Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Kobra cultivar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W statycznym doświadczeniu płodozmianowym prowadzonym w latach 1998–2001 na glebie kompleksu żytniego dobrego oceniono występowanie chorób podstawy źdźbła oraz plonowanie pszenicy ozimej (odmiany: Kobra, Juma i Korweta) w zależności od częstotliwości przyorywania słomy. Porównywano następujące warianty stosowania słomy: 1) obiekt kontrolny — bez słomy; 2) słoma przyorywana jeden raz w rotacji (słoma rzepaku); 3) słoma przyorywana dwa razy w rotacji (słoma rzepaku i pszenicy); 4) słoma przyorywana trzy razy w rotacji (słoma rzepaku, pszenicy i jęczmienia) 5) słoma przyorywana trzy razy w rotacji (słoma rzepaku, pszenicy i jęczmienia) bez dodatkowego nawożenia „N” na słomę. Doświadczenie przeprowadzono w układzie bloków losowanych w 4 powtórzeniach, a wielkość poletek do zbioru wynosiła 45 m2. Nie udowodniono istotnego wpływu przyorywania słomy na porażenie i plonowanie pszenicy ozimej, zanotowano jednak pewne różnice odmianowe. U odmiany Korweta stwierdzono istotny spadek plonu ziarna w wyniku jej uprawy przez dwa kolejne lata w obiektach z corocznym stosowaniem słomy. Można to wiązać z silniejszym porażeniem roślin przez patogeny podstawy źdźbła. Przyżyciowa ocena stanu zaopatrzenia roślin w azot wykazała brak istotnych różnic między wariantami stosowania słomy w zaopatrzeniu pszenicy w ten składnik. Przyorywanie słomy zwiększyło w warstwie ornej gleby zawartość przyswajalnych składników pokarmowych oraz próchnicy.
Badania przeprowadzono w latach 2000-2002 na polach uprawnych pszenicy ozimej odmiany ‘Kobra’ należących do Zakładu Doświadczalnego Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa-PIB w Puławach. Określono choroby korzeni ich przyczyny oraz występowanie na pszenicy ozimej uprawianej w różnych systemach produkcji. Przeprowadzono analizę makroskopową korzeni i określono procentowy udział roślin porażonych. Gaeumannomyces graminis var. tritici oraz grzyby z rodzaju Fusarium były najliczniej izolowanymi grzybami z porażonych korzeni. Tylko w jednym okresie, tj. w trakcie niezwykle ciepłej jesieni 2000 roku F. oxysporum był najczęściej izolowanym grzybem z korzeni roślin uprawianych w systemie integrowanym, a w pozostałych sezonach oraz systemach ten grzyb izolowano sporadycznie, głównie z korzeni roślin rosnących w systemie ekologicznym i monokulturze. Jedynie więc w systemie integrowanym pszenica będąca poplonem bobiku stała się znaczącym gospodarzem drugorzędowym dla F. oxysporum. Ponadto otrzymane wyniki potwierdziły, że zgorzel podstawy źdźbła powodowana przez G. graminis jest poważnym zagrożeniem dla pszenicy, jeśli roślina jest uprawiana w monokulturze. Określono również patogeniczność F. oxysporum wobec pszenicy ozimej i bobiku. Grzyb wykazał patogeniczność w stosunku do obydwu testowanych roślin.
W warunkach laboratoryjnych dokonano obciążeń dynamicznych pojedynczych ziaren trzech odmian pszenicy ozimej (Kamila, Kobra, Roma), których próbki były uprzednio nawilżone, a następnie ponownie suszone trzema sposobami: w temperaturze otoczenia, w suszarce z nawiewem ciepłego powietrza bez udziału i z udziałem mikrofal. Materiałem kontrolnym były ziarna nie nawilżane. Ocenie podlegała liczba ziaren pokruszonych (makro-uszkodzeń) i przyrost pęknięć, wewnętrznych bielma (mikro-uszkodzeń) w wyniku zastosowanych obciążeń, Stan mikro-uszkodzeń w ziarnach, wyrażony przy pomocy wskaźnika uszkodzeń, oceniany był przed i po obciążeniach przy pomocy systemu komputerowej analizy obrazów rentgenowskich. Stwierdzono, że zastosowane sposoby suszenia miały wpływ na stan destrukcji ziaren po obciążeniach. Na poziom makro-uszkodzeń zaznaczył się dominujący wpływ temperatury suszenia. Na przyrost mikro-uszkodzeń istotny wpływ miał sam fakt, żę ziarno było nawilżane, niezależnie od sposobu jego ponownego suszenia. Jednakże u ziaren suszonych z udziałem mikrofal zanotowano największy przyrost pęknięć. Istotny wpływ na kruszenie się ziaren miał również ich wcześniejszy stan pęknięć.
Analizowano zmienność plonowania 8 odmian pszenicy ozimej na Dolnym Śląsku w latach 2001–2003 na podstawie Krajowego Programu Porejestrowego doświadczalnictwa Odmianowego. Plony odmian z pięciu miejscowości — środowisk Polski południowo-zachodniej porównywano w warunkach intensywnej i standardowej uprawy roli. Odmiany Kris, Jawa i Kobra odznaczały się istotnie wyższymi plonami w porównaniu do pozostałych obiektów zarówno w systemie intensywnej uprawy jak również w wariancie standardowym i powinny być zalecane do uprawy na terenie Dolnego Śląska. Natomiast znaczne obniżenie plonowania odnotowano u odmian Zyta i Soraja w systemie uprawy charakteryzującym się niższą dawką nawożenia azotowego i brakiem stosowania fungicydów. Analiza dyskryminacyjna wykazała zróżnicowany wpływ środowiska (miejscowości) na zmienność plonowania odmian pszenicy. Na kompleksach pszennym bardzo dobrym i dobrym uzyskano istotnie wyższe plony w porównaniu do kompleksu pszennego wadliwego i żytniego bardzo dobrego.
W 3-letnim doświadczeniu polowym porównano skład aminokwasowy i zawartość białka w ziarnie 5 odmian pszenicy ozimej (Arda, Jurna, Kobra, Lama i Roma). W uprawie stosowano Dicuran 80 WP w 2 terminach: przedwschodowo - I termin, powschodowo - II termin. Ziarno odmiany Arda zawierało najwięcej białka (15,4%), natomiast ziarno odmiany Roma najmniej. Zmiany wywołane stosowaniem Dicuranu byty nieznaczne i zależne od odmiany pszenicy. Termin stosowania Dicuranu WP tylko w niektórych przypadkach był przyczyną istotnych różnic.
The aim of investigation was to evaluate variance of Alternaria alternaria and Fusarium occurence on winter wheat grain in relation to cultivar and weather conditions. The experimental plots were set up on good rye complex soil. Grain of wheat that was obtained from standard cultivation (without protection against fungal diseases) was subjected to mycological evaluation. Dominant fungal species that were isolated from grain surface was A. alternaria, whilst Fusarium spp. and remaining fungal species were significantly less frequent. A large number of isolated fungi A. alternaria was found in grain of cultivars Trend and Kobra Plus. Cultivar Ruben showed the increase of resistance to A. alternaria. Evaluation of cultivar resistance to examined pathogenic factors was not possible because of small number of Fusarium species on wheat grain.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.