Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Circus pygargus
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Projekt czynnej ochrony błotniaka łąkowego został zainicjowany przez Towarzystwo Przyrodnicze „Bocian” w 2005 r. na Podlasiu. Jest finansowany przez EkoFunduszu oraz ze środków Norweskiego Mechanizmu Finansowego. Głównym zadaniem projektu jest czynna ochrona gniazd błotniaka łąkowego zlokalizowanych w uprawach zbóż, rzepaku i na kośnych łąkach. W 2007 r. dzięki pomocy Holenderskiej Fundacji Błotniaka Łąkowego zapoczątkowano badania migracji polskich błotniaków na zimowiska w Afryce.
W środkowej części Wyżyny Krakowskiej w latach 2005–2010 rejestrowano obecność błotniaków Circus sp. Powierzchnia próbna obejmowała 230,5 km2, w tym ważne dla błotniaków tereny otwarte zajmowały 167,5 km2 (tj. 72,7%), a lasy pokrywały 63 km2 (tj. 27,3%). Celem pracy było stwierdzenie składu gatunkowego oraz ustalenie statusu odnotowanych błotniaków na Wyżynie Krakowskiej. Oprócz własnych obserwacji w pracy uwzględniono także 6 niepublikowanych stwierdzeń innych autorów z lat 1994–2008. W okresie migracji odnotowano łącznie 28 osobników należących do dwóch gatunków błotniaków: stawowego Circus aeruginosus (Nobs = 18, Nos = 20) i łąkowego Circus pygargus (Nobs/os = 8). Zdecydowana większość (aż 92%; Nobs = 24, Nos = 26) wszystkich stwierdzeń dotyczyła ptaków na migracji jesiennej, a tylko 8% (Nobs/os = 2) – na wiosennej. Nie zarejestrowano stanowisk lęgowych ani platform noclegowych. Zwrócono uwagę na rzeczywiste i potencjalne zagrożenia dla tej grupy ptaków szponiastych na omawianym obszarze
The study of diet composition of the Montagu`s Harrier (Circus pygargus (L) in two distinct breeding populations in 1996 in Hrodna and Smarhon` districts in Western Belarus have found different occurence of small mammals: 72,6% (n=2034) for the population #1 and 85,0% (n=254) for the population #2. Main prey in both populations was represented by vole species Microtus spp.: 68,5% and 78,3% for populations #1 and #2 accordingly. Significant difference was found in share of birds, mainly ground-nesting Passerines (17,5% and 12,6% for the population #1 and #2 accordingly) and large grasshoppers Tettigonia sp. (6,4% and 0,4% accordingly). Other prey categories (mice, shrews, hares, eggs of birds, lizards, dragonflies, large beetles and frogs) did not form an important part of the diet of these populations. We believe that opportunistic hunting behavior of the Montagu’s Harrier (which can easy switch on seasonally or locally abundant and accessible prey) is one of the reasons why the species did not form any subspecies throughout its wide range.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.