Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Pernis apivorus
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Rozpoznawanie gniazd jastrzębia Accipiter gentilis, myszołowa Buteo buteo, trzmielojada Pernis apivorus i orlika krzykliwego Clanga pomarina przy obserwacji z ziemi – doświadczenia z Kampinoskiego Parku Narodowego

100%
Olech B.
Kulon
|
2023
|
tom 28
2

Analysis of the spatial migration patterns of adult Honey Buzzards [Pernis apivorus] during spring and autumn in the Central Mediterranean

100%
Agostini N., Panuccio M.
The Ring
|
2005
|
tom 27
|
nr 2
3

Influence of wind and geography on orientation behavior of adult Honey Buzzards Pernis apivorus during migration over water

80%
Agostini N., Premuda G., Mellone U., Panuccio M., Logozzo D., Bassi E., Cocchi L.
Acta Ornithologica
|
2005
|
tom 40
|
nr 1
71-74
During autumn migration across the Central Mediterranean, adult Honey Buzzards cross the sea at its narrowest point, between western Sicily (southern Italy) and the Cap Bon Peninsula (Tunisia). This study investigated the influence of prevailing winds and geography on the orientation behaviour of migrants during this sea crossing by observations over two islands, one on the northern side, the other on the southern side of the Channel of Sicily. The flock was taken as the sampling unit. Honey Buzzards reached the island of Marettimo, approx. 30 km off western Sicily and 130 km NE of the Cap Bon Peninsula, regardless of the direction of the prevailing winds (NW and S). By contrast, Honey Buzzards passed via Pantelleria, about 110 km SW of western Sicily and 70 km ESE of the Cap Bon peninsula, mostly during NW winds. Birds reached Pantelleria from the NE and left the island flying WNW. They applied true navigational abilities in choosing the shorter crossing between Pantelleria and Tunisia and showing a curvilinear migration. Our results agree in part with the "optimal use of wind" hypothesis. In particular, wind, geography and navigational abilities seem to interact to shape the orientation behaviour of migrating Honey Buzzards, perhaps to minimize the risks of non-stop powered flight over the water.
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Dlugoterminowy monitoring ptakow szponiastych i kruka na terenie Nadlesnictwa Rogow

80%
Krauze D., Gryz J.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.2
Rozpoczęty w latach 70. i kontynuowany do dnia dzisiejszego monitoring ptaków szponiastych na terenie Nadleśnictwa Rogów pozwala śledzić trendy liczebności wybranych gatunków. Ostatnia całościowa inwentaryzacja przeprowadzona w latach 2001-2003 ujawniła znaczne zmiany liczebności myszołowa, jastrzębia i kruka. O ile wzrost zagęszczenia myszołowa i kruka pozostaje w zgodzie z ogólnokrajowym trendem liczebności tych gatunków to znaczny spadek zagęszczenia jastrzębia budzi niepokój i skłania do poszukiwań środowiskowych i/lub antropogenicznych przyczyn tych zmian.
5

Ptaki szponiaste Accipitriformes oraz bocian czarny Ciconia nigra w Bieszczadzkim Parku Narodowym w okresie lęgowym 2009-2014

61%
Stoj M., Stoj K.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2015
|
tom 71
|
nr 4
W okresie lęgowym 2009-2014 prowadzono badania ptaków szponiastych Accipitriformes oraz bociana czarnego Ciconia nigra na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Odnotowano występowanie 6 gatunków szponiastych (trzmielojad Pernis apivorus, jastrząb Accipiter gentilis, krogulec A. nisus, myszołów Buteo buteo, orlik krzykliwy Clanga pomarina, orzeł przedni Aquila chrysaetos) oraz bociana czarnego. Najliczniejszym gatunkiem był myszołów (35 rewirów lęgowych). Gniazdowania orła przedniego na terenie Parku nie stwierdzono. Niepewne też było gniazdowanie jastrzębia. Zarejestrowano 4 rewiry z gniazdami orlika krzykliwego, którego sukces lęgowy w latach 2009-2014 wyniósł 66,7%. Wykryto 3-4 rewiry bociana czarnego oraz znaleziono jedno gniazdo z lęgiem. Bieszczadzki Park Narodowy charakteryzuje się stosunkowo niewielką liczbą lęgowych gatunków ptaków szponiastych i oprócz myszołowa (12 par/100 km2) ich zagęszczenia były niskie.
6

Liczebnosc i efekty legow ptakow szponiastych Falconiformes oraz kruka Corvus corax na Wyzynie Krakowskiej w roku 2008

61%
Turzanski M.
Notatki Ornitologiczne
|
2009
|
tom 50
|
nr 4
298-304
7

Liczebnosc ptakow szponiastych Falconiformes i kruka Corvus corax w okolicach Rogowa [srodkowa Polska]

61%
Gryz J., Krauze D., Goszczynski J.
Notatki Ornitologiczne
|
2006
|
tom 47
|
nr 1
43-57
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Rzadkie gatunki ptaków gniazdujące na terenie Nadleśnictwa Rogów w latach 1949-2015

61%
Gryz J., Krauze-Gryz D.
Leśne Prace Badawcze
|
2016
|
tom 77
|
nr 2
9

Liczebnosc i efekty legow ptakow szponiastych Falconiformes Kotliny Sremskej w latach 2001-2002

61%
Kwiecinski Z., Mizera T.
Notatki Ornitologiczne
|
2006
|
tom 47
|
nr 4
230-240
10

Rozmieszczenie i liczebnosc ptakow szponiastych Falconiformes oraz kruka Corvus corax w Ojcowskim Parku Narodowym w latach 2006 i 2007

61%
Turzanski M., Czuchnowski R.
Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody
|
2009
|
tom 28
|
nr 1
75-94
11

Wybiorczosc siedliskowa ptakow szponiastych Falconiformes i kruka Corvus corax w Ojcowskim Parku Narodowym

61%
Turzanski M., Czuchnowski R.
Prądnik. Prace i Materiały Muzeum im. Prof. Wł. Szafera
|
2008
|
tom 18
37-52
12

Zmiany liczebnosci ptakow drapieznych w krajobrazie rolniczym Rowniny Bielskiej w latach 1983-1996

61%
Pugacewicz E.
Notatki Ornitologiczne
|
1997
|
tom 38
|
nr 3
183-195
13
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Liczebnosc i niektore parametry rozrodu ptakow szponiastych Falconiformes oraz kruka Corvus corax w lasach kolskich

61%
Koludzki Z.
Kulon
|
2006
|
tom 11
19-27
14

Ptaki drapiezne i bocian czarny Ciconia nigra w Beskidzie Sadeckim

51%
Stoj M.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
1996
|
tom 52
|
nr 4
38-44
15
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ptaki szponiaste Puszczy Augustowskiej

51%
Zawadzka D., Zawadzki J., Zawadzki G., Zawadzki S.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2009
|
tom 11
|
nr 3[22]
118-124
W latach 2004-2008 badano liczebność i rozmieszczenie ptaków szponiastych w Puszczy Augustowskiej. Gniazdowało 12 gatunków. Najliczniejszym drapieżnikiem był myszołów Buteo buteo (175-183 rewiry). Wysoką liczebność miały także trzmielojad Pernis apivorus, krogulec Accipiter nisus oraz błotniak stawowy Circus aeruginosus. Jedynym gatunkiem wykazującym wyraźny wzrost liczebności był bielik Haliaeetus albicilla, zajmujący obecnie 10-13 rewirów. Najmniej licznie, poniżej 10 rewirów lęgowych, gniazdowały kania ruda Milvus milvus, kania czarna Milvus migrans oraz gadożer Circaetus gallicus. Zagęszczenia wszystkich gatunków były niskie.
16

Ptaki legowe stwierdzone w latach 1986-1987 w dolinie rzeki Rudy na odcinku miedzy Paprocia i Gorna Huta

51%
Ostanski M.
Scripta Rudensia
|
1995
|
tom 04
99-108
17
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Panstwowy Monitoring Ptakow Drapieznych - metoda oceny liczebnosci i rozpowszechnienia na rozleglych powierzchniach probnych

51%
Cenian Z.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2009
|
tom 11
|
nr 3[22]
10-21
Monitoring Ptaków Drapieżnych (MPD) jest jednym z 11 ornitologicznych zagadnień realizowanych w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska na zlecenie Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska. Głównym zadaniem MPD jest śledzenie trendów wskaźników liczebności i rozpowszechnienia trzmielojada Pernis apivorus, kani czarnej Milvus migrans, kani ruda Milvus milvus, bielika Haliaeetus albicilla, błotniaka stawowego Circus aeruginosus, błotniaka łąkowego Circus pygargus, jastrzębia Accipiter gentilis, myszołowa Buteo buteo, orlika krzykliwego Aquila pomarina, pustułki Falco tinnunculus, kobuza Falco subbuteo i bociana czarnego Ciconia nigra. Zaproponowana metodyka jest próbą połączenia względnie precyzyjnych ocen liczebności z uproszczoną, standaryzowaną techniką gromadzenia danych. Uzyskane wyniki ilościowe należy traktować jako wartości indeksowe. W przypadku poszczególnych gatunków w różnym stopniu odbiegają one od rzeczywistych wartości bezwzględnych, jakie uzyskalibyśmy metodami szczegółowymi. Wyniki ekstrapolacji danych indeksowych na powierzchnię całego kraju są w przypadku większości gatunków zbieżne z dotychczasowymi oszacowaniami liczebności i rozpowszechnienia. Dowodzi to, że opracowana na potrzeby MPD metodyka może być stosowana w ocenach bezwzględnej liczebności i rozpowszechnienia wybranych gatunków ptaków drapieżnych na rozległych powierzchniach badawczych.
18

Liczebnosc, ekologia zerowania i rozrodu zespolu ptakow drapieznych w Wigierskim Parku Narodowym w latach 1989-1998

51%
Zawadzka D.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2006
|
tom 08
|
nr 2[12]
155-187
19

Trzmielojad

40%
Wasik S.
Las Polski
|
2003
|
nr 12
18
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.