Przeprowadzono krzyżowania wzajemno-przemienne pomiędzy odmianami uprawnymi żyta, Secale cereale L. ssp. cereale oraz gatunkami dzikimi żyta: S. cereale ssp. afghanicum, S. cereale ssp. ancestrale, S. cereale ssp. segetale, Secale. africanum, Secale sylvestre i Secale vavilovii. Generalnie efektywność krzyżowania była niska, lecz w przypadku, gdy żyto uprawne było formą mateczną nieco wyższa. Najlepsze rezultaty otrzymano z kombinacji krzyżówkowych z S. africanum, gdy występowało ono jako forma ojcowska. Stwierdzono zmienność w odniesieniu do efektywności krzyżowania różnych odmian uprawnych żyta z gatunkami dzikimi. Najbardziej przydatną do krzyżowań międzygatunkowych żyta okazała się odmiana Dańkowskie Złote.
Przebadano ziarno 5 wybranych, populacyjnych, polskich odmian żyta uprawianych przez 3 lata. Wykonano analizę towaroznawczą ziarna oraz oznaczono skład chemiczny mąki cało-ziarnowej. Stwierdzono zależność właściwości ziarna oraz składu chemicznego mąki całoziarnowej głównie od roku uprawy zboża, a w znacznie mniejszym stopniu od odmiany. W trzecim roku uprawy, w którym wystąpiło najmniej opadów, żyto wszystkich odmian charakteryzowało się drobnym ziarnem, a mąka całoziarnowa największą zawartością białka i pentozanów, a najmniejszą skrobi.