Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Titania cultivar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The objective of the presented studies carried out in the Department of Horticultural Plant Fertilization, University of Life Sciences in Poznań was the investigation of the influence of the introduced doses of cadmium and lead (soil pollution) on the yield of the particular organs of selected cultivars of Marigold (Tagetes erecta L.) and to check whether these plants are suitable to be planted on soils polluted with the mentioned metals. Plants used in the experiment were planted in individual outflowless containers in plastic tunnel. The studied cultivars of Marigold were planted in a substrate artificially polluted with cadmium and lead. The two heavy metals were introduced in the following doses: Cd – 0 (control); 1; 5; 10 mg dm⁻³, Pb – 0 (control); 100; 500; 1000 mg dm⁻³. Statistical analyses carried out in the present paper refer to the analysis of variance for leaf, stalk and inflorescence matters and the number of inflorescences. Analysis of the mean total yield of the particular cultivars grown in all substrates has shown that the highest total yield was reached by ‘Titania’ cultivar, in the second place was ‘Hawaii’ and the smallest yield was obtained from ‘Mann im Mond’. The smallest amounts of cadmium and lead, regardless of the applied dose, remained in the substrate in which ‘Hawaii’ cultivar was grown.
In the Department of Plant Fertilization, University of Life Sciences in Poznań, a vegetation experiment (in plastic tunnel) was carried out in which the substrate was artificially contaminated with cadmium and lead and three cultivars of Tagetes erecta L. were planted in it: ‘Mann im Mond’, ‘Hawaii’ and ‘Titania’. The substrate was artificially contaminated with increasing doses of metals: Cd – 0 (control); 1; 5; 10 mg dm⁻³; Pb: 0 (control); 100; 500; 1000 mg dm⁻³. The objective of studies was to investigate which organs of Tagetes erecta L. cumulated the greatest amounts of cadmium and lead, what amounts of Cd and Pb move from the substrate to the organs of the studied cultivars and whether the studied cultivars of Marigold are suitable for the remediation of soils polluted with cadmium and lead. The metals contained in the particular plant organs, after dry mineralization, were identified by the method of atomic spectrophotometer AAS-3 of Zeiss Company. In all studied cultivars, the highest contents of cadmium were found in leaves, smaller amounts were shown in stalks, while inflorescences contained the smallest Cd amounts. The highest amounts of lead in all studied cultivars were found in the stalks, smaller amounts in the leaves and the least amount was shown in the inflorescences The greatest contents of cadmium and lead were found in the organs of ‘Hawaii’ cultivar, both in the leaves, stalks and inflorescences. The studied cultivars of Tagetes erecta can be utilized for the remediation of soils polluted by heavy metals.
W pracy przedstawiono wyniki badań porównawczych z 6 odmianami porzeczki czarnej uprawianej w rejonie Olsztyna. Do badań wzięto dwie odmiany szwedzkie: Ojebyn i Titania oraz 3 białoruskie odmiany: Białoruska Słodka, Mińska i Kantata oraz rosyjską odmianę: Gołubka. Porównano wzrost i plonowanie, a także skład chemiczny owoców. Stwierdzono, że najsilniejszym wzrostem odznaczały się krzewy odmiany Białoruska Słodka i Mińska, a najsłabszym - odmiana Gołubka. Najplenniejsze były Białoruska Słodka i Titania. Odmiany Kantata i Mińska plonowały na poziomie odmiany Ojebyn. Zdecydowanie mało plenną okazała się odmiana Gołubka. Pod względem wielkości owoców i składu związków organicznych w jagodach wyróżniały się odmiany: Kantata, Titania, Białoruska Słodka i Mińska.
W pracy przedstawiono wyniki badań plonowania i cech morfologicznych owoców ukraińskich i litewskich odmian porzeczki czarnej w warunkach Olsztyna. Jednoroczne rośliny odmian: Alta, Sofijewska, Jubilejnaja Kopania, Czernecza, Czereszniewa, Ametyst, Wernisaż, Dainiai, Blizgiai, Tauriai, Viciai, Almin oraz Titania posadzono jesienią 2002 roku w Zakładzie Dydaktyczno-Doświadczalnym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W latach 2006-2008 określono wielkość plonu, masę 100 owoców, liczbę owoców w gronie, długość grona i masę 30 gron. Najwyższe plony owoców uzyskano w 2008 roku, szósty rok po posadzeniu. Prawie dwukrotnie mniejsze średnie plony dla odmian uzyskano w 2007 r., w którym zanotowano największe przymrozki w okresie kwitnienia porzeczek. W omawianym roku grona były najkrótsze, z najmniejszą liczbą owoców, o największej masie 100 owoców i 30 gron. W latach 2006-2008 największą masą 100 owoców charakteryzowała się odmiana Sofijewska. Do odmian wielkoowocowych należały odmiany ukraińskie: Ametyst, Jubilejnaja Kopania i Czereszniewa. Odmiany litewskie za wyjątkiem Tauriai i Almin odznaczały się mniejszą masą owoców. Największą średnią masą 30 gron z lat 2006-2008 charakteryzowała się odmiana Ametyst oraz Czereszniewa. Najmniejsze wartości tej cechy zanotowano dla odmian: Dainiai, Almin i Blizgai.
Celem badań, przeprowadzonych w latach 2006-2008, było porównanie wartości odżywczej owoców ukraińskich i litewskich odmian porzeczki czarnej z odmianą szwedzką Titania w warunkach północno-wschodniej Polski. W jagodach badanych odmian porzeczki określono zawartość suchej masy, antocyjanów, kwasów organicznych, witaminy C oraz cukrów prostych i ogółem. Analiza statystyczna wyników wykazała wysoce istotne zróżnicowanie składników zarówno między odmianami, jak i w latach badań. Największą średnią zawartość składników dla odmian, z wyjątkiem kwasów organicznych, zanotowano w 2006 roku. Najwyższą średnią zawartością suchej masy w latach prowadzenia badań charakteryzowały się owoce odmian: Wernisaż (17,77%), a także Imaliai (17,49%) i Tauriai (17,10%). Najmniej suchej masy zanotowano w owocach odmiany Almin (14,96%) oraz odm. Czernecza, Sofijewska i Viciai (15,40-15,45%). Wysoce istotne różnice odnotowano także w ilości antocyjanów, których średnia zawartość dla odmian w 2006 roku wynosiła 153,31 mg∙100 g-1, a w 2008 roku 94,72 mg∙100 g-1. Najwięcej antocyjanów zgromadziły owoce odmiany Ametyst (180,75 mg∙100 g-1), najmniej natomiast było ich w owocach odmiany Czernecza (79,28 mg∙100 g-1). Najmniej cukrów (5,92%), a najwięcej kwasów (3,66%), jagody badanych odmian porzeczki zgromadziły w 2007 roku. Był to rok, który charakteryzował się przygruntowymi przymrozkami jeszcze w ostatnich dniach maja a także największą sumą opadów w okresie wegetacji. Najmniej kwasów organicznych zawierały owoce odmian: Jubilejnaja Kopania (2,31%) i Sofijewska (2,32%) a najwięcej szwedzka odmiana Titania (4,15%) a także odm. Tauriai (3,94%) i odm. Ametyst (3,73%). Najbardziej zasobne w witaminę C były jagody odmian: Almin (244,31 mg∙100 g-1) a także Czernecza (221,85 mg∙100 g-1), najmniej natomiast odm. Tauriai (134,6831 mg∙100 g-1) i odm. Imaliai (137,29 mg∙100 g-1). Najwięcej cukrów ogółem zgromadziły owoce odmian: Dainiai (7,33%) i Sofijewska (7,19%), najmniej natomiast owoce odmian: Blizgai (5,62%) oraz Viciai (6,08%)
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.