Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Scabiosa caucasica
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania przeprowadzono w latach 2007-2008. Materiałem badawczym była Scabiosa caucasica M.BIEB. - driakiew kaukaska, roślina ozdobna uprawiana na kwiaty cięte. Badania przeprowadzono na trzech odmianach driakwi: ‘Perfecta’, ʻFamaʼ oraz ‘Perfecta White’. Kwiatostany zbierano sukcesywnie, w miarę osiągania dojrzałości zbiorczej. W oparciu o wyniki analiz gleby opracowano dwa warianty nawożenia: I - uzupełnienie składników pokarmowych w glebie do poziomu 100 mg N∙dm-3 i 150 mg K∙dm-3, II - uzupełnienie składników pokarmowych w glebie nawozami mineralnymi do poziomu 200 mg N∙dm-3 i 300 mg K∙dm-3 (zastosowanymi nawozami były saletra potasowa i saletra amonowa). Zastosowano także kombinację kontrolną, bez nawożenia. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, iż driakiew kaukaska kwitła bardzo obficie i długo - długość okresu kwitnienia trwała, w zależności od roku badań, od około 3 miesięcy do prawie 4 miesięcy. Liczba kwiatostanów wytworzonych przez jedną roślinę w ciągu całego okresu wegetacyjnego wynosiła nawet ponad 100 sztuk. Liczba uzyskanych pędów kwiatostanowych wzrastała wraz ze wzrostem dawek nawozowych. Najobfitsze kwitnienie driakwi uzyskano po uzupełnieniu składników pokarmowych w glebie nawozami mineralnymi do poziomu 200 mg N∙dm-3 i 300 mg K∙dm-3. W plonie ogólnym większość stanowiły pędy o długości przekraczającej 20 cm, doskonale nadające się na kwiat cięty.
W latach 2001 - 2002 przeprowadzono doświadczenie z 10 gatunkami bylin. Badaniami objęto następujące gatunki: czyściec wełnisty (Stachys byzantina K. Koch), driakiew kaukaską (Scabiosa caucasica L.), dzwonek brzoskwiniolistny (Campanula persicifolia L.), firletka chalcedońska (Lychnis chalcedonica L.), jastruń właściwy (Leucanthemum vulgare Lam.), jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea (L.) Moench), kłosowiec meksykański (Agastache mexicana L.), kuklik chilijski (Geum chiloense Balb.), mikołajek płaskolisty (Eryngium planum L.), orlik mieszańcowy (Aquilegia hybrida). Obserwowano fenofazy roślin: rozpoczęcie wegetacji, początek kwitnienia, pełnię kwitnienia i koniec kwitnienia. Obliczono liczbę dni od początku wegetacji do końca kwitnienia i długość okresu kwitnienia. Wykonano pomiary niektórych cech morfologicznych roślin w pełni kwitnienia (wysokość rośliny, długość i szerokość blaszki liściowej, średnica/długość kwiatostanu) oraz oceniono wartość dekoracyjną w 5-stopniowej skali bonitacyjnej. Różnice dotyczące rozpoczęcia wegetacji oraz poszczególnych fenofaz kwitnienia i długości okresu kwitnienia bylin zależały od warunków klimatycznych panujących na terenie Olsztyna i od gatunków roślin. W pierwszym roku badań najdłużej kwitły: jastruń właściwy (Leucanthemum vulgare) - 105 dni i kłosowiec meksykański (Agastache mexicana L.) - 100 dni, natomiast w następnym roku okres kwitnienia tych bylin skrócił się odpowiednio do 98 i 87 dni. Warunki atmosferyczne wpłynęły też wyraźnie na niektóre cechy morfologiczne bylin, jak wysokość roślin, długość i szerokość blaszki liściowej oraz średnica kwiatostanów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.