Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Triticum aestivum ssp.spelta
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Ziarno orkiszu (Triticum aestivum ssp. spelta L.) pochodziło z doświadczenia przeprowadzonego w 2008 roku w Rolniczej Stacji Doświadczalnej w Lipniku k. Stargardu Szczecińskiego. Doświadczenie zrealizowano z następującymi czynnikami: odmiany orkiszu (Franckenkorn i Oberkulmer Rotkorn) i dawka nawożenia azotem (0, 40, 80, 120 kg N ・ ha–1). W ziarnie oznaczono zawartość składników pokarmowych, frakcje włókna, składniki mineralne oraz poziom aminokwasów. Analizy wykazały, że ziarno orkiszu jest bogate w składniki odżywcze. Odmiana Oberkulmer Rotkorn charakteryzowała się istotnie wyższą zawartością białka i niższą włókna surowego w porównaniu z odmianą Franckenkorn. Białko orkiszu cechuje korzystny skład aminokwasowy i wartość odżywcza białka potwierdzona wskaźnikiem EAAI. Pierwszym aminokwasem ograniczającym jakość białka we wszystkich badanych próbach okazała się lizyna. Zwiększone nawożenie azotem miało istotny wpływ na obniżenie ligniny (o 1,6 g ・ kg–1SM) i ADF (o 4,0 g ・ kg–1 SM). Najkorzystniejszy skład aminokwasowy określono dla Oberkulmer Rotkorn (32 g 16 g–1N).
Doświadczenie polowe przeprowadzono metodą losowanych bloków w latach 2001–2003 w ZDD Swadzim k/Poznania. Celem pracy była ocena zróżnicowania parametrów jakościowych ziarna 20 genotypów orkiszu pszennego oraz wskazanie form wyróżniających się pod tym względem. Badane genotypy orkiszu wyraźnie różniły się pod względem badanych cech jakościowych ziarna. Najwyższą zawartością białka ogółem charakteryzowały się rody HTRI 4473 oraz HTRI 9631, a najniższą genotypy 001950 — Radzików, Osterreischer Burgdorf oraz Spelt. inz Drogendijk. Największa zawartość glutenu wystąpiła u rodów HTRI 4473 oraz HTRI 9631, natomiast najmniejsza u Spelt. inz Drogendijk. Najwyższą wartość wskaźnika Zeleny’ego, około 30 ml stwierdzono u dwóch genotypów orkiszu Blauer Wi. Kolbendinkel i HTRI 4473. Niezależnie od przebiegu warunków pogodowych w obu latach rody HTRI 9631 i HTRI 4473 wyróżniały się wysoką wartością wypiekową wyrażoną wskaźnikiem RMT. Genotypy HTRI 9631 i HTRI 4473 cechowała wysoka zawartość białka i glutenu oraz najlepsza wartość wypiekowa.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.