Phomopsis amaranthicola jest stosunkowo niedawno odkrytym patogenem różnych form uprawnych szarłatu oraz dziko rosnącego szarłatu szorstkiego. Został on wyizolowany po raz pierwszy z porażonych łodyg i liści formy uprawnej szarłatu krwistego w 1992 roku przez Rosskopf’a. W Polsce do tej pory nie był on notowany. Doświadczenia z szarłatem uprawnym założono w Pawłowicach i w Łosiowie, w latach 2003-2005. Obserwacje polowe zdrowotności A. cruentus przeprowadzono w okresie od czerwca (po wschodach) do listopada (do zbioru). Szacowanie uszkodzeń przeprowadzono w fazie dojrzałości zielonej nasion, kiedy wystąpiło największe nasilenie zmian chorobowych na powierzchni łodyg. Z porażonych łodyg szarłatu uprawnego w większości przypadków wyizolowano Phomopsis amaranthicola. Oprócz tego gatunku z uszkodzonych tkanek wyosabniano również kolonie Fusarium spp. i Alternaria alternata. P. amaranthicola izolowano nie tylko z formy uprawnej, ale i dzikiej zachwaszczającej tę uprawę zarówno w Pawłowicach, jak i w Łosiowie.