Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Juniperus
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Investigations were carried out to find whether enhanced ultraviolet radiation influences the Taxus, Thuja and Juniperus genera used in garden architecture. Seedlings a few years old were subjected to UV-B at a 16 kJ m-2 day-1 dose for several weeks. carbohydrate contents (monosaccharides and sucrose), levels of chlorophylls and chlorophyll a fluorescence were analyzed, and the variable/maximal fluorescence (Fv/ Fm) and the Rfd _ vitality index were calculated. In Taxus and Juniperus no negative effects were found in carbohydrate accumulation and even increased chlorophyll a and b levels were noted. After 6-9 weeks of irradiation the amount of these pigments in Juniperus needles was as many as twofold higher. Under the in­fluence of uv-B a 50% reduction of monosaccharide accumulation was found only in Thuja, after 3 weeks irradiation, and an approx. 30% reduction in chlorophylls after 6-9 weeks of irradiation. No changes in the Fv/Fm parameter were found in either species, but the vitality index (Rfd) under the first weeks of radiation stress showed even an increase in Thuja leaves. These results indicate that shoot blight of conifers is not caused by enhanced UV-B radiation.
Zbadano wpływ różnych stężeń Actisilu podczas procesu ukorzeniania na jakość ukorzenionych sadzonek jałowca nadbrzeżnego (Juniperus conferta) ‘Schlagier’ oraz jałowca łuskowatego (Juniperus squamata) ‘Blue Star’. Doświadczenie potwierdziło korzystny wpływ preparatu Actisil na jakość ukorzenionych sadzonek jałowca nadbrzeżnego (Juniperus conferta) ‘Schlagier’ oraz jałowca łuskowatego (Juniperus squamata) ‘Blue Star’, wyrażoną liczbą i długością korzeni oraz wysokością sadzonek. Najkorzystniejszy wpływ na jakość ukorzenionych sadzonek, niezależnie od taksonu, miało zastosowanie Actisilu w stężeniu 0,1%.
15
71%
W dostępnej literaturze brakuje informacji o zakresie zmian cech fizycznych nasion większości krzewów leśnych i występujących między tymi cechami współzależności. Dane te są potrzebne przy projektowaniu i modelowaniu wielu procesów związanych z obróbką materiału nasiennego. Z tego względu dokonano pomiarów prędkości krytycznej unoszenia, grubości, szerokości, długości, masy i kątów tarcia zewnętrznego nasion wybranej grupy krzewów, a mianowicie czterech gatunków jałowców (chińskiego, pospolitego, skalnego i wirginijskiego). Na podstawie tych pomiarów obliczono wskaźniki charakteryzujące relacje między wymiarami i masą nasion. Wyniki pomiarów i obliczeń opracowano statystycznie, wykorzystując analizę wariancji, analizę korelacji oraz analizę regresji liniowej. Średnie wartości wyznaczonych cech nasion zawierają się w przedziałach: prędkość krytyczna unoszenia – od 6,99 do 9,51 m·s–1, grubość – od 1,72 do 2,56 mm, szerokość – od 2,23 do 3,28 mm, długość – od 3,40 do 4,60 mm, kąt tarcia zewnętrznego – od 26,61 do 34,18° i masa – od 6,93 do 19,56 mg. Cechą najbardziej skorelowaną z pozostałymi jest masa nasion, a najmniej – kąty tarcia zewnętrznego i gęstość. Największe wartości współczynnika korelacji oraz równania z najwyższą wartością współczynnika determinacji uzyskano dla zależności masy i prędkości krytycznej unoszenia (nasiona jałowców chińskiego i wirginijskiego) oraz masy i grubości (nasiona jałowców pospolitego i skalnego). W procesie uszlachetniania materiału nasiennego jałowców jest wskazane stosowanie separatorów sitowych z sitami o otworach okrągłych, przy czym zadowalające efekty można uzyskać przy wykorzystaniu sit z otworami o średnicy: 1,5 i 1,75 mm (jałowiec wirginijski), 1,75 i 2,0 mm (jałowiec pospolity), 2,0 i 2,5 mm (jałowiec chiński) oraz 2,25 i 2,75 mm (jałowiec skalny).
W latach 2002-2007 prowadzono badania nad rdzą gruszy (Gymnosporangium sabinae) na różnych gatunkach rodzajów Pyrus i Juniperus. Obecność stadiów grzyba na pędach jałowców i liściach grusz oceniano makroskopowo i mikroskopowo, od kwietnia do października. Występowanie i szkodliwość rdzy monitorowano w ogrodach przydomowych, działkowych, ogrodach botanicznych w Poznaniu oraz w sadzie gruszowym w Przybrodzie. Stwierdzono, e porażenie grusz (P. communis, P. pyraster, P. betulifolia, P. salicifolia) przez G. sabinae w ogrodach wzrastało z roku na rok. Rdza nie miała znaczenia w profesjonalnie prowadzonym sadzie gruszowym. W 2007 roku występowanie galaretowatych, pomarańczowych teliów na pędach Juniperus ×media ‘Pfitzeriana’ i J. sabina stwierdzono w I dekadzie maja, w czasie wilgotnej pogody. Pojawienie się pierwszych objawów rdzy na liściach grusz obserwowano w końcu maja. W lipcu i sierpniu na dolnej stronie liści grusz formowały się ecja. Dojrzałe ecjospory G. sabinae były uwalniane w końcu sierpnia i we wrześniu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.