Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Proteus mirabilis
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The aim of the study was to use the Dienes phenomenon for the differentiation of Proteus mirabilis strains isolated from urine by the method of making possible their typing. The subject of the study were 351 strains of Proteus mirabilis obtained from the laboratory of the Institute of Pediatrics, Medical Academy in Łódź. For establishing of the compatibility type 18 indicator strains were taken, each of them had action antagonistic towards all other ones. The results were read according to the presence or absence of the demarcation line between indicator strains and the studied strain. Out of 351 strains in 190 (54%) the reactions were compatible with one or more indicator strains. They were classified into 30 Dienes compatibility types. In the view of the simplicity and easy performance the method can be used in every microbiological laboratory.
Populacja bakterii Proteus charakteryzuje się zdolnością do wzrostu rozpełzliwego, obejmującego różnicowanie się krótkich pałeczek do swarm cells, zawierających zwielokrotnioną liczbę rzęsek i nukleoidów, przemieszczających się w sposób skoordynowany na podłożach stałych. W pracy wykazano słabszą zdolność swarm cells do przylegania do nabłonka dróg moczowych oraz brak zdolności tych form do penetracji linii L929 w porównaniu z krótkimi pałeczkami. Formy długie podczas rozpadu do pałeczek wykazują silną aktywność hemolityczną. Wykazano możliwość ich powstawania w pęcherzu i nerkach zakażonych zwierząt.
Przedmiotem badań było 1499 wielolekoopornych szczepów Proteus sp., w większości (92,3%) należących do gatunku P. mirabilis, izolowanych w latach 2000-2003. Stwierdzono, że szczepy Proteus sp. były oporne na większość antybiotyków ß-laktamowych z wyjątkiem karbapenemów i monobaktamów.
The serological cross-reactivity between lipopolysaccharides (LPS) of S.fidelis KMM3582Τ and rabbit anti-O P. mirabilis antibodies was tested. Using ELISA and Western blot cross-reactivity between S.fidelis LPS and antisera against P. mirabilis O14, O3 LPSs was found. The observed cross-reaction may suggest that anti-E mirabilis S1959 (03) antibodies may bind to the internal part of S. fidelis O-polysaccharides. A weak interaction between S. fidelis LPS and antiserum against P. mirabilis O13 in Western blot suggests that the absolute configuration of non-sugar "AlaLys" component (Nε-[(S)-l-carboxyethyl]-Nα-(D-galacturonoyl)-L-lysine) may influence the affinity of antibodies for S. fidelis LPS.
Jednym z antygenów powierzchniowych, a zarazem jednym z czynników chorobotwórczości bakterii z rodzaju Proteus jest LPS (lipopolisacharyd, endotoksyna). W niniejszej pracy zbadano inwazyjne właściwości pałeczek Proteus mirabilis zaliczanych do grup serologicznych najczęściej wykrywanych w materiale klinicznym. Zaobserwowano, że czym dłuższy jest czas inkubacji komórek testowych z LPS, tym skuteczniej utrudniony jest proces ich penetracji przez bakterie.
Analizie poddano 19 losowo wybranych izolatów należących do trzech gatunków: K. pneumoniae (n=7), P. mirabilis (n=3) i E. coli (n=9), wyosobnionych z materiału klinicznego od chorych w jednym z warszawskich szpitali. Badano zróżnicowanie plazmidowo-kodowanych β–laktamaz typu ESBL i AmpC, wytwarzanych przez oporne na fluorochinolony izolaty należące do wymienionych gatunków. Mechanizm ESBL, który dominował głównie wśród przedstawicieli gatunku E. coli, wykryto w przypadku 9 izolatów. Nabyte β-laktamazy AmpC stwierdzono u 6 badanych izolatów, w tym wśród wszystkich izolatów z gatunku P. mirabilis. Ponadto, w przypadku 4 izolatów należących do gatunku K. pneumoniae wykryto zarówno mechanizm ESBL, jak i AmpC. W prezentowanych badaniach geny warunkujące wytwarzanie pAmpC najczęściej należały do rodziny CMY i DHA, zaś geny warunkujące wytwarzanie ESBL – do rodziny TEM, SHV i CTX-M. Ponadto, 13 spośród 19 badanych izolatów poza niewrażliwością na fluorochinolony i cefalosporyny trzeciej generacji charakteryzowało się również opornością na antybiotyki aminoglikozydowe i trimetoprim/sulafametoksazol. Uzyskane wyniki wskazują na horyzontalny transfer plazmidów, w których znajdują się geny warunkujące wytwarzanie β-laktamaz typu ESBL i/lub pAmpC.
The aim of the present research work to investigate antimicrobial activity of some honey samples six winter honeys six summer honeys collected from different regions of Western Ghats. The microbes used in this study are Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, and Proteus mirabilis. Antibacterial activity of the honeys was assayed using the Disc diffusion method. Noticeable variations in the antibacterial activity of the different honey samples were observed. Among the microbes Staphylococcus aureus is the most sensitive against all honey samples shows the maximum inhibitor zone compare to summer honeys.
The objectives of the investigation presented in this paper were: to examine the frequency of P. mirabilis isolation from catheters and assess the complexity of multi-species biofilms which these bacteria form, as well as to determine the vulnerability of planktonic and sessile P. mirabilis populations to popular antibiotics and compare it to the susceptibility of other Gram-negative bacteria isolated as associated flora from multi-species biofilm. 88 urological catheters, collected from long-term catheterized patients were examined. Uropathogens were recovered from the catheter surface by sonication, and identified on standard diagnostic media. The broth-microdilution method and the MBEC High-throughput Screening assay were used to determine the bacterial resistance to antibiotics. 279 microorganisms were isolated from 88 urinary catheter biofilms. The Enterobacteriaceae family were the most frequently detected bacteria (53.2% of isolates), whereas Proteus spp. isolation accounted for 17.9%, which placed these bacilli on the third position in the Enterobacteraceae family. Among all the tested drugs, amikacin and cephalosporins (ceftriaxone, cefotaxime and cefaclor) exhibited the highest activity against P. mirabilis planktonic cells, 86% and 73% of strains were susceptible to these antibiotics, respectively. 100% of P. mirabilis sessile forms were resistant to cefepime, ciprofloxacin, gatifloxacin, and norfloxacin. Amikacin and ceftriaxone affected only 5% of sessile forms. The planktonic cells of the other studied uropathogens were mostly vulnerable to the all tested drugs (exception P. aeruginosa strains), the most effective of which occurred to be amikacin and cefepime. Obtained MBECs values were 2-512-fold higher than MICs assessed for planktonic forms.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.