Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  antagonizm
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Ograniczanie negatywnych skutkow zjawiska antagonizmu wystepujacego przy stosowaniu setoksydimu

100%
Szelezniak E.
Fragmenta Agronomica
|
1998
|
tom 15
|
nr 4
36-46
2

Skutecznosc chwastobojcza herbicydow

100%
Szelezniak E.
Ogrodnik Polski. Magazyn dla Gospodarstw Ogrodniczych
|
2005
|
nr 04
92-93
3

Synergizm i antagonizm miedzy biopierwiastkami i metalami toksycznymi

100%
Graczyk A., Radomska K., Dlugaszek M.
Ochrona Środowiska i Zasobów Naturalnych
|
2000
|
nr 18
39-45
4

Reakcja setoksydymu na jakosciowy oraz ilosciowy sklad soli mineralnych wystepujacych w cieczy opryskowej

100%
Szelezniak E.
Fragmenta Agronomica
|
1997
|
tom 14
|
nr 1
87-93
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Use of microorganisms in plant protection against fungal diseases

100%
Nowocien K., Sokolowska B.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2020
|
tom 603
6

Wplyw kationow i anionow na chwastobojcze dzialanie setoksydimu

84%
Szelezniak E.
Pamiętnik Puławski
|
1997
|
tom 109
89-100
7

Grzyby - oddzielne krolestwo

84%
Dynowska M., Wnorowska E.
Biologia w Szkole
|
1999
|
tom 52
|
nr 1
14-20
8

Wieś - miasto. Opozycje, antagonizmy, splątane narracje

84%
Wieruszewska M.
Zeszyty Wiejskie
|
2016
|
nr 22
9

Ocena oddzialywania neomycyny z antybiotykiem innej grupy na wybrane szczepy bakteryjne

84%
Grzybowska W., Wojcik A., Tyski S.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2004
|
tom 56
|
nr 2
187-198
Badano oddziaływania neomycyny występującej razem z innym antybiotykiem w złożonych preparatach leczniczych na wybrane kliniczne i wzorcowe szczepy bakteryjne. Wśród badanych zestawień stwierdzono występowanie czterech typów oddziaływań: synergizmu, addytywności, neutralności i antagonizmu. Dla wszystkich kombinacji neomycyny z drugim antybiotykiem (z wyjątkiem układu z Iinkomycyną) przeważały oddziaływania addytywne. Największą aktywność przeciwbakteryjną stwierdzono dla kombinacji neomycyny z polimyksyną, zaś układ neomycyny z linkomycyną okazał się najmniej skuteczny.
10

Mieszać, ale z rozwagą

67%
Walerowska M.
Top Agrar Polska
|
2011
|
nr 04
11

Mechanizmy zwalczania fitopatogenow glebowych przez grzyby z rodzaju Trichoderma

67%
Wojtkowiak-Gebarowska E.
Postępy Mikrobiologii
|
2006
|
tom 45
|
nr 4
261-273
12

Biokonserwacja pieczywa dzieki zastosowaniu zakwasu

67%
Diowksz A.
Przegląd Piekarski i Cukierniczy
|
2004
|
tom 52
|
nr 04
6-8
13

Ocena antagonizmu drozdzy Geotrichum candidum w stosunku do toksynotworczych grzybow rodzaju Fusarium

67%
Piegza M., Stempniewicz R.
Żywność Nauka Technologia Jakość. Suplement
|
2002
|
tom 09
|
nr 3
136-147
Badano zależności pomiędzy wybranymi szczepami G. candidum, pochodzącymi z różnych środowisk (słód jęczmienny, sery z porostem pleśni), a toksynotwórczymi grzybami rodzaju Fusarium, licznie występującymi na ziarnie zbóż. Interakcje pomiędzy drobnoustrojami badano trzema metodami: testem biotycznym, punktowym i metodą dyfuzyjną (studzienkową). Testowane drożdże hodowano w różnych podłożach: PDA, YEG, Czapka i ME. Wykazano zróżnicowaną aktywność antagonistyczną zależną od szczepu drożdży i szczepu grzyba strzępkowego. Większą wrażliwością na obecność drożdży charakteryzowały się trzy gatunki: F. graminearum, F. sporotrichoides i F. poae, mniejszą dwa gatunki: F. avena- ceum i F. culmorum. Hamowanie wzrostu grzybów testowych było głównie wynikiem konkurencji o przestrzeń życiową.
14

Wplyw skojarzonego dzialania metycyliny i teikoplaniny na szczepy Staphylococcus aureus w badaniach in vitro

67%
Mlynarczyk A., Mlynarczyk G., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2005
|
tom 57
|
nr 1
1-6
W ostatnich latach wankomycyna i teikoplanina są bardzo często stosowane, a niejednokrotnie nawet nadużywane w leczeniu przeciwbakteryjnym chorych hospitalizowanych. Są lekami z wyboru zarówno w leczeniu zakażeń spowodowanych przez metycylino-oporne szczepy Staphylococcus aureus (MRSA), jak i zakażeń gronkowcami koagulazo-ujemnymi.
15

Ocena wplywu antagonizmow zachodzacych pomiedzy komponentami mieszanek herbicydowych na ich skutecznosc chwastobojcza

67%
Domaradzki K.
Progress in Plant Protection
|
2000
|
tom 40
|
nr 2
824-827
16
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Enzymatyczne i antagonistyczne właściwości fluoryzujących pałeczek z rodzaju Pseudomonas, wyizolowanych z ryzoplany lnu włóknistego

67%
Ligocka A., Bauza-Kaszewska J., Paluszak Z.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2005
|
tom 04
|
nr 2
47-55
W pracy zbadano stopień aktywności enzymów pektynolitycznych, celulolitycznych, amylolitycznych i proteolitycznych, a także zdolność do uruchamiania nierozpuszczalnych fosforanów przez fluoryzujące pałeczki z rodzaju Pseudomonas. Bakterie wyizolowano z ryzoplany lnu włóknistego, uprawianego w systemie zmianowania i monokultury. Żaden z izolatów nie wykazywał aktywności enzymatycznej wobec celulozy, natomiast pozostałe wielocukry hydrolizowane były przez wszystkie izolaty. Bakterie były najbardziej aktywne wobec białka. Oceniono również ich właściwości antagonistyczne względem wybranych patogenów grzybowych wyizolowanych z tego samego środowiska. Wszystkie z nich, chociaż w różnym stopniu, hamowały rozwój grzybów.
17

Czynniki modyfikujace skutecznosc chwastobojcza tralkoksydimu

67%
Szelezniak E.
Fragmenta Agronomica
|
2000
|
tom 17
|
nr 2
100-108
18

Prawdopodobne konsekwencje występowania mikotoksyn w materiałach paszowych

67%
Gajecka M., Zielonka L., Obremski K., Gajecki M.
Postępy Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 60
|
nr 2
19
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Występowanie bakterii glebowych z rodzaju Arthrobacter ssp. w uprawie żyta ozimego oraz ich enzymatyczne i antagonistyczne wlaściwości

59%
Glazewska-Maniewska R., Maciejewska A., Melech A.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2004
|
tom 03
|
nr 1
129-137
Doświadczenie przeprowadzono na szczepach bakterii Arthrobacter ssp. wyizolowanych z ryzosfery, ryzoplany i endoryzoplany żyta ozimego. Mikroorganizmy badano pod względem ich aktywności enzymatycznej i antagonistycznej w stosunku do grzybów patogennych. Stwierdzono wysoką aktywność izolowanych szczepów w procesie hydrolizy białka, pektyn, skrobi i lecytyny. U wszystkich badanych szczepów stwierdzono obecność enzymu katalazy. Mikoantagonizm bakterii z rodzaju Arthrobacter badano w stosunku do grzybów z rodzaju Fusarium. Uzyskane wyniki analiz mikrobiologicznych i statystycznych pozwalają stwierdzić, że silnie antagonistyczne szczepy bakterii z rodzaju Arthrobacter częściej występują w strefie ryzosferowej gleby.
20

Intensywność rozkładu drewna świerkowego przez wybrane grzyby zgniliznowe w zależności od wilgotności drewna i interakcji pomiędzy tymi grzybami

59%
Bartnik C., Betkowski S.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 531
Przetestowano 29 gatunków grzybów zgniliznowych zasiedlających głównie pniaki świerkowe. Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych, na klockach świerkowych o wilgotności bezwzględnej 50%, 90% i 120%. Klocki podzielono na dwie partie: inokulowane tylko 1 grzybem i inokulowane 3 grzybami równocześnie, przy wykorzystaniu różnych kombinacji grzybów. Poza tym zbadano interakcje pomiędzy poszczególnymi gatunkami grzybów w tzw. teście na antagonizm (kultury dwuorganizmowe). Tylko 4 gatunki – Antrodia serialis, Diplomitoporus flavescens, Fomitopsis pinicola, Sparassis crispa, powodowały ubytek suchej masy powyżej 20%. Stwierdzono istotną zależność pomiędzy wilgotnością drewna a intensywnością jego rozkładu, przy czym optymalna wilgotność wynosiła 90%, a najsłabiej grzyby rozkładały drewno przy wilgotności 50%. Najczęściej grzyby wszczepiane pojedynczo efektywniej rozkładały drewno niż w kombinacji 2-3 różnych gatunków. Uzyskane wyniki mogą być przydatne przy zwalczaniu biologicznym opieńki w zamierających drzewostanach świerkowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.