Porównano reakcję roślin formy dzikiej rumianku pospolitego (WT) i zbliżonych pokrojem okazów tetraploidalnej odmiany uprawnej Złoty Łan na 7-dniową suszę glebową. Stwierdzono silniejsze zmniejszenie świeżej masy liści w przypadku odmiany niż u WT (odpowiednio 1/3 i 1/2 wartości kontroli), aczkolwiek nie było to związane ze spadkiem uwodnienia. Powierzchnia blaszek liściowych była natomiast silniej ograniczana w przypadku WT, choć względna powierzchnia (SLA) liści nie zmieniła się, ale wzrosła u odmiany. Świeża masa koszyczków kwiatostanowych roślin odmiany była znacznie zredukowana (ok. 15% kontroli), tymczasem u WT było to około 60% masy kontroli. Wywołane suszą spadki parametrów wymiany gazowej liści (PN, E i gs) były większe u WT niż u odmiany Złoty Łan, i w związku z tym wewnątrzkomórkowe stężenie CO2 (ci) wzrosło silniej w przypadku WT, prawdopodobnie z powodu wzrostu fotooddychania. Wydajność wykorzystania wody w procesie fotosyntezy (WUE) i rzeczywista (faktyczna) zdolność fotosyntetyczna (PN/gs) u roślin WT wzrosła w suszy o około 1/5 kontroli, natomiast u odmiany Złoty Łan aż dwukrotnie, co świadczy o lepszym dostosowaniu procesu asymilacji CO2 u tej odmiany do niedoboru wody. U roślin odmiany Złoty Łan proporcja chlorofilu a do b spadła o połowę wartości kontroli. Wzrost zawartości karotenoidów był nieco wyższy u roślin WT niż u odmiany Złoty Łan, choć nie miało to wpływu na proporcję karotenoidów do chlorofilu. Stwierdzono natomiast większą (o 1/3 – 1/2) konstytutywną (niezależną od zastosowanej suszy) zawartość karotenoidów i ich stosunek do puli chlorofilu w liściach WT, co sugeruje przystosowanie roślin WT do wysokich natężeń promieniowania występujących w naturalnych warunkach siedliskowych. Relacje parametrów fluorescencji chlorofilu: FV/Fm i F’V/F’m roślin kontrolnych i poddanych suszy były zbliżone w przypadku obu genotypów. U roślin odmiany Złoty Łan zanotowano jednak spadek wartości F’0 o około 1/4 kontroli i mniejszy wzrost NPQ niż u WT. Konstytutywne i średnie wartości qP oraz ETR były natomiast większe w przypadku WT niż odmiany. Przystosowania tkanek liści do suszy i reakcje aparatu fotosyntetycznego roślin WT i odmiany uprawnej Złoty Łan na ten stres są zatem znacznie zróżnicowane. Pomimo lepszego dostosowania procesu asymilacji CO2 liści odmiany Złoty Łan do niedoboru wody spadek świeżej masy koszyczków kwiatostanowych jest większy niż analogiczny spadek u WT. Nie ma powiązania pomiędzy reakcją aparatu fotosyntetycznego liści na suszę działającą na rośliny a plonem koszyczków.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.