Obiektem badań były gleby z poboczy dróg śródleśnych stanowiących w strukturze krajobrazu korytarze antropogeniczne. Celem pracy była ocena wpływu korytarzy antropogenicznych na aktywność enzymatyczną gleb leśnych. Badania zlokalizowano na Pobrzeżu Szczecińskim, w 4 ekosystemach leśnych, na glebach wytworzonych z piasku polodowcowego. Badaniami objęto następujące powierzchnie: strefa pobocza (skraj pobocza), przylegająca bezpośrednio do krawędzi lasu; pobocze właściwe; przydrożny rów; skarpa o wysokości około 1-2 m i nachyleniu 30°. Korytarze antropogeniczne, jakimi są drogi śródleśne w istotny sposób zakłócały nasilenie procesów biochemicznych w glebach, co wskazuje na ich negatywny wpływ na potencjał samoregulacyjno-odpornościowy i buforujący krajobrazu. Stwierdzony kilkakrotny wzrost aktywności badanych enzymów (dehydrogenaz, fosfatazy kwaśnej, fosfatazy alkalicznej, ureazy i proteazy) w glebach w obrębie rowów, a także ich wysoka inaktywacja w strefach brzegowej i właściwej wskazuje na naruszenie równowagi biologicznej w systemie krajobrazowym i zakłóceniach w obiegu materii i przepływie energii pomiędzy elementami krajobrazu.