Wyniki wyszukiwania

1

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Influence of an arbuscular mycorrhizal fungus and phosphate-solubilizing bacterium inoculation at stem cutting stage on P uptake and growth of Impatiens walleriana plants in an unsterile field soil

100%

Thangavelu M., Arumugam P.

Journal of Horticultural Research

|

2019

|

tom 27

|

nr 2

2

Does wounding increase Pb-tolerance in sunflower seed lings? - Study of antioxidant response in primary and adventitious root systems

84%

Strubinska J., Mroczek M.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2007

|

tom 29

|

nr 1 Suppl.

3

In vitro adventitious organogenesis in Ajania pacifica (Nakai) Bremer et Humphries

84%

Tymoszuk A., Antkowiak M.

BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology

|

2018

|

tom 99

|

nr 4

4

The change of root morphology of Plantago lanceolata under hypoxia conditions

84%

Banach K., Visser E. J. W., Stepniewska Z., Banach A. M.

Acta Agrophysica

|

2012

|

tom 19

|

nr 2

Many plant species can adapt to flooding and hypoxia by forming a root system with an altered architecture: thicker, shorter and shallower adventitious roots, than under aerated conditions. The internal gas transport is often improved by increased root porosity and aerenchyma, which is tissue with large intercellular spaces. The raised root aeration allows better supply of oxygen to plant tissues and diffusion of oxygen into the rhizosphere (Radial Oxygen Loss, ROL). This phenomenon creates narrow, but well aerated zones in the hypoxic soil, where phytotoxins are oxidised and methanotrophic as well as nitrifying bacteria can live. The aim of the study was to determine the change of root archi-tecture, porosity and ROL from roots of Plantago lanceolata plants originating from The Middle Vistula River Gorge. Selected plant species were subjected to transient flooding during 7 days of culti-vation on aerated and stagnant oxygen-deficient hydroponic medium. We observed the formation of shorter hypoxic, adventitious roots (56-69 mm) than control roots (112-196 mm) with high porosity (stagnant 15-21 %, control 8.5-9.4%), and the diameter of aerated zone (halo) increased from control values of 0-1.5 mm to 2-2.5 mm under hypoxic conditions.

5

Organogenesis and somatic embryogenesis in cultures of Cyclamen persicum Mill. F1 Medium

84%

Bach A., Malik M., Zolneczko B.

Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica

|

1998

|

tom 40

Different explants (root and hypocotyl slices or leaf parts) isolated from aseptic seedlings of Cyclamen persicum Mill. F1 ‘Medium’ were exposed to various concentrations of auxins and cytokinins. On the media with a higher concentration of cytokinin (2iP at 25 µM) than auxin (NAA at 2.5 µM) all the explants produced low amounts of callus or else directly generated adventitious roots as well as shoots. Leaves proved to be the best explants for direct organogenesis. Adventitious shoots were produced mostly on leaf margins. Direct formation of adventitious roots was observed on the explants isolated from the central parts of seedling leaves. At the lowest concentration of 2,4-D, direct development of adventitious roots occurred regardless of the kind of explant. The medium with 50 µM 2,4-D and 4 µM 2iP was most effective in inducing caulogenesis. Somatic embryos developed on the medium with 0.5 µM 2,4-D and 5 µM BA. They were characterized by well-developed hypocotyls and roots, and inconspicuously formed cotyledons.

6

Wplyw barwy swiatla na ukorzenianie sadzonek pedowych pomidora [Lycopersicon esculentum Mill.]

67%

Glowacka B.

Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus

|

2002

|

tom 01

|

nr 2

83-91

Cuttings of tomato ‘Recento F₁’ cultivar were rooted in water, placed under fluorescent lamps emitted daylight, yellow, green, blue and white light with quantum irradiance 57 µmol m⁻²s⁻¹. The rooting rate and quality of roots were investigated. It was observed a favourable influence of the blue, daylight and white light on the length, number and mass of roots. Yellow and green light influenced unfavourable on the mass and number of roots.

7

Wplyw karbaminianu RW-X na wzrost i aktywnosc mitotyczna korzeni przybyszowych cebuli jadalnej [Allium cepa L.]

67%

Sniezko R., Slotwinska M., Macik-Niewiadomy G., Niewiadomy A.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1997

|

nr 201

337-346

8

Anatomiczne aspekty rozmnazania fuksji [Fuchsia hybrida] za pomoca sadzonek

67%

Strzelecka K.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2006

|

tom 510

|

nr 2

635-643

Obserwacji zmian anatomicznych dokonywano w sadzonkach zielnych trzech odmian fuksji ogrodowej: ‘Eden Rock’, ‘Southgate’ i ‘Dancing Flame’, kontrolnych i traktowanych Ukorzeniaczem B2. Do analizy anatomicznej pobierano po 3 sadzonki każdej odmiany: przez pierwszy tydzień co 24 godziny, natomiast w drugim tygodniu co 48 godzin. Preparaty anatomiczne sporządzano z podstaw sadzonek długości 0,5 cm, zatapianych w parafinie. Wszystkie badane odmiany fuksji odznaczały się dużą zdolnością do regeneracji korzeni przybyszowych. Zarówno sadzonki kontrolne, jak i traktowane auksyną ukorzeniały się łatwo, ale szybkość procesu zależała od odmiany. U odmian ‘Eden Rock’ i ‘Southgate’ pierwsze korzenie ukazywały się po 8-9 dniach, natomiast u ‘Dancing Flame’ po 11. Zawiązki korzeni przybyszowych powstawały w strefie kambium i łyka. Pierwsze podziały komórkowe prowadzące do powstania zawiązka obserwowano już po 24 godzinach ukorzeniania, a początki zorganizowanego ułożenia komórek widoczne były po 5 dobach u ‘Eden Rock’ i ‘Southgate’ i 8 u ‘Dancing Flame’. Egzogenna auksyna, zawarta w Ukorzeniaczu B2, pobudzała powstawanie primordiów u dwóch pierwszych odmian, głównie poprzez zwiększenie ich liczby, nieznacznie wpływając na przyspieszenie procesu. Liczba zawiązków wynosiła od 4 do 8 w porównaniu do 2-5 w sadzonkach kontrolnych. W sadzonkach ‘Dancing Flame’ traktowanych Ukorzeniaczem B2 zawiązków korzeni było mniej niż w sadzonkach kontrolnych.

9

Lead induced disturbances in cell divisions and growth in sunflower primary and adventitious roots

67%

Strubinska J., Pietrusiewicz J., Sniezko R., Bednara J.

Biological Letters

|

2005

|

tom 42

|

nr 2 Spec.Vol.

10

Indukcja pędów przybyszowych w kulturach in vitro z liści borówki drzewiastej (Vaccinium arboreum MARSH)

51%

Litwinczuk W., Mianowska A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 539

|

nr 2

W pracy określono skład pożywki umożliwiającej otrzymywanie pędów przybyszowych borówki drzewiastej (Vaccinium arboreum MARSH) w kulturach in vitro. Liście pochodzące z intensywnie rosnących kultur pędowych umieszczono na zmodyfikowanej pożywce ZB. Zamieranie eksplantatów liściowych było wyraźnie częstsze na pożywkach z dodatkiem 2,4-D (0,1 mg∙dm-3) niż IAA (2 mg∙dm-3), zaś ich kalusowanie - w obecności TDZ (0,2 mg∙dm-3) niż 2iP (10 mg∙dm-3). Istotnie więcej liści wytworzyło pędy przybyszowe w obecności 2iP niż TDZ. Proliferacja pędów przybyszowych była jednak najsilniejsza na pożywce zawierającej TDZ i IAA. W efekcie wydajność pożywek 2iP+IAA i TDZ+IAA była zbliżona. Z reguły pędy przybyszowe powstawały na pożywce 2iP+IAA drogą organogenezy bezpośredniej, zaś na pozostałych pożywkach (TDZ+IAA, 2iP+2,4-D) - za pośrednictwem kalusa. Na pożywce TDZ+2,4-D organogeneza była całkowicie zahamowana. Zamieranie liści było wyraźnie rzadsze, zaś ich kalusowanie częstsze na pożywkach z dodatkiem sacharozy (30 g∙dm-3) i glukozy (15,8 g∙dm-3) w porównaniu do pożywek zawierających fruktozę, galaktozę lub sacharozę w stężeniu 15,8 g∙dm-3. Wzrost kalusa był najsilniejszy w obecności galaktozy. Wydajność powstawania pędów przybyszowych była nieznacznie większa na pożywkach z dodatkiem sacharozy w porównaniu do pozostałych. Klony użyte w doświadczeniach różniły się pod względem reakcji na testowane pożywki, co wskazuje na konieczność optymalizacji warunków regeneracji pędów przybyszowych dla każdego klonu osobno.

11

Formowanie i regeneracja pąków przybyszowych w kulturach in vitro przylaszczki pospolitej (Hepatica nobilis SCHREB.)

51%

Szewczyk-Taranek B., Pindel Z.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 539

|

nr 2

Opisano metodę rozmnażania przylaszczki pospolitej (Hepatica nobilis SCHREB.) drogą wzbudzania pąków przybyszowych in vitro. Eksplantatami były liście przylaszczki pobierane z roślin rosnących w warunkach in vitro. Użyto pożywkę MS według Murashige i Skooga (1962) zawierającą różne stężenia: cytokininy BA (0,5-5,0 μM) i auksyny NAA (0,5-5,0 μM). Kultury utrzymywano w warunkach 16-godzinnego dnia lub w ciemności. Najwięcej pąków przybyszowych formowało się na eksplantatach liściowych na pożywce wzbogaconej w 5 μM BA i 0,5 μM NAA niezależnie od warunków świetlnych. Natomiast na pożywkach zawierających jednakowe ilości auksyn i cytokinin oraz z przewagą auksyn obserwowano formowanie licznych korzeni i kalusa. Pąki przybyszowe różnicowały pąki kątowe na pożywce zawierającej 2,0 μM BA i 0,2 μM NAA. Wydłużanie liści uzyskano na identycznej pożywce dodatkowo wzbogaconej w 3 μM GA3.

Ograniczanie wyników

Influence of an arbuscular mycorrhizal fungus and phosphate-solubilizing bacterium inoculation at stem cutting stage on P uptake and growth of Impatiens walleriana plants in an unsterile field soil

Does wounding increase Pb-tolerance in sunflower seed lings? - Study of antioxidant response in primary and adventitious root systems

In vitro adventitious organogenesis in Ajania pacifica (Nakai) Bremer et Humphries

The change of root morphology of Plantago lanceolata under hypoxia conditions

Organogenesis and somatic embryogenesis in cultures of Cyclamen persicum Mill. F1 Medium

Wplyw barwy swiatla na ukorzenianie sadzonek pedowych pomidora [Lycopersicon esculentum Mill.]

Wplyw karbaminianu RW-X na wzrost i aktywnosc mitotyczna korzeni przybyszowych cebuli jadalnej [Allium cepa L.]

Anatomiczne aspekty rozmnazania fuksji [Fuchsia hybrida] za pomoca sadzonek

Lead induced disturbances in cell divisions and growth in sunflower primary and adventitious roots

Indukcja pędów przybyszowych w kulturach in vitro z liści borówki drzewiastej (Vaccinium arboreum MARSH)

Formowanie i regeneracja pąków przybyszowych w kulturach in vitro przylaszczki pospolitej (Hepatica nobilis SCHREB.)