Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 69

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Pojezierze Olsztynskie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1998-2000 przeanalizowano 120 zbiorowisk roślinnych zlokalizowanych na terenie Pojezierza Olsztyńskiego na glebach mineralnych. Określono skład gatunkowy metodą fitosocjologiczną Braun-Blanqueta oraz pobrano próbki gleby w celu określenia jej właściwości fizycznych i chemicznych. Badane obiekty położone były najczęściej (70%) na glebach lekkich i średnich. Najwyższą średnią zasobnością w substancję organiczną (50,3 g·kg⁻¹) wyróżniały się gleby bardzo lekkie. Gleby ciężkie natomiast cechowała wyższa zasobność w K, Mg i Ca. W runi łąkowo-pastwiskowej badanych obiektów najczęściej spośród traw występowały: Poa pratensis, Dactylis glomerata i Phleum pratense z roślin motylkowatych często występowały Vicia cracca, Trifolium repens. Najliczniejszą grupą roślin badanych zbiorowisk były zioła i chwasty. Niezależnie od rodzaju gleb najczęściej spotykano; Achillea millefolium, Ranunculus repens i Heracleum sibiricum.
W opracowaniu przedstawiono wyniki waloryzacji 171 małych zbiorników wodnych Pojezierza Olsztyńskiego. Oceny dokonano wg własnej metody, której założenia przedstawione zostały w części I pracy. W wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji stwierdzono ogólny niekorzystny stan małych zbiorników na badanym obszarze. W sumarycznej ocenie, określającej stan ekologiczny zbiornika (część A+B), tylko 2 obiekty zaliczono do najwyższej I klasy i 8 do klasy II, a 43 do klasy III. Do klasy IV - zbiorników o najniższej wartości zaliczonych zostało 69% ogółu ocenianych. Korzystniej kształtowały się wyniki kryteriów oceny otoczenia i zagrożeń zbiorników wodnych (część C). Wysoki stopień zagrożenia stwierdzono w przypadku ok. 1/3 ogólnej liczby obiektów. Wg wyników całościowej oceny (A+B + C) nie stwierdzono na badanym terenie obecności zbiorników o szczególnie wysokiej wartości, co ma związek ze znacznym poziomem oddziaływań antropogenicznych i zaawansowanym stopniem naturalnej ewolucji małych zbiorników. Spośród wszystkich branych pod uwagę kryteriów najmniej korzystnie kształtowały się: ocena organoleptycznych właściwości wody, głębokość zbiornika oraz różnorodności roślinności wodnej i bagiennej.
W pracy dokonano porównania zmian liczby i powierzchni małych zbiorników wodnych (o powierzchni < 1 ha) w krajobrazie rolniczym. Badania prowadzono na obszarze o powierzchni 17 km², obejmującym otoczenie 6 wsi w środkowej części Pojezierza Olsztyńskiego (współrzędne geograficzne: 20° 25 ÷36' N, 53° 50÷55' E). Do analizy wykorzystano materiały kartograficzne z różnych okresów XX w. Były to mapy topograficzne z lat 1914 i 1980 oraz zdjęcia lotnicze wykonane w 1998 roku. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że na badanym obszarze liczba małych zbiorników wodnych uległa znacznemu zmniejszeniu - z 362 przed 100 laty do 202 szt. współcześnie. Najsilniejsze zmiany odnotowano w ostatnich dziesięcioleciach. W porównaniu do stanu z początków XX w. do roku 1980 liczba małych zbiorników zmniejszyła się o 17%, oraz o 27% w ciągu następnych 20 lat. Oprócz likwidacji i zanikania oczek wodnych, na terenie badań obserwowano efekty tworzenia się nowych zbiorników. Dzięki zwykle znacznej powierzchni zbiorniki te niemal rekompensowały ubytek areału wód, przez co zmiany sumarycznej powierzchni małych zbiorników były znacznie mniejsze niż ubytek ich liczebności. Trwałym elementem krajobrazu były 103 zbiorniki (28,5% początkowej liczebności), występujące na badanym obszarze przez cały rozpatrywany okres.
The studies were carried out in years 1998-2000 at the Tomaszkowo Experimental Station belonging to the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. The objective of the work was to determine usabilify of perennial ryegrass (Lolium perenne L.) cv. 'Anna' for 50% mixture with white clover (Trifolium repens L.) cv. 'Astra' under four levels of mineral fertilization. The studies aimed to determine yield and nutritional value of the mixture as well as the content of nutritional components in the soil after 3-year utilization. In the Olsztyn Lakeland the average yield of the ryegrass - clover mixture reached 10-13 t ha⁻¹ DM. A significant increase in the dry mass mixture yield under the influence of fertilization with nitrogen was observed. The chemical composition of the mixture met all the nutritional requirements of the fodder for ruminants. Chemical analyses of the soil indicated a higher organic matter content rendering 2.5-6.2 t ha⁻¹. The highest increase in the soil abundance was found on the plots fertilized with 60 kg ha⁻¹ N. The root mass depended, to the highest extent, on the papilionaceous plants content in the ground cover. Cultivation of the mixture differentiated the total content of nitrogen in the soil. The highest soil enrichment in nitrogen was obtained on the plots fertilized with 120 kg ha⁻¹ N and the lowest one - on the control fields.
Badania nad znaczeniem obszarów zabagnionych w procesie akumulacji składników biogennych przeprowadzono na Pojezierzu Olsztyńskim w 2003 roku na torfowisku zlokalizowanym we Wrocikowie koło Olsztyna. Podczas wykonywania pomiaru głębokości zalegania i miąższości warstw na torfowisku, pobrano próbki gruntu do analiz chemicznych, w których oznaczono: popielność, zawartość materii organicznej, gęstość objętościową, N ogólny, K, Ca, Mg, Na i odczyn torfu. Przeprowadzone badania wykazały znaczne zróżnicowanie badanych właściwości fizycznych i zawartości składników biogennych w torfie. Wraz ze wzrostem głębokości zalegania torfu zwiększała się zawartość materii organicznej, N, Ca, Mg i Na, ale malała gęstość objętościowa i popielność. Na terenie zabagnionego jeziora o łącznej powierzchni 21,7 ha zgromadziło się 67 510 t torfu, w którym zakumulowało się łącznie 1273,88 t N, P, K, Ca, Mg i Na.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.