Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Olsztyn-Kortowo
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Małe zbiorniki wodne dzielnicy Kortowo w Olsztynie zbadano pod względem składu hydrochemicznego wód i osadów dennych, w kontekście ich usytuowania w terenie i zmian warunków zagospodarowania zlewni. W ostatnich latach zagospodarowanie terenu tej dzielnicy miasta zmieniło się, powstały nowe zabudowania uniwersyteckie i mieszkalne, znikły pola uprawne. Znalazło to odzwierciedlenie w uzyskanych wynikach. W porównaniu z rokiem 2000 stwierdzono zanik jednego zbiornika, co było skutkiem nieprawidłowego zagospodarowania przestrzennego. Oczka wodne zlokalizowane w pobliżu ulic charakteryzowały się wysoką zawartością chlorków oraz przewodnością. Najwyższą wartość przewodności stwierdzono w wodach obiektu sąsiadującego z Miejskim Przedsiębiorstwem Energetyki Cieplnej. Zbiorniki będące węzłami akumulacyjnymi zawierały wysokie stężenia pierwiastków biogenicznych i chlorofilu a, podobnie jak usytuowane w pobliżu działek. Oczka wodne leżące w sąsiedztwie zabudowań mieszkalnych charakteryzowała wysoka zawartość wapnia i magnezu. Wody zbiornika powyrobiskowego były najsłabiej nasycone tlenem, wyróżniały się też wyjątkowo niską przwodnością i twardością ogólną.
Głównym źródłem NOₓ (NO i NO₂) jest działalność człowieka (energetyka, transport), a w mniejszym stopniu procesy naturalne. Tlenek azotu powstaje w wysokich temperaturach, głównie w procesach spalania paliw. W atmosferze ulega on utlenianiu ozonem lub tlenem atmosferycznym do ditlenku azotu, a następnie do azotanów. Badania wykonano w okresie od 10.02. do 31.12.2005 r. wykorzystując stację monitoringu imisji zanieczyszczeń powietrza w Kortowie. Ciągły pomiar stężenia NO i NO₂ wykonywano analizatorem chemiluminescencyjnym MLU 200E (API-Teledyne, Inc. USA; dolny próg wykrywalności 0,4 ppb), a parametrów meteorologicznych zestawem firmy Laboratori di Strumentazione Industriale s.p.a. (Włochy). Największe stężenia NO₂ (rzędu 12 µg·m⁻³) w miesiącach zimowych notowano w przypadku wiatrów wiejących z kierunku lokalizacji niskiej emisji (kilka osiedli z paleniskami domowymi), natomiast w miesiącach letnich (6-7 µg·m⁻³) z centrum Olsztyna i najbliższej ulicy o znacznym ruchu samochodowym. Odmiennie kształtował się poziom NO w zależności od kierunku wiatru. W okresie zimowym nieutleniony jeszcze NO napływał z kierunku pobliskiej arterii komunikacyjnej oraz najbliższego osiedla domów jednorodzinnych. Z kolei latem prawie wyłącznie ze źródeł komunikacyjnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.