Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Dukat cultivar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przedmiotem badań było ziarno owsa odm. Dukat uprawianego w '96 i '97 roku w warunkach górskich, w siewie czystym lub z wsiewką wyki jarej (30 lub 50 kg/ha). Oceniono plon ziarna i białka owsa oraz udział plewki i masę 1000 ziarn. Oznaczono skład podstawowy, frakcje włókna pokarmowego, poziom aminokwasów oraz w testach na szczurach wartość biologiczną (BV) i strawność rzeczywistą (TD) białka. Stwierdzono zróżnicowanie plonu owsa (P < 0,05) w zależności od sposobu i roku uprawy. Najwyższy był z siewu czystego, wraz ze wzrostem udziału wyki spadał plon ziarna i białka. Owies '97 odznaczał się lepszym składem chemicznym i wartością pokarmową. Uprawa owsa z wyką miała wpływ na skład i jakość uzyskanego ziarna. Obserwowano obniżenie udziału plewki (P < 0,01) i wzrost masy 1000 ziarn owsa uprawianego z wsiewką wyki w obu latach badań.
Na madzie brunatnej ciężkiej uprawiano dwie odmiany truskawek: Dukat i Sengę Senganę. Zastosowano 8 kombinacji: dwie kontrole (z obornikiem i bez obornika) oraz dawki azotu 30-60-90 kg N/ha stosowanego corocznie lub tylko w pierwszym roku badań. Kombinacje nawozowe z azotem były również na oborniku. Najwyższy plon owoców uzyskano z roślin nawożonych mniejszymi dawkami azotu (30 kg N/ha) stosowanego corocznie, a także z kombinacji, gdzie nie stosowano azotu, a jedynie obornik. Wysokie dawki azotu obniżały plonowanie roślin i powodowały wzrost ilości owoców chorych porażonych przez grzyb Botritis cinerea Pers. Duża ilość opadów i niska temperatura powodowały również wzrost plonu owoców chorych. Azot w dawce 90 kg N/ha stosowany corocznie obniżał średnią masę 1 owocu. Wysokie nawożenie azotowe powodowało wzrost zawartości suchej masy, azotu ogółem i witaminy C w owocach. Wpływ nawożenia azotowego na zawartość kwasów organicznych i cukrów ogółem był niejednoznaczny.
W latach 1988 - 1991 przeprowadzono badania nad wpływem nawożenia azotowego i czynników siedliskowych na wzrost roślin truskawek. W doświadczeniu badano dwie odmiany: Dukat i Senga Sengana. Zastosowano 8 kombinacji nawozowych: dwie kontrole (z obornikiem i bez obornika) oraz dawki azotu 30-60-90 kg N/ha stosowanego corocznie lub tylko w pierwszym roku badań. Kombinacje nawozowe z azotem były również z obornikiem. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że czynniki meteorologiczne, a szczególnie mała ilość opadów, miały duży wpływ na wzrost i fenofazy roślin. Wysoki poziom nawożenia azotowego (60 i 90 kg N/ha) stosowanego corocznie oraz obornik miały dodatni wpływ na przyrost liści na roślinie, a także na wysokość roślin. Rośliny odmiany Dukat były wyższe, lecz miały mniej liści niż rośliny odmiany Senga Sengana.
Badania dwóch odmian truskawek Dukat i Senga Sengana zlokalizowano na madzie brunatnej ciężkiej. Zastosowano 8 kombinacji nawozowych: dwie kontrole (z obornikiem i bez obornika) oraz dawki azotu 30-60-90 kg N/ha stosowanego corocznie lub tylko w pierwszym roku badań. Kombinacje nawozowe z azotem były również na oborniku. Stwierdzono, że wysoki poziom nawożenia azotowego ( 60 i 90 kg N/ha ) stosowanego corocznie oraz obornik miały istotny wpływ na przyrost powierzchni asymilacyjnej liści truskawek, liczba kwiatów w kwiatostanie, liczba rozłogów oraz na zawartość azotu ogółem w liściach. Zawartość fosforu i potasu w liściach nie zależała od nawożenia azotowego i obornika.
W badaniach przeprowadzonych w latach 1996-97 oznaczono plony ziarna i tłuszczu, zawartość oraz skład kwasów tłuszczowych w ziarnie owsa odmiany Dukat uprawianego z różnym udziałem (0, 30, 50kg/ha) wyki jarej odmiany Kwarta. Zawartość tłuszczu w ziarnie owsa oznaczono standartową metodą AOAC (1990). Skład kwasów tłuszczowych wykonano na próbach średnich, metodą chromatografii gazowej przy użyciu aparatu typ Varian 3400. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że plony ziarna owsa były istotnie wyższe w siewie czystym w porównaniu z plonami ziarna uzyskanymi w uprawie z wyką jarą. Wysokość całkowitego plonu mieszanek i ziarna owsa były odwrotnie proporcjonalna do ilości siewu wyki jarej, natomiast plon nasion wyki był wprost proporcjonalny. Zawartość tłuszczu w ziarnie owsa była zbliżona, a plony tłuszczu były wprost proporcjonalne do plonów ziarna. Różnice w zawartości kwasów tłuszczowych nasyconych, jedno-nienasyconych i wielonienasyconych w zależności od sposobu uprawy były nieznaczne, jakkolwiek obserwowano spadek zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych i wzrost udziału wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w ziarnie pochodzącym z obiektów uprawianych z wyką jarą.
W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w RZD w Bałcynach w latach 1984-1986 badano wpływ trzech terminów sadzenia (20 IV, 5 V, 18 V) oraz nawożenia azotowego (50, 100, 150, 200 kg N/ha) na jakość bulw ziemniaka sześciu odmian Beryl, Dukat, Cisa, Mila, Bronka, San. Opóźnienie terminu sadzenia o 14 i 28 dni zmniejszyło zawartość suchej masy, odpowiednio o 0,6 i 0,9%, oraz plon suchej masy o 11 i 28% W korzystnych warunkach przebiegu wegetacji największy plon suchej masy uzyskano na nawożeniu od 50 do 100 kg N/ha. Nawożenie azotem 100-200 kg N/ha w porównaniu z dawką 50 kg N/ha zwiększyło procentową zawartość białka ogółem, a obniżyło procentową zawartość suchej masy i witaminy C w bulwach badanych odmian ziemniaka.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.