Zorganizowana w 1991 r. przez rząd norweski konferencja umożliwiła Polsce zaprezentowanie koncepcji ekokonwersji, która różniła się od poprzednich tego typu transakcji nie tylko skalą, ale i szczegółowymi rozwiązaniami. Uczestnicy konferencji nie kwestionowali ukierunkowania inicjatywy na wskazane przez rząd RP cztery obszary priorytetowe. Interesowali się problemem „dodatkowości" wydatków oraz pogodzenia deklarowanej efektywności kosztowej z potrzebą uszanowania interesów finansowych wierzycieli, które zazwyczaj wymagają „wiązania" zakupów (tied procurement). W opinii uczestników konferencja zakończyła się sukcesem, choć mierzony liczbą krajów biorących w końcu udział w ekokonwersji - 6 zamiast 17 - był to sukces umiarkowany.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.