Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Nadwislanski cultivar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W badaniach w latach 1984-1993 w woj. olsztyńskim na bobiku odmiany Nadwiślański stwierdzono dominację mszycy burakowej Aphis fabae Scop. (71.2%). Mszyca grochowa Acyrthosiphum pisum Harris, stanowiła 26.2% populacji mszyc i ze względu na liczebność oraz późny termin pojawu nie stanowiła zagrożenia dla tej rośliny. W okresie badań wystąpiły trzy gradacje Aphis fabae, w trakcie których kolonie tego gatunku opanowywały 56-75% roślin. Liczebność kolonii miała wpływ na cechy morfologiczne roślin bobiku. Istotne okazały się różnice w wysokości roślin i liczbie strąków przy liczebności powyżej 300 osobników na roślinie oraz liczbie nasion i ich masie przy liczebności powyżej 150 osobników na roślinie. Nasilenie tego szkodnika miało więc istotny wpływ na plon nasion bobiku.
W badaniach podjęto próbę określenia produktywności nawożenia azotem w uprawie bobiku w zależności od odczynu gleby. Przeprowadzono trzyletnie, trzyczynnikowe doświadczenie, które obejmowało dwie odmiany bobiku - Nadwiślański i Dino, dwie serie - bez i z wapnowaniem w ilości 1 Hh oraz osiem poziomów nawożenia azotem - 0, 20, 40, 60, 80, 100, 120 i 240 kg N/ha. Stwierdzono istotny wpływ nawożenia azotem w dawkach od 20 do 120 kg N/ha na wzrost plonu nasion bobiku zarówno odmiany Nadwiślański, jak i odmiany Dino. Produktywność tego nawożenia w uprawie bobiku jedynie w dawce 20 kg N/ha dorównała produktywności azotu w uprawie zbóż. Nie zanotowano pozytywnej reakcji bobiku na wapnowanie. Wykazano istotne różnice odmianowe zarówno w wielkości plonu, jak i masie 1000 nasion na korzyść odmiany Dino.
W naszym kraju nie prowadzono dotychczas szczegółowych badań na temat możliwości gromadzenia przez rodziny pszczele miodu z upraw bobiku. Celem przedstawionej pracy było ustalenie atrakcyjności tej rośliny jako źródła pożytku nektarowego dla pszczół. Badania prowadzono na bobiku odmiany Nadwiślański w 1989 oraz Dino w roku 1990 i 1991. Powierzchnia plantacji w kolejnych latach wynosiła 62, 130 i 70 ha. Każdego roku przywożono na te plantacje 10 rodzin pszczelich, które wcześniej korzystały z pożytku rzepakowego. Drugie 10 rodzin pszczelich o podobnej sile stanowiło grupę kontrolną nie korzystającą z bobiku. Oceniano produkcję miodu i wosku oraz rozwój rodzin latem i ich przygotowanie do zimowli. Stwierdzono, że produkcja miodu z rzepaku w danych latach była w obu grupach doświadczalnych podobna. Rodziny kontrolne zebrały z plantacji tej rośliny w kolejnych latach średnio po 19.4; 6.8 i 3.8 kg miodu, a rodziny doświadczalne (bobikowe) - 19.0; 9.7 i 4.3 kg. Tylko w pierwszym roku badań rodziny wywiezione na bobik zebrały znaczącą dla wydajności z całego sezonu ilość miodu, wynoszącą średnio 10.2 kg na jedną rodzinę. W ostatnim roku, kiedy w lecie panowała susza, pożytek nektarowy z bobiku nie pokrywał nawet potrzeb bytowych rodzin i zaszła konieczność dokarmiania pszczół. W zbiorze miodu z całego sezonu nie stwierdzono różnic pomiędzy grupą kontrolną, w której wydajność miodu z rodziny wynosiła w kolejnych latach 31.0; 13.3 i 27.2 kg a grupą doświadczalną mającą w kolejnych latach wydajność 34.8; 15.8 i 22.6 kg. Nie zaobserwowano także różnic między grupami rodzin bobikowych i kontrolnych w ich rozwoju letnim oraz w przygotowaniu do zimowli, nawet w roku, kiedy bobik nie dal pożytku nektarowego. Plantacje bobiku są na ogół słabym i dość zawodnym źródłem pożytku nektarowego dla pszczół.
Doświadczenie przeprowadzono w Laboratorium Zwierzęcym Instytutu Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej ART w Olsztynie. Badania wykonano metodą różnicową na 3 grupach wieprzków. Przedmiotem badań były trzy odmiany bobiku; Nadwiślański, Dino i Tibo. W pierwszym okresie ich udział w mieszankach pełnoporcjowych wynosił 5%. W drugim okresie do 70% poprzedniej mieszanki dodano 30% odpowiedniej odmiany bobiku. Udział bobiku w mieszankach powiększono więc o 28,5%, a ich poziom w diecie wzrósł do 33,5%. Masa ciała i przyrosty dobowe zwierząt doświadczalnych nie różniły się statystycznie. Różnice między uzyskanymi współczynnikami strawności składników pokarmowych badanych odmian, z wyjątkiem substancji organicznej, okazały się statystycznie nieistotne. Jednak dla wszystkich składników pokarmowych najwyższe współczynniki strawności uzyskano dla odmiany Nadwiślański.
W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w RZD w Bałcynach w latach 1989-1991 badano wpływ rozstawy rzędów (20 i 35 cm) oraz ilości wysiewu (40, 55 i 70 nasion kiełkujących na l m2) na wzrost, rozwój, zdrowotność i plonowanie bobiku odmian Nadwiślański i Dino. Istotnie wyższe plony nasion i białka ogółem z l ha uzyskano z odmiany Dino. Zróżnicowana rozstawa rzędów nie wywarła istotnego wpływu na zdrowotność roślin i plonowanie bobiku. Zagęszczenie roślin do 55 i 70 szt./l m2 w porównaniu z wysiewem 40 szt./l m2 przyczyniło się przede wszystkim do istotnie większego porażenia roślin (Botrytis fabae, Botrytis cinerea, Ascochyta fabae). Wysiew zapewniający obsadę 40 roślin/1 m2 był najbardziej racjonalny zarówno pod względem ilości, jak i jakości plonu.
Przedstawiono wyniki 13-letnich badań nad produkcyjnością bobiku odmiany Nadwiślański, uprawianego w specjalistycznych zmianowaniach ze zróżnicowanym jego udziałem, wynoszącym od 20 do 100% (monokultura). Uwzględniono przebieg ważniejszych elementów agroklimatu (zwłaszcza średniej dobowej temperatury powietrza i sumy opadów podczas wegetacji), stan fitosanitarny łanu (inwazyjność chwastów i chorób) oraz zmiany nachodzące w chemicznych i biologicznych właściwościach gleby w warstwie 0-25 cm. Posłużono się jako testami poziomem koncentracji związków fenolowych oraz liczebnością äzotobaktera. Na podstawie 9-letniego (1977-1985) eksperymentu przeprowadzonego w mikroregionie reszelsko-mrągowskim na glebie kompleksu 8a ustalono, w okresie wegetacji bobiku w ważniejszych jego fenofazach, rozstępy graniczne oraz średnie takich parametrów fenologiczno-klimatycznych, jak: długość wegetacji, średnia dobowa temperatura powietrza, suma temperatur i suma opadów. W omawianych warunkach ekologicznych podjęto próbę określenia wpływu wzrastającego udziału bobiku w zmianowaniu na jego stan fitosanitarny. Przedstawiono wyniki charakteryzujące zachwaszczenie łanu i gleby i jego wpływ na wydajność bobiku. Zbadano również reakcję bobiku, przy wzrastającym jego udziale w zmianowaniu, na porażenie roślin przez Cercospora sp. i Botrytis fabae. Ustalono czy i w jakim stopniu wymienione patogeny wpływały na zróżnicowanie plonów. Wrażliwość bobiku na autotoksyny badano w pięciu wieloletnich doświadczeniach: laboratoryjnym, wazonowymym, fitometrycznym i dwóch polowych. W doświadczeniach laboratoryjnym i wazonowym określono wpływ ekstraktów z nasion, z podłoża bobiku i całych roślin na wzrost i rozwój tego samego gatunku. W pozostałych doświadczeniach badano autotoksyczność bobiku, określając poziom związków fenolowych w glebie specjalistycznych zmianowań z jego udziałem od 20 do 100%. Określono stopień tolerancji bobiku uprawianego w monokulturze ciągłej i przerywanej pszenicą na wysokość stężenia związków fenolowych w glebie. Ustalono zależność aktywności biologicznej gleby wyrażonej liczebnością azotobaktera od wydłużania uprawy bobiku na tym samym polu i od stopnia skażenia gleby związkami fenolowymi. Na podstawie dwóch ścisłych doświadczeń - fitometrycznego (na glebie kompleksu 4) i polowego (na kompleksie 8a) - wyjaśniono przyczyny obniżania plenności bobiku w testowanych systemach zmianowań z jego udziałem 33%, 50% i 100%.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.