Określono zawartość rtęci w grzybach wielkoowocnikowych i w substracie glebowym, na którym rosły. Zawartość całkowitą rtęci oznaczono metodą absorpcji atomowej przy użyciu aparatu AMA-254. Rtęć jest kumulowana w owocnikach grzybów wyższych (BCF > 1,0), a jej stężenie w owocnikach jest kilka do kilkudziesięciu razy większe niż w podłożu. Zawartość rtęci w kapeluszach większości badanych rodzajów grzybów było na ogół wyższe niż w trzonach. Jedynie w przypadku Cortinarius crassus i Cortinarius limonius rtęć występowała w większej koncentracji w trzonach. Wyższe od dopuszczalnej zawartości Hg (0,50 mg·kg⁻¹ s.m.) w grzybach suszonych stwierdzono w kapeluszach i trzonach mleczaja świerkowego i purchawki chropowatej, w kapeluszach gąski zielonki i w trzonach Cortinarius crassus.