Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Tatry Polskie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Pomurnik Tichodroma muraria (L.) gniazduje obecnie w Polsce wyłącznie w Tatrach. Są to najbardziej na północ wysunięte stanowiska lęgowe tego gatunku. W artykule zestawiono dawniejsze i współczesne obserwacje tego taksonu w polskiej części Tatr, a obszerniej omówiono wyniki inwentaryzacji przeprowadzonych w latach 1995–1997 i 2006. Pomurniki są stwierdzane w Tatrach od roku 1835 (w polskiej części od r. 1850), obecnie głównie w Tatrach Zachodnich. Najważniejszymi ostojami gatunku są: Dolina Kościeliska – zwłaszcza rejon Kominiarskiego Wierchu i Wąwóz Kraków, Dolina Kasprowa i Kościelec. Liczebność gatunku w latach 90. XX wieku oceniono na 16–19 par, z tego w granitowych Tatrach Wysokich (w latach 1995–1997) wykryto jedynie rewiry trzech par. W trakcie cenzusu w 2006 roku stwierdzono brak ptaków na niektórych stanowiskach, a obecny stan liczebny oceniono na 10–15 lub nawet tylko na 5–10 par. Tatrzańska populacja lęgowa podlega fluktuacjom związanym prawdopodobnie z ekstremalnymi warunkami pogodowymi zwłaszcza wiosną. Pomurniki gniazdują w Tatrach Zachodnich przede wszystkim na skałach wapiennych, bogato urzeźbionych i porośniętych roślinnością zielną oraz trawami. Głównym zagrożeniem dla populacji, obok drapieżników i niekorzystnej pogody, może być niepokojenie ptaków przez alpinistów. Istnieje pilna potrzeba rozpoczęcia regularnego monitoringu pomurnika, by dokładniej określić jego liczebność w polskich Tatrach
Mącznica lekarska Arctostaphylos uva-ursi L. z rodziny wrzosowatych Ericaceae jest gatunkiem cyrkumborealnym. Przez teren Polski przebiega południowa i południowo-zachodnia granica zwartego zasięgu tego gatunku. W Karpatach polskich mącznica lekarska podawana była zaledwie z pięciu reliktowych stanowisk i w Czerwonej księdze Karpat polskich ma status gatunku narażonego na wyginięcie (VU). Wszystkie stanowiska znajdują się w Tatrach Zachodnich. Nowe miejsce występowania tej rośliny odkryto na dolomitowych skałkach Krytej Czuby w Dolinie Chochołowskiej, na wysokości 1232 m n.p.m., gdzie roślina tworzy trzy płaty o łącznej powierzchni około 15 m2. Mącznica lekarska rośnie tutaj w murawie naskalnej Carici sempervirentis-Festucetum tatrae, w sąsiedztwie reliktowych lasków sosnowych Vario-Pinetum
Orzesznica Muscardinus avellanarius jest najczęściej stwierdzanym przedstawicielem ssaków pilchowatych Gliridae w Tatrzańskim Parku Narodowym. W latach 2004–2011 odnotowano ten gatunek w 19 różnych miejscach Tatr. Orzesznicę stwierdzono również w Kotlinie Orawsko- -Nowotarskiej (2 stanowiska) i na Spiszu (1 stanowisko). Najczęściej zwierzęta te rejestrowano na skrajach lasu oraz na śródleśnych polanach porośniętych maliniskami. Nieco ponad połowę stanowisk zlokalizowano w lasach regla dolnego. Gatunek odnotowany został również w reglu górnym oraz powyżej górnej granicy lasu – w piętrze kosodrzewiny Pinus mugo. Najwyżej zlokalizowane stanowisko tego gryzonia znajdowało się na wysokości 1750 m n.p.m
W pracy przedstawiono aktualne dane dotyczące występowania ryjówkowatych w Tatrach polskich i u ich podnóży. W latach 1993–2012 odnotowano na 124 stanowiskach 301 osobników należących do pięciu gatunków ryjówkowatych: ryjówki aksamitnej Sorex araneus, ryjówki malutkiej S. minutus, ryjówki alpejskiej S. alpinus, rzęsorka rzeczka Neomys fodiens i rzęsorka mniejszego N. anomalus. Najpospolitszym gatunkiem była ryjówka aksamitna, którą wykazano na 64 stanowiskach (208 osobników). Znacznie rzadziej stwierdzana była ryjówka malutka (34 stanowiska i 61 osobników) i ryjówka górska (19 osobników w 16 miejscach). Rzęsorek rzeczek (11 osobników) obserwowany był na ośmiu stanowiskach zlokalizowanych w sąsiedztwie górskich potoków. Tylko dwukrotnie u podnóża Tatr, przy wlocie Doliny Strążyskiej (885 m n.p.m.) i na Polanie Zazadniej (910 m) został stwierdzony rzęsorek mniejszy
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.