Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  aldrin
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przedstawiono i omówiono dostępne wyniki badań stopnia skażenia żywności pozostałościami dieldryny i aldryny. Oszacowano, że wielkość spożycia dieldryny i aldryny w Polsce jest 5-10-krotnie niższa od wyznaczonych wartości dopuszczalnego dziennego pobrania (ADI; RfD). Dieldryna i aldryna były stosowane w Polsce krótko i w małych ilościach w latach 1958-1971. O ile pozostałości aldryny są praktycznie nieobecne w żywności produkowanej w kraju, to źródłem dieldryny jest skażone środowisko naturalne. Pozostałości dieldryny i aldryny potencjalnie mogą jeszcze występować w niektórych środkach spożywczych pochodzących z Azji, Oceanii, Afryki i przypuszczalnie z Ameryki Łacińskiej, tj. w rejonach świata gdzie conajmniej jeszcze niedawno stosowano te pestycydy.
Oznaczono stężenie pozostałości dieldryny, aldryny, endryny, izodryny, endo- sulfanu 1 i 2 w śledziach, dorszach, storniach, okoniach, sandaczach, minogach, babkach obłych, dobijakach i tobiaszach złowionych w Zatoce Gdańskiej. W analizie zastosowano niedestrukcyjną metodę ekstrakcji, oczyszczania i frakcjonowania próbek z rozdziałem w kolumnie kapilarnej chromatografu gazowego i detekcję techniką niskorozdzielczej (1000 amu) spektrometrii mas (HRGC/LRMS). Dieldrynę wykryto w rybach w stężeniu od 0,84 do 6,6 ng/g masy mokrej (od 15 do 70 ng/g masy lipidów), a obecności pozostałych pestycydów nie wykryto powyżej granicy oznaczalności metody, tj. < 0,014- < 0,048 ng/g m.m. dla aldryny, < 0,015- < 0,082 ng/g m. m. dla endryny, < 0,081- < 0,021 ng/g m.m. dla izodryny, < 0,18-< 0,32 ng/g m.m. dla endosulfanu 1 i < 0,12-< 0,21 ng/g m.m. dla endosulfanu 2.
Przedstawiono wyniki oznaczeń stężenia pozostałości trwałych, lipofilnych i toksycznych związków chloroorganicznych (PCBs, D D Ts, HCHs, HCBz, PCBz, CHLs, aldryna, dieldryna, endryna, izodryna, endosulfan 1 i 2, mireks, TCPM-H i TCPM-OH) w tkance mięśniowej bielików padłych na terenie Polski w latach 1991-1996 oraz w obumarłym jaju bielika z 1995 r.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.