Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  agricultural microbiology
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Julia Golebiowska, Ph.D.Soil Microbiologist [ 1913-1993 ]

100%
Sawicka A., Kaszubiak H.
Acta Microbiologica Polonica
|
1994
|
tom 43
|
nr 1
2

Dynamics of changes in the number of selected microorganism groups in sewage sludge and in manure subject to composting process and in the soil enriched with composts

72%
Wolna-Maruwka A., Czekala J.
Archiwum Ochrony Środowiska
|
2007
|
tom 33
|
nr 4
3

Wpływ różnego udziału roślin zbożowych w płodozmianie na liczebność drobnoustrojów w glebie

58%
Kucharski J., Nowicki J., Wanic M.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1996
|
tom 63
67-75
W latach 1990-1993 przeprowadzono doświadczenie, w którym badano wpływ uprawy jęczmienia jarego, owsa oraz mieszanki owsa z jęczmieniem (w stosunku 1 : 1) po różnych przedplonach w zmianowaniach z 25%, 50% i 75% udziałem roślin zbożowych na liczebność niektórych systematycznych i fizjologicznych grup drobnoustrojów. Zmianowanie roślin było następujące: płodozmian A (ziemniak, mieszanka zbożowa, grochopeluszka, pszenica ozima), płodozmian B (ziemniak, mieszanka zbożowa, grochopeluszka, mieszanka zbożowa) i płodozmian C (ziemniak, mieszanka zbożowa, mieszanka zbożowa, mieszanka zbożowa). W kolejnych płodozmianach miejsce mieszanki owsa z jęczmieniem zajmował jęczmień jary oraz owies w siewie czystym. W wyniku badań stwierdzono, że najkorzystniejsze warunki miały drobnoustroje w glebie płodozmianu A. Liczebność niektórych grup drobnoustrojów zależała od sposobu wysiewu owsa i jęczmienia (siew czysty lub mieszany) i od ich udziału w zmianowaniu. Wzrost udziału roślin zbożowych z 25% do 75% z reguły był ujemnie skorelowany z większością analizowanych grup mikroorganizmów. W warunkach przeprowadzonego doświadczenia stwierdzono wysoką korelację między liczebnością bakterii organotroficznych a plonowaniem owsa, jęczmienia i mieszanki tych roślin.
4

Biological nitrogen fixation activity under clover-grass mixtures

58%
Kryszak J., Sawicka A., Niewiadomska A.
Acta Microbiologica Polonica
|
2002
|
tom 51
|
nr 2
5

Occurrence and characteristic of Azospirillum spp. in the rhizosphere of cereals

58%
Jaskowska H.
Acta Microbiologica Polonica
|
1995
|
tom 44
|
nr 1
6

Effect of addition of Greenline preparations to feed mixtures for broilers on the composition of their intestinal microflora

58%
Gajewska J., Niemiec J., Rekosz-Burlaga H.
Acta Microbiologica Polonica
|
2002
|
tom 51
|
nr 1
7

Microbiological studies of feed and faeces of fatteners fed mixtures containing naked oat and permutite

58%
Gajewska J., Fabijanska M., Garbolinska M.
Acta Microbiologica Polonica
|
2002
|
tom 51
|
nr 1
8

Some characteristics of isolates of Rhizoctonia solani from patch of wheat and barley

58%
Furgal-Wegrzycka H., Adamiak J., Adamiak E.
Acta Mycologica
|
1998
|
tom 33
|
nr 1
9

Aktywność mikroorganizmów glebowych w zależności od form, terminów i sposobów stosowania nawozów azotowych

51%
Kucharski J., Panak H., Sienkiewicz S., Niewolak T.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1996
|
tom 62
37-46
Celem badań byto ustalenie wpływu terminu nawożenia pszenicy azotem na: początku krzewienia (EC 21), w pełni krzewienia (EC 25), na początku strzelania w źdźbło (EC 31) oraz stosowanie form nawozu w postaci: saletry amonowej, roztworów siarczanu amonu i mocznika (SAM) w stosunku wagowym 50:35 na liczebność podstawowych grup systematycznych i fizjologicznych drobnoustrojów glebowych. Saletrę amonową (100 kg/ha) stosowano rzutowo, natomiast SAM (100 kg/ha) punktowo na głębokości 10 cm w co drugie międzyrzędzie w odstępach 15 cm. Testowano także wpływ inhibitora nitryfikacji - N-cyjanoguanidyny (DCD) na drobnoustroje. Doświadczenie wykonano w układzie losowanych bloków, w czterech powtórzeniach, na glinie średniej pylastej o odczynie lekko kwaśnym. W wyniku badań stwierdzono, że nawożenie rzutowe saletrą amonową oraz punktowe roztworem siarczanu amonowego i mocznika (SAM), w stosunku wagowym 50:35, wpływa stymulująco na aktywność mikrobiologiczną gleby. Na stosunek sumy liczebności bakterii i promieniowców do grzybów, a także na aktywność ureazy glebowej korzystniejsze działanie wywiera nawożenie punktowe SAM niż rzutowe saletrą. Saletra w większym stopniu rozszerza efekt ryzosferowy (R : S) bakterii oligotroficznych, makrotroficznych i zbiałczających azot oraz promieniowców i grzybów niż SAM. Inhibitor nitryfikacji (DCD) pozytywnie oddziałuje na efekt ryzosferowy bakterii oligotroficznych, makrotroficznych, zbiałczających azot i Azotobacter oraz promieniowców, natomiast negatywnie na stosunek R : S bakterii amonifikacyjnych i celulolitycznych. Wzmaga także aktywność ureazy glebowej. Optymalnym terminem nawożenia, z punktu widzenia aktywności większości drobnoustrojów, jest stadium początkowego krzewienia (EC 21) pszenicy.
10

Skuteczność estru fenylowego kwasu diamidofosforowego w regulowaniu tempa hydrolizy mocznika w glebie

51%
Kucharski J.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1994
|
tom 57
83-90
W badaniach laboratoryjnych testowano efektywność estru fenylowego kwasu diamidofosforowego w powstrzymywaniu hydrolizy mocznika i jego wpływ na drobnoustroje glebowe, natomiast w doświadczeniu polowym określano praktyczną przydatność tego preparatu w nawożeniu mocznikiem jęczmienia jarego. W wyniku badań stwierdzono, że PPDA (ester fenylowy kwasu diamidofosforowego) skutecznie hamuje hydrolizę mocznika w glebie inkubowanej w temp. 10°C i 20°C. Inhibitor ten nie wpływa na plonowanie jęczmienia jarego i nie poprawia wykorzystania azotu z mocznika. Może negatywnie oddziaływać na namnażanie się promieniowców i amonifikatorów.
11

Reakcja szczepów Rhizobium leguminosarum bv. viciae oraz Bradyrhizobium sp.[lupini] na ph w hodowlach na pożywkach sztucznych

51%
Kucharski J., Kuczynska-Krogulec L.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1996
|
tom 63
59-66
Z brodawek bobiku, peluszki i łubinu uprawianych na glebie o zróżnicowanym pH (od 4.5 do 7.0) wyizolowano bakterie symbiotyczne i w doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ pH 4.0; 5.0; 6.0 i 7.0 na namnażanie się Bradyrhizobium sp. (lupini) i Rhizobium leguminosarum bv. viciae oraz na aktywność dehydrogenaz. Prześledzono także wpływ wapnowania gleby na liczebność bakterii oligotroficznych, makrotroficznych, amonifikatorów, zbiałczających azot i Azotobacter oraz promieniowców i grzybów. W wyniku badań stwierdzono, że dla szczepów Rhizobium leguminosarum bv.viciae (współżyjących z bobikiem i peluszką) optymalnym było pH 7.0, a dla Bradyrhizobium sp. (lupini) - 6.0, przy czym ten ostatni gatunek dobrze znosił zakwaszenie podłoża nawet do pH 4.0. Największą aktywnością dehydrogenaz cechowały się komórki Rhizobium i Bradyrhizobium hodowane na pożywkach o pH 7.0. Wapnowanie stymulowało namnażanie się bakterii oligotroficznych, makrotroficznych, zbiałczających azot i amonifikatorów w glebie spod wszystkich roślin oraz zbiałczających azot i promieniowców w glebie spod peluszki i łubinu. Zabieg ten działał inhibicyjnie na grzyby glebowe oraz na zdolność namnażania się in vitro bakterii Rhizobium współżyjących z bobikiem.
12

Wpływ L-tryptofanu oraz kwasu 3-indolilooctowego na drobnoustroje glebowe i plonowanie marchwi

44%
Kucharski J., Wyszkowska J., Nowak G.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1996
|
tom 63
47-57
Celem badań bylo określenie wpływu L-tryptofanu (Tr) oraz kwasu 3-indolilooctowego (IAA), zastosowanych razem z Azotobacter sp. na liczebność drobnoustrojów i aktywność enzymów glebowych oraz na plonowanie i skład chemiczny marchwi. Badania przeprowadzono w hali wegetacyjnej w wazonach Kick-Brauckmanna, w których umieszczono po 10 kg gleby brunatnej właściwej, wytworzonej z piasku gliniastego lekkiego o pH 7.15. Na tle stałego nawożenia mineralnego zastosowano L-tryptofan w ilości: 0; 0.6; 6.0 i 60 mg • kg-1 gleby i kwas 3-indolilooctowy w dawkach: 0; 0.2 i 2.0 mg • kg-1 gleby. Dodatkowo wprowadzono obiekt z dolistnym stosowaniem wodnego roztworu IAA w stężeniu 20 mg • dm-3. Doświadczenie prowadzono w dwóch seriach. W pierwszej serii zarówno Tr, jak i IAA stosowano bez dodawania do gleby komórek Azotobacter sp. W drugiej serii związki te stosowano razem z wyizolowanymi z gleby i następnie namnożonymi komórkami Azotobacter sp. Rośliną doświadczalną była marchew (Daucus carota L). W wyniku badań stwierdzono, że L-tryptofan w dawkach 0.6-60 mg • kg-1 gleby naruszał równowagę biologiczną, gdyż wpływał negatywnie na liczebność bakterii organotroficznych, oligotroficznych, zbiałczających azot i amonifikatorów oraz promieniowców, natomiast stymulował namnażanie Azotobacter sp., bakterii proteolitycznych i grzybów. Niekorzystne zmiany w pewnym stopniu były łagodzone wskutek zastosowanej szczepionki Azotobacter sp. Oddziaływanie IAA było determinowane jego dawką oraz zastosowaną szczepionką i nie zawsze zgodne z działaniem L-tryptofanu. IAA oraz L-tryptofan działały inhibitująco na aktywność dehydrogenaz glebowych i fosfatazy kwaśnej oraz stymulująco na aktywność fosfatazy alkalicznej. Azotobacter sp. wpłynął istotnie na plonotwórcze działanie L-tryptofanu w dawce 0.6 mg · kg-1. Tr oraz IAA nie wywarły żadnego wpływu na zawartość fosforu i magnezu w naci i korzeniach marchwi, natomiast oddziaływanie na koncentrację azotu i wapnia nie było jednoznaczne. L-tryptofan przyczynił się do poprawy zaopatrzenia marchwi w potas oraz do zwiększenia jego wykorzystania z nawozów.
13

Wplyw roznego udzialu roslin zbozowych w plodozmianie na aktywnosc enzymatyczna gleby

44%
Kucharski J., Nowicki J., Wanic M.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1996
|
tom 63
77-84
14

Aktywność drobnoustrojów w glebach zaliczanych do różnych kompleksów przydatności rolniczej, nawożonych azotem mineralnym

44%
Kucharski J., Ciecko Z., Niewolak T., Niklewska-Larska T.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1996
|
tom 62
25-36
Celem badań bylo określenie liczebności drobnoustrojów (bakterii, promieniowców, grzybów, amonifikatorów, zbiałczających azot, proteolitycznych, celulolitycznych) i aktywności enzymów (dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej) w glebach należących do kompleksu pszennego dobrego, żytniego dobrego i żytniego słabego, nawożonych NH4NO3 w dawkach: 0, 40, 80, 120, 160, 200, 240 kg N/ha. Podjęto również próbę znalezienia korelacji między aktywnością drobnoustrojów a produkcyjnością gleb. Na glebie każdego kompleksu uprawiano równocześnie rośliny w następującym zmianowaniu: ziemniaki (25 t obornika na 1 ha), jęczmień jary, żyto ozime (poplon ozimy) + mieszanka strączkowa (plon wtóry; na kompleksie drugim - 150 kg bobiku + 120 kg wyki, a na piątym i siódmym - 80 kg lubinu + 20 kg/ha seradeli), pszenżyto jare. W wyniku badań stwierdzono, że liczebność i aktywność drobnoustrojów była bardziej związana z kompleksem przydatności rolniczej gleb niż z dawką azotu mineralnego. Bakterie, promieniowce, amonifikatory oraz drobnoustroje proteolityczne i zbiałczające azot najintensywniej namnażały się w glebie kompleksu żytniego dobrego, natomiast grzyby w glebie kompleksu żytniego słabego. Nawożenie azotem mineralnym z reguły wpływało pozytywnie na liczebność drobnoustrojów, ale negatywnie, szczególnie wysokie dawki, na aktywność dehydrogenaz glebowych. Wykazano dodatnią korelację między aktywnością ureazy, fosfatazy kwaśnej i wielkością mikrobiologicznego wskaźnika żyzności gleb (M) a przeciętnym plonem roślin, otrzymanym na glebach poszczególnych kompleksów. Nie stwierdzono jednoznacznego związku między plonowaniem roślin a liczebnością drobnoustrojów i aktywnością enzymatyczną gleb, kształtowaną nawożeniem azotowym.
15

Wplyw oleju napedowego do silnikow Diesla na liczebnosc bakterii, grzybow, promieniowcow oraz biomase mikroorganizmow glebowych

44%
Michalcewicz W.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1995
|
tom 46
|
nr 1
91-97
Badano jak zmienia się liczebność trzech podstawowych grup drobnoustrojów: bakterii, grzybów, promieniowców oraz poziom biomasy żywych mikroorganizmów w glebie, do której dodano różne ilości oleju napędowego do silników Diesla.
16

Wpływ cynku na aktywność Rhizobium leguminosarum [Biov.viciae] oraz innych grup drobnoustrojów glebowych

44%
Kucharski J.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1994
|
tom 58
69-76
W doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ różnego stężenia cynku (2 mg, 4 mg, 40 mg i 400 mg Zn/1 dm3 ) dodanego do pożywki na rozwój szczepów Rhizobium leguminosarum i na aktywność ich dehydrogenaz, natomiast w doświadczeniu wegetacyjnym testowano działanie tych samych stężeń Zn na plonowanie bobiku i na aktywność mikrobiologiczną gleby. W wyniku badań stwierdzono, że wzrastające stężenie cynku w podłożu wpływa dodatnio na namnażanie się szczepów R. leguminosarum i ujemnie na aktywność ich dehydrogenaz. Skażenie gleby nadmierną ilością cynku może hamować rozwój bobiku, zmniejszać aktywność enzymów glebowych i naruszać równowagę biologiczną gleby.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.