Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Leuconostoc
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Lactic acid bacteria of the genus Leuconostoc play an important role in the dairy industry because of their ability to produce aroma compounds and carbon dioxide through lactose heterofermentation and citrate utilization. Leuconostocs ferment hexoses by the pentose phosphate pathway, producing D-lactate, ethanol and CO2. The carbon dioxide produced is responsible for eye formation in certain types of cheese. Citrate utilization by these bacteria leads to the production of diacetyl (and other substances such as acetoin and ethanol), which is considered a main flavor compound of a range of fermented dairy products such as cultured butter, cultured sour cream, buttermilk and some acid and rennet cheeses. Many strains of Leuconostoc synthesize extracellular polysaccharides (EPS). Exopolysaccharide producing leuconostocs can enhance the functional properties of fermented milk products. In addition, many leuconostocs produce bacteriocins that may or may not be active against other lactic acid bacteria, but all include Listeria spp. in their activity spectra. The use of leuconostocs as starter bacteria in controlled fermentations make the bacteriocins produced by these bacteria of interest as possible food preservatives for dairy products, especially raw milk products. Bacteriophage contamination is an important problem that is common in food fermentations, especially in the dairy industry. Among the bacteriophages that infect lactic acid bacteria, those specific for other LAB have been investigated most extensively, but little information is available on bacteriophages of species of the genus Leuconostoc.
PCR-RFLP analysis of commonly occurring insertion sequences ISS1-type, IS904 and IS982 in Lactococcus sp. and Leuconostoc sp. was used for the genetic differentiation of 17 strains of lactic acid bacteria. ISS1-type and IS982 were found in all analysed strains while 1S904 was present exclusively in strains belonging to Lactococcus sp. Amplification of ISS1-type IS sequences resulted in formation of about 820 bp long amplicons, except of strains Lactococcus lactis ssp. lactis E and Leuconostoc lactis R where extra DNA bands about 370 bp long were observed. Similarly for strains of Leuconostoc lactis M and N, additional DNA bands about 280 bp long were present. TaqI digestion of ISS1-type amplicons revealed that all analysed sequences belonged to the restriction type (ii) or (iii) for which major restriction products were 543 and 147 bp long. Amplification of IS904 from all strains of Lactococcus sp. generated amplicons about 1260 bp long. In three strains of Leuconostoc sp. M, N and R, shorter amplicons about 880 bp were observed whereas strains O and P did not contained IS904. Amplification of IS982 resulted in formation of amplicons about 1000 bp long and no extra bands were observed for all tested strains. TaqI digestion of amplification products showed that for strains C, I and F, G, H, belonging to Lactococcus sp. smaller DNA bands were visible suggesting that they contain two different types of IS9S2.
Celem pracy było zbadanie stanu mikrobiologicznego wędzonych serów re­gionalnych gołka wywarzanych z niepasteryzowanego mleka owczo-krowiego w rejonie Karpat oraz dokonanie wstępnej identyfikacji występujących w nich bakterii fermentacji mlekowej. Stan mikrobiologiczny gołek określano na podstawie wyników oznaczeń liczeb­ności tlenowych bakterii mezofilnych, bakterii fermentacji mlekowej (LAB), Staphylococ­cus aureus oraz drożdży i pleśni. W gołkach badano też obecność bakterii Salmonella i Listeria. Liczebność poszczególnych grup drobnoustrojów oznaczano metodą posiewo- wą, a obecność bakterii będących wskaźnikiem bezpieczeństwa mikrobiologicznego wy­krywano metodą ELFA. Skład rodzajowy LAB gołek określano na podstawie wyników analizy metagenomowej. Analizę tę prowadzono metodą PCR z zastosowaniem specy­ficznych rodzajowo starterów. Dominujące LAB identyfikowano ponadto na poziomie gatunku metodą PCR-RFLP i sekwencjonowania. Przeprowadzone badania wykazały, że mikroflora gołek wytwarzanych przez różnych producentów miała zbliżony skład ilościo­wy. Najbardziej liczna była w niej populacja kwasolubnych LAB. W badanych gołkach było ich średnio 6,9x109 jtk*g-1. We wszystkich gołkach znajdowało się też od 1,2x106 do 1,6x107jtk'g-1 drożdży. W żadnej gołce nie wykryto obecności bakterii Salmonella, Li­steria, enterotoksycznych S. aureus oraz pleśni. W gołkach występowały natomiast LAB z rodzaju Enterococcus, Lactococcus, Lactobacillus i Leuconostoc. Wśród 166 szczepów LAB wyizolowanych z gołek dominowały bakterie Lb. casei.
W artykule dokonano przeglądu procesów biochemicznych żywych organizmów, w których uczestniczy kwas mlekowy, naturalny produkt enzymatycznej biokatalizy. Szczególną uwagę zwrócono na te przemiany biochemiczne, które znalazły praktyczne zastosowanie w przemyśle spożywczym. Wykazano, że współczesny przemysł spożywczy czerpał wiedzę na temat praktycznego zastosowania kwasu mlekowego z doświadczeń minionych pokoleń. Omówiono zmiany pH w mięśniach zwierząt i ryb jako wynik poubojowej glikolizy. W zakończeniu wspomniano o roli kwasu mlekowego w ochronie zdrowia człowieka.
Prowadzono badania, których celem było określenie przydatności Mikrobiologicznego Systemu Monitorującego - Bactometer do wykrywania mikroorganizmów powodujących zakażenia soków z owoców cytrusowych. W modelowych doświadczeniach stosowano soki pomarańczowe i grejpfrutowe, zainfekowane Saccharomyces, Lactobacillus i Leuconostoc. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że metoda impedymetryczna może zastąpić konwencjonalną metodę mikrobiologiczną. Współczynnik korelacji między DT a log CFU/ml (JTK/ml) był bardzo wysoki i wynosił ok. 0,90. W systemie Bactometer można było wykryć jedną komórkę drożdży występującą w 1 ml badanej cieczy w czasie 8-28 h (zależnie od czasu generacji szczepu rosnącego w soku z owoców cytrusowych), natomiast jedną komórkę bakterii fermentacji mlekowej - w czasie 17-48 h (zależnie od czasu generacji testowanej bakterii i od typu soku). Przy zastosowaniu nowej metody uzyskiwano wyniki wskazujące na nieobecność szkodliwych drobnoustrojów w badanej próbce w czasie o 24 h krótszym niż w konwencjonalnej metodzie mikrobiologicznej.
Głównym celem pracy były badania nad doborem najefektywniejszej metody stabilizacji win zawierających zmętnienia dekstranopodobne. Zastosowano kwasową i enzymatyczną hydrolizę oraz klarowanie bentonitem, żelatyną i zolem kwasu krzemowego. Badano również wpływ dodatku fosforanu i siarczanu amonu, autolizatu z drożdży osadowych oraz „Fermaidu K" do nastawów modelowych w celu określenia warunków dogodnych do rozwoju bakterii dekstranotwórczych. Na podstawie badań związanych z uzyskaniem rozwoju bakterii dekstranotwórczych w warunkach modelowych należy stwierdzić, że wzrost i produkcja dekstranu w winie przemysłowym przypuszczalnie była poprzedzona długim okresem adaptacyjnym do warunków, przy czym istotny wpływ na rozwój tych drobnoustrojów miał preparat „ Fermaid K". Natomiast najefektywniejszym sposobem stabilizacji tych napojów okazała się hydroliza dekstranazą w temp. 45°, a następnie klarowanie żelatyną i zolem kwasu krzemowego.
Bakterie mlekowe (LAB) stosowane do otrzymywania fermentowanych produktów spożywczych mają istotny wpływ na stopień higieny i bezpieczeństwa żywności oraz na jej efekt probiotyczny. W artykule omówiono właściwości biologiczne szczepów bakteryjnych, tzw. starterów, determinujące w dużym stopniu jakość żywności. Przedstawiono też użyteczność technik inżynierii genetycznej umożliwiających poznanie biologii LAB na poziomie molekularnym. Przedyskutowano wpływ plazmidów i plazmidowej lokalizacji genów kodujących enzymy rozszczepiające laktozę lub kazeinę mleka na niestabilność tych cech. Rosnąca wiedza o LAB umożliwia już dziś precyzyjną identyfikację starterów, doskonalszą ich selekcję oraz sterowanie ulepszaniem i racjonalnym doborem szczepów przemysłowych.
Uwzględniając cechy probiotyczne, do których należą m.in.: przeżywalność w pH 2,0, oporność na sole żółciowe, zdolność do syntetyzowania substancji antybakteryjnych, wyselekcjonowano pałeczki Lactobacillus acidophilus, L. plantarum i L. brevis oraz paciorkowce Lactococcus lactis subsp. lactis. Szczepy te zostały wykorzystane do przygotowania dwuskładnikowych szczepionek. Szczepionki w ilościach 0,5; 1,0; 3,0% użyto do produkcji fermentowanych soków z buraków, marchwi oraz z buraków z dodatkiem selera. Dodatek 1,0% szczepionki do soku z marchwi pozwolił na otrzymanie produktu o najkorzystniejszych cechach sensorycznych, natomiast w przypadku soku z buraków i buraków z selerem - 3,0%.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.