Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  azot organiczny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki badań nad tempem przebiegu procesu mineralizacji organicznych połączeń azotu w glebach gytiowo-murszowych obiektu Gązwa położonego w mezoregionie Pojezierza Mrągowskiego. Badania takie były rzadko prowadzone w glebach gytiowych. Otrzymane wyniki wykazały, że tempo mineralizacji azotu było zróżnicowane w zależności od poziomu zalegania wody gruntowej i stanu uwilgotnienia gleby. W glebie pod pastwiskiem niski poziom wody gruntowej spowodował przesuszenie gleb, co sprzyjało uwalnianiu się dużych ilości N-mineralnego. W glebie tej we wszystkich badanych terminach, za wyjątkiem zimy, w procesie mineralizacji uwalniały się wysokie i bardzo wysokie ilości azotu azotanowego. W glebie pod lasem dogodne warunki do mineralizacji wystąpiły tylko w okresie lata, kiedy poziom wody gruntowej znacznie się obniżył i występowało niskie uwilgotnienie gleby. Stwierdzono, że mineralizacja może zachodzić także zimą. W tym okresie uwalniało się dużo azotu amonowego, ze względu na zahamowanie procesu nitryfikacji, o czym może świadczyć stosunek N-NO₃/N-NH₄ poniżej jedności. Uzyskane wyniki wskazują, że w glebach gytiowo-murszowych wytworzonych z gytii detrytusowej, mineralizacja organicznych połączeń azotu może w sprzyjających warunkach być intensywna. Wymagana jest zatem kontrola i ograniczanie tego procesu.
Zbadano wpływ sztucznego napowietrzania z destratyfikacją na zmienność wskaźników materii organicznej, takich jak całkowity (TOC), cząsteczkowy (POC) i rozpuszczony (DOC) węgiel organiczny oraz całkowity azot (TON) i fosfor (TOP) organiczny w wodach Jeziora Długiego w Olsztynie. Likwidacja gradientu termicznego wpłynęła na wzrost sedymentacji materii organicznej, szczególnie frakcji cząsteczkowej. Potwierdziła to prawie dwukrotnie wyższa wartość POC:DOC w wodach naddennych w czasie sztucznej destratyfikacji oraz zwiększenie stosunku TOC:TON w wodach hypolimnionu po wyłączeniu sprężarek, kiedy założyło się wyraźne uwarstwienie polegające na spadku stężeń badanych parametrów wraz z głębokością. Po przerwaniu napowietrzania średnia zawartość TOC i TON w wodach jeziora nie uległa istotnemu zwiększeniu. Średnia wartość TOC:TON poniżej 17 wskazywała, że w wodach jeziora przeważała autochtoniczna materia organiczna. W czasie napowietrzania zawartość TOP była mniejsza niż po wyłączeniu sprężarek, zwłaszcza w wodach naddennych, ponieważ w warunkach podwyższonej temperatury i natlenienia wód głębiej położonych rozkład materii organicznej przebiegał szybciej. Umożliwiło to także obniżenie ilości materii organicznej łatwo rozkładalnej (BZT₅) i opornego na rozkład biologiczny DOC oraz POC pochodzącego z produkcji pierwotnej.
Prowadzono badania na umiarkowanie odwodnionych torfowiskach Pojezierza Mazurskiego, tj. na obiekcie w Stąplawkach oraz w dolinie rzeki Łyny w okolicach Olsztyna. W sąsiadujących z sobą ekosystemach łąka-las oraz łąka-pole orne a rozgraniczonych rowem melioracyjnym, wykonano profile glebowe, w których po określeniu budowy morfologicznej i podstawowych właściwości fizycznych oznaczono zawartość azotu ogólnego i mineralnych jego form (N-NH₄ i N-NO₃). Stwierdzono, że w warunkach podobnego odwodnienia, sposób użytkowania gleb torfowo-murszowych ma wpływ na stan zaawansowania w nich procesu murszenia. W siedliskach leśnych jest on słaby (MtI), pod użytkami zielonymi średni (MtII), a w gruntach ornych silny (MtIII). Mineralizacja masy organicznej mierzona ilością azotu mineralnego jest niska w siedliskach leśnych, a średnia pod użytkami zielonymi. Najintensywniej zachodzi w gruntach ornych pod uprawą warzyw, gdzie zapasy azotu mineralnego dwukrotnie przekraczają ilości wystarczające do rozwoju roślin uprawnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.