain. Conclusions. At high doses, PABA functioned as a compound that inhibited and altered the yeast growth in the mineral medium. PABA doses ranging from 0.02 to 100 μg PABA·cm-3 were found to evoke an increase in the nitrogen content of the cellular bio-mass. Upon the addition of PABA, yeast cultured in the mineral medium demonstrated a tendency to increase sizes, whereas those cultured in the molasses medium to decrease their sizes
Badano zdolność wiązania magnezu przez przemysłowy szczep drożdży piekarskich podczas hodowli stacjonarnej na podłożu YPD, wzbogaconym w jony magnezu w ilości 0,25, 0,5 i 1,25 Mg2+/dm3. Jony magnezu pochodziły z dwóch soli: MgS04 x 7H20 lub MgCl2 x 6H20. Sole magnezu dodawano do podłoży doświadczalnych na początku hodowli lub pod koniec logarytmicznej fazy wzrostu drożdży. Równolegle prowadzono hodowlę na podłożu kontrolnym (YPD bez dodatku jonów Mg2+). Zawartość magnezu oznaczano metodą ASA w biomasie nie płukanej oraz w biomasie dwukrotnie płukanej wodą dejonizowaną. We wszystkich wariantach hodowli prowadzonych na podłożach doświadczalnych uzyskano istotnie wyższą zawartość magnezu w biomasie komórkowej niż w drożdżach hodowanych na podłożu kontrolnym. Zaobserwowano, że rosnące stężenia jonów magnezu w podłożach doświadczalnych (niezależnie od źródła), powodowały zwiększanie zawartości tego pierwiastka w nie płukanej biomasie komórkowej, chociaż stwierdzane różnice nie zawsze należały do statystycznie istotnych. Dodatek magnezu do podłoży pod koniec logarytmicznej fazy wzrostu nie spowodował podwyższenia zawartości magnezu w biomasie badanej po 24 i 48 h hodowli w stosunku do podłoży wzbogaconych w magnez na początku hodowli. Większa część magnezu była luźno związana z komórkami drożdży, co stwierdzono porównując zawartości magnezu w biomasie płukanej z zawartością tego pierwiastka w biomasie nie płukanej. Zarówno rodzaj źródła magnezu, jak również jego stężenie w podłożu nie miało istotnego wpływu na przyrost biomasy komórkowej drożdży.
Badano wpływ wodnych ekstraktów z wybranych roślin na wzrost kolonii drożdży Saccharomyces cerevisiae. Jako podłoże hodowlane stosowano brzeczkę piwną zestaloną agarem z dodatkiem 1 cm3 odpowiedniego wyciągu ziołowego. Po inkubacji (30°C, 48h) określono wielkość wyrosłych kolonii drożdży. Stwierdzono dodatni wpływ ekstraktów z szałwii i rdestu na wzrost badanego szczepu drożdży piwowarskich - zwiększenie średnicy kolonii w granicach 45 - 75%. Wykazano także korzystne oddziaływanie ekstraktów z szałwii i tataraku na drożdże piwowarskie. Wyciągi z aloesu, tataraku i tymianku posiadały statystycznie istotny wpływ hamujący na wzrost drożdży gorzelniczych (redukcja średnicy kolonii od 21 do 62%). Jedynie ekstrakty tymiankowe oddziaływały negatywnie na rozwój kolonii wszystkich trzech badanych ras drożdży. Stosowane w doświadczeniach handlowe susze ziołowe (mięta, rdest, rumianek i arcydzięgiel) były skażone mikrobiologiczne, głównie florą bakteryjną (39 do 93∙104 kolonii/1 g).
Sprawdzono wpływ dodatku MgS04 7 H20 na wydajność biomasy komórkowej drożdży piekarskich. Zbadano również zdolność wiązania magnezu przez drożdże podczas hodowli na podłożu YPG i w warunkach przemysłowych. W skali przemysłowej ustalono, że celowe jest zwiększanie dodatku magnezu w poszczególnych propagacjach. W hodowli laboratoryjnej plon biomasy uzyskany z podłoża kontrolnego był istotnie mniejszy od plonów z hodowli doświadczalnych wzbogaconych w magnez (stężenie Mg 2+: 0,05; 0,3 i 0,5 g Mg2+ · dm-3 podłoża). Zaobserwowano, że wzrost zawartości magnezu w podłożu powodował zwiększenie ilości tego pierwiastka w biomasie komórkowej drożdży piekarskich.
Microbial conversions are gaining importance in the synthesis of important drug metabolites and their intermediates as they are good alternative to chemical synthesis since they are enantio-selective and regio-selective and even can be carried out at ambient temperature and atmospheric pressure. Till date, biocatalytic reduction of acetophenone and its derivatives has been widely reported. In the present study, we have made an attempt to carry out the microbial bioreduction of o-hydroxyacetophenone by screening some of the selected microorganisms which were obtained from culture collection centre as well as those which are isolated in our Microbiology lab. The selected microorganisms include Aspergillus ochraceous, Aspergillus flavus, Aspergillus tubingenesis, Aspergillus niger, Rhizopus stolanifer MTCC 162, Rhizopus stolanifer MTCC 2591 and Baker’s yeast.Among the seven microorganisms screened for the bioreduction of o-hydroxyacetophenone, Baker’s yeast and Aspergillus tubingenesis showed significant bioconversion where as Aspergillus ochraceous exhibited the least bioconversion.In our earlier study it was found that Aspergillus flavus has the required bioreductase enzyme, which showed the maximum conversion of p-chloroacetophenone to p-chlorophenylethanol. Hence optimization of culture conditions to get maximum enzyme expression and hence maximum conversion was thought off. The parameters considered for the study include effect of various Carbon sources, Nitrogen source, Metal ions, incubation Temperature and media pH on enzyme expression. The optimized culture a condition at which maximum bioconversion was achieved was maltose among various carbon sources. Tryptone was found to have maximum effect among the nitrogen sources. Media pH 7.6 and incubation temperature of 35 °C was found to be favourable for maximum enzyme activity. Among various divalent metal salts, addition of magnesium sulphate to the media significantly increased the enzyme activity.
Regioselektywny przebieg reakcji hydrolizy wiązania estrowego w obecności drożdży piekarskich zaobserwowano dotychczas w przypadku hydrolizy dioctanu heksano-1,2-diolu - estru zawierającego grupy acetylowe różnej rzędowości. Pierwszorzędowe grupy acetylowe były hydrolizowane dwukrotnie szybciej niż drugorzędowe. Problem regioselektywności reakcji hydrolizy i estryfikacji katalizowanej przez drożdże jest interesujący ze względu na możliwość wykorzystania ich w przemianach triacylogliceroli. Celem pracy było rozszerzenie badań nad regioselektywnością reakcji hydrolizy wiązania estrowego na estry dioli o innej budowie łańcucha węglowego oraz estry zawierające w jednej cząsteczce wiązanie estrowe z resztą fenolową oraz alkoholową. Badania wykonano dla następujących estrów: dioctanu 1-fenylo-etano-1,2-diolu, octanu (4-acetyloksy)benzylu oraz butanianu (4-butyryloksy)benzylu. Badania prowadzono w obecności drożdży liofilizowanych (S. I. Lesaffre) oraz drożdży prasowanych (Józefów) w roztworze wodnym, w temperaturze 40°C przy stałym mieszaniu. Postęp reakcji hydrolizy śledzono metodą chromatografii gazowej. Próbki pobierano z mieszaniny reakcyjnej w równych odstępach czasu i ekstrahowano je chloroformem. Stwierdzono, że enzymy produkowane przez drożdże wykazują regioselektywność w stosunku do grup acetylowych o różnej rzędowości. Dla dioctanu 1-fenyloetano-1,2-diolu zaobserwowano dość rzadko spotykany przypadek wyłącznej hydrolizy drugorzędowej grupy acetylowej. Reakcja hydrolizy estrów z resztą alkoholową oraz fenolową w obecności drożdży piekarskich przebiegała nieselektywnie z jednoczesną hydrolizą obu grup estrowych.
W pracy zbadano, jak wpływają różne metody suszenia, ich parametry oraz przechowywanie na zdolność fermentacyjną drożdży Saccharomyces cerevisiae. Miarą wykorzystaną do oznaczenia aktywności świeżych drożdży oraz suszy bezpośrednio po suszeniu była ilość CO2 uwolnionego w trakcie pomiaru zdolności fermentacyjnej. Suszono następującymi metodami: fluidyzacyjnie, konwekcyjnie w suszarce tunelowej, liofilizacyjnie i rozpyłowo. W wyniku procesu suszenia oraz w trakcie przechowywania aktywność biologiczna drożdży ulega zmniejszeniu. Najmniejszą degradację zanotowano po dwuetapowym konwekcyjnym suszeniu w temperaturze 40 i 60°C w suszarce tunelowej. Średnie wyniki aktywności zanotowano dla sublimacji przy –40 i –30°C, a także po fl uidyzacji w 40 i 60°C. Liofilizacja przy zamrażaniu materiału w temperaturze –70 i –20°C, suszenie fl uidyzacyjne w 80°C oraz suszenie rozpyłowe spowodowały największą degradację materiału.
Zbadano wpływ temperatury na zjawisko przenikania olejków eterycznych, pomarańczowego i miętowego, do komórek drożdży piekarskich. Olejki mieszano z zawiesiną wodną świeżych drożdży i wytrząsano w temp. 25, 40, 50 i 70°C w różnym czasie. Po odwirowaniu i przemyciu osadu komórkowego wodą destylowaną preparat suszono metodą liofilizacji. Ilość zakapsułkowanego olejku oznaczano za pomocą chromatografii gazowej po uwodnieniu drożdży i ekstrakcji olejku etanolem. Hydrofobowe olejki eteryczne przenikały do komórek na zasadzie biernej dyfuzji w błonie komórkowej i pozostawały w komórkach po ich wysuszeniu. Szybkość dyfuzji olejków do komórek wzrastała ze wzrostem temperatury i była większa w przypadku olejku miętowego. Maksymalna zawartość olejku pomarańczowego w suchych komórkach drożdży wynosiła 24% s.s. natomiast olejku miętowego 43% s.s. i nie zależała od temperatury procesu kapsułkowania.
Jedną z metod modyfikacji tłuszczów jest reakcja enzymatycznego przeestryfikowania, wykorzystująca enzymy lipolityczne. Z uwagi na złożony proces izolacji enzymy te są reagentami kosztownymi i trudnodostępnymi. Alternatywnym rozwiązaniem może być użycie mikroorganizmów produkujących enzymy, bez konieczności wydzielania ich w czystej postaci. Rolę tę mogą spełniać drożdże piekarskie (Saccharomyces cerevisiae), które są źródłem różnych enzymów, wykazujących katalityczny wpływ na przebieg wielu reakcji chemicznych. Celem pracy było wstępne rozpoznanie możliwości wykorzystania drożdży piekarskich do modyfikacji triacylogliceroli. Jako modelową reakcję wybrano hydrolizę dioctanu heksano-1,2-diolu - estru zawierającego grupy acetylowe o różnej rzędowości. Proces hydrolizy prowadzono w obecności drożdży liofilizowanych, drożdży prasowanych lub biomasy szczepu Saccharomyces cerevisiae 102, jako biokatalizatorów, w roztworze wodnym, w temp. 30°C przy stałym mieszaniu. Postęp reakcji kontrolowano metodą chromatografii gazowej. Stwierdzono, że hydrolazy wydzielane przez drożdże wykazywały regioselektywność w stosunku do grup acetylowych o różnej rzędowości, powodując dwukrotnie szybszą hydrolizę grupy pierwszorzędowej, co stwarza praktyczne perspektywy wykorzystania drożdży piekarskich w przemianach acylogliceroli. Rodzaj użytych drożdży piekarskich nie miał znaczącego wpływu na szybkość reakcji.
Celem pracy było zbadanie wpływu rodzaju oraz stężenia substancji ochronnych (glicerol, sacharoza, fruktoza, maltodekstryna) na aktywność sacharolityczną drożdży piekarskich Saccharomyces cerevisiae w czasie suszenia sublimacyjnego oraz przechowywania. Materiał zamrażano w temperaturze -30°C i suszono w temperaturze 40°C przy ciśnieniu 0,63 mbar przez 20 godzin. Stwierdzono pozytywny wpływ dodatku 4% glicerolu, 8% fruktozy oraz 4 i 8% maltodekstryny na zachowanie aktywności sacharolitycznej drożdży po suszeniu. Najlepszymi właściwościami ochronnymi w czasie suszenia i przechowywania charakteryzowała się 8% maltodekstryna.
Z drożdży piekarskich wyizolowano i zidentyfikowano pięć szczepów bakteryjnych z rodzaju Bacillus, Micrococcus, Sarcina, Lactobacillus i Eschericha. Stwierdzono, że zahamowanie wzrostu szczepów z rodzaju Bacillus, Micrococcus, Sarcina i Lactobacillus było tym większe, im więcej magnezu znajdowało się w podłożu hodowlanym. W wypadku szczepu E. coli dopiero dodatek Mg2+ w ilości 5,0 i 10,0 g/dm3 powodował zahamowanie wzrostu badanego szczepu.
Celem pracy było określenie wpływu mrożenia ciasta na jakość gotowego wyrobu. Materiałem doświadczalnym była mąka pszenna typu 750. Ciasto wytworzone z mąki podzielono na 3 porcje, z których pierwsza nie była fermentowana, drugą fermentowano przez 1 godz., a trzecią przez 1,5 godz., a następnie mrożono w temp. -70°C przez 24 godz. Każdą porcję ciasta przechowywano w temp. -18°C przez 7, 14 i 30 dni. Wykonano także próbę kontrolną bez mrożenia oraz próbę z 3% dodatkiem polepszacza i 5% dodatkiem drożdży. W części doświadczalnej przeanalizowano podstawowe właściwości mąki pszennej typu 750 oraz zbadano cechy fizyczne ciasta z niej otrzymanego. Wraz z wydłużaniem czasu mrożenia ciasta następowało regularne zmniejszanie objętości i wzrost twardości miękiszu pieczywa. Stwierdzono, że większą objętość miało ciasto bez przeprowadzania fermentacji przed zamrożeniem. Nie osiągnięto również znacznej poprawy jakości ciasta przy równoczesnym dodatku polepszacza i zwiększonej ilości drożdży. Badania wykazały, że korzystnym rozwiązaniem jest jak najkrótszy czas mrożenie ciasta, a następnie, po rozmrożeniu jego fermentacja.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.