Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Aquila chrysaetos
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Understanding ecological requirements of animals is essential to improve habitat management and conservation strategies for endangered species. However, as most studies on Golden Eagle's habitat preferences and breeding ecology have been conducted in northern latitudes (e.g. USA, Scotland, Scandinavia and the European Alpine region), our knowledge of the species ecology in the Mediterranean basin is more limited. Currently, only 16 pairs still remain in Sicily (southern Italy) and in spite of this delicate status of conservation, there were no previous attempts to analyse ecological requirements of the species in the island. Therefore, we monitored Golden Eagles from 1990 to 2012, analyzed habitat characteristics of breeding territories and quantified habitat relationships with breeding performance. We used a case-control design through Generalized Linear Models to examine ecological descriptors at two different spatial scales: (i) "territory" defined as a plot of 4 km radius centered in the nesting area; and (ii) "landscape" by means of the 10 × 10 km Universal Transversal Mercator (UTM) cells where the species was present or absent. At the territory scale, the presence of Golden Eagle was positively related to the ruggedness of the terrain and to the extension of arable land, and negatively to the extension of forests. At the landscape scale the presence of the species was positively correlated with the range of slope and negatively to the aridity of the surrounding landscape and the extension of forest areas. The Golden Eagle has experienced a strong decline in breeding performance during the last two decades in Sicily, which negatively impacted population dynamics. The best model at the territory scale included the surface of sparsely vegetated areas (i.e. a surrogate of prey availability) as the best predictor of breeding output (i.e. number of young fledged). At the landscape scale, the best predictor of breeding output was the average annual temperature (positive effect) and surface of artificial lands (negative effect). Significant differences in environmental characteristics were found between occupied and unoccupied sampling units and between territories of high and low breeding performance. Our results highlight the importance of maintaining the structure of landscape arising from traditional forms of extensive agriculture in the Mediterranean basin, thereby favouring prey availability, and the importance of limiting human activities and changes in land use in rugged mountainous areas.
W latach 2006-2009 na obszarze polskich Karpat stwierdzono 30-33 par orła przedniego (zagęszczenie 0,34-0,39 pary/100 km2), a populacja wykazywała niewielką tendencję wzrostową w porównaniu do lat 1993-2005. Sukces gniazdowy dla całego okresu badań wyniósł 62,3%, liczba piskląt na parę przystępującą do lęgu 0,70, jednak parametry rozrodu karpackiej populacji były zmienne w poszczególnych latach. Straty całkowite były najczęściej spowodowane przez niekorzystne warunki pogodowe lub opuszczenie lęgu wskutek niepokojenia przez ludzi. W trzech mezoregionach o największej koncentracji orła przedniego średni sukces gniazdowy z 4 ostatnich lat wynosił: w Beskidzie Niskim – 64,7%, Górach Sanocko -Turczańskich – 64,3%, Bieszczadach Zachodnich – 53,8%. Przestrzenna i czasowa zmienność sukcesu gniazdowego jest wypadkową wielu czynników, m.in. warunków klimatycznych i niższej dostępności łowisk (Bieszczady). Po wejściu Polski do Unii Europejskiej, dzięki dopłatom bezpośrednim dla rolników powraca się do użytkowania gruntów w górach poprzez koszenie i wypasanie łąk, a w konsekwencji stan łowisk orła przedniego ulega poprawie, co dobrze prognozuje na utrzymanie karpackiej populacji orła przedniego w przyszłości.
W latach 2008–2011 na obszarze około 8860 km2 polskich Karpat stwierdzono występowanie 27 par orła przedniego Aquila chrysaetos (zagęszczenie 0,30 pary/100 km2 pow. całkowitej), a populacja wykazywała fluktuację w stosunku do wyników z dwóch poprzednich okresów badań: niewielką tendencję wzrostową w porównaniu do lat 1993–1996, a malejącą w stosunku do lat 1997– –2007. W Karpatach Wschodnich zaobserwowano 13 par, a w Karpatach Zachodnich 14. Średni sukces gniazdowy dla czteroletnich badań wyniósł 63%, liczba piskląt na parę przystępującą do lęgu – 0,68, a liczba młodych na parę z udanym lęgiem – 1,08. Parametry rozrodu karpackiej populacji były jednak zmienne w poszczególnych latach. Straty całkowite (20 przypadków, 37% lęgów) były wynikiem m.in. niekorzystnych warunków pogodowych oraz działalności człowieka. Wysoki sukces gniazdowy (78,6 i 76,5%) orły przednie odniosły w latach 2008 i 2011, a niski (27,3%) w 2010 roku. Sukces gniazdowy zależał głównie od warunków atmosferycznych, dostępu do ofiar, kurczenia się łowisk na skutek zalesień oraz powstawania niekontrolowanej, rozproszonej zabudowy. Po wejściu Polski do Unii Europejskiej, dzięki dopłatom bezpośrednim dla rolników nastąpił powrót do użytkowania gruntów w górach poprzez koszenie i wypasanie łąk, co w konsekwencji przyczynia się do poprawy stanu łowisk orła przedniego i dobrze rokuje na utrzymanie karpackiej populacji tego gatunku w przyszłości
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.