Obserwowane na całym świecie skutki globalizacji i unifikacji w produkcji żywności prowadzą do ograniczenia liczby uprawianych gatunków roślin. W poszukiwaniu nowych gatunków uprawnych sięga się obecnie po rośliny o małym dotychczas znaczeniu gospodarczym, natomiast o udokumentowanej wartości odżywczej. Do tej grupy zaliczają się jedne z najstarszych roślin uprawnych, należące do rodzaju Amaranthus L. Znaczenie użytkowe szarłatu wynika przede wszystkim z unikalnego składu chemicznego nasion. Skład chemiczny części wegetatywnych amarantusa jest również bardzo interesujący i potwierdza dużą ich wartość odżywczą. Zawartość wysokiej jakości białka w liściach wynosi do 28% suchej masy. Części zielone amarantusa zawierają składniki biologicznie czynne, takie jak antocyjany, flawonoidy oraz fenolokwasy odpowiedzialne za właściwości farmakologiczne. Wiele badań naukowych potwierdza działanie prozdrowotne amarantusa.