Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Aegolius funereus
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wyniki inwentaryzacji włochatki Aegolius funereus w kompleksie leśnym w zachodniej części Nadleśnictwa Przasnysz

100%
Szczypinski P.
Kulon
|
2021
|
tom 26
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Pierwsze stwierdzenie terytorialnej wlochatki Aegolius funereus w Kampinoskim Parku Narodowym

86%
Peplowska-Marczak D.
Kulon
|
2009
|
tom 14
121-123
3

Pierzenie wlochatek Aegolius funereus w poznanskim ogrodzie zoologicznym

86%
Cieslak M., Kwiecinski Z.
Notatki Ornitologiczne
|
2006
|
tom 47
|
nr 4
241-251
4

Wlochatka Aegolius funereus w Lasach Skwierzynskich

86%
Sklepowicz B.
Przegląd Przyrodniczy
|
2006
|
tom 17
|
nr 1-2
130-132
5

Parental investment of female Tengmalm's Owls Aegolius funereus: correlation with varying food abundance and reproductive success

72%
Zarybnicka M.
Acta Ornithologica
|
2009
|
tom 44
|
nr 1
The effects of food abundance, reproductive success and age of nestlings on parental care in female Tengmalm's Owls were tested in this study. The behaviour of female owls was monitored by a camera system from hatching to fledging at 12 nests in 2004 and 2006 in the Ore Mountains, Czech Republic. Food abundance and reproductive success (the latter measured at the end of female's attendance of the brood) were higher in 2004 than in 2006. Females remained for a significantly longer time with their nestlings at the nests in 2004 (24.8 ± 2.4 days) than in 2006 (22.2 ± 0.9 days). During the attendance period, they were leaving the nest for several short trips each night; the duration of these trips, the total time spent outside the nest per night, and the number of trips per night did not differ between years. However, these variables did increase with increasing age of the young (though the number of trips per night increased only during the last week of the females' stay on the nests). Two types of female parental strategies were recorded after the end of brood attendance period: in 2004 when food was abundant, most of the females left their broods, whereas in 2006 when food was scarce, most of the females continued parental care and took part in the feeding of nestlings. The reproductive success was correlated negatively with both the total number of prey items and the proportional contribution of the females to nestling feeding. These results support the hypothesis that if the ecological conditions are such that the offspring can be raised by a single parent, its mate may abandon the clutch or brood and increase its fitness by sequential polygamy (polyandry/polygyny) during a single breeding season.
6

Przypadek wyjatkowej tolerancji sasiedzkiej wlochatki Aegolius funereus i dzieciola czarnego Dryocopus martius na Pomorzu Gdanskim

72%
Sikora A.
Notatki Ornitologiczne
|
2004
|
tom 45
|
nr 1
61-63
7

Nalot wlochatki [Aegolius funereus] w wybranych rejonach polnocnej Polski w 1996 roku

72%
Sikora A., Cenian Z.
Notatki Ornitologiczne
|
1996
|
tom 37
|
nr 3-4
333-337
8

Rozmieszczenie i liczebnosc wlochatki Aegolius funereus w Lasach Lublinieckich

72%
Koscielny H., Belik K.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2005
|
tom 61
|
nr 2
58-69
9

On the autumn movements of the Tengmalm's Owl [Aegolius funereu>] at the Tauvo Bird Observatory, northern Finland

72%
Pakkala H., Ojanen M., Tynjala M.
The Ring
|
1994
|
tom 16
|
nr 1-2
10
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Inwentaryzacja włochatki Aegolius funereus w Nadleśnictwie Wejherowo

58%
Wiczanowski T.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2016
|
tom 18
|
nr 4[49A]
11

Rozmieszczenie, liczebnosc oraz preferencje siedliskowe puszczyka uralskiego Strix uralensis i wlochatki Aegolius funereus w lasach Roztocza i Puszczy Solskiej

58%
Stachyra P., Tchorzewski M., Kobylas T., Cymbala R., Mazurek P., Fraczek T.
Notatki Ornitologiczne
|
2005
|
tom 46
|
nr 1
41-50
12

Wybrane aspekty ekologii lęgowej czterech gatunków ptaków kluczowych dla Parku Narodowego Gór Stołowych

58%
Mikusek R.
Przyroda Sudetów
|
2017
|
tom 20
13

Seasonal migration pattern of owls at Bukowo-Kopan Station [N Poland] in 2000-2003

58%
Michalonek D., Busse W., Busse P.
The Ring
|
2004
|
tom 26
|
nr 1
14

Ptaki gór - włochatka

58%
Grzesiak K.
Bociek. Biuletyn Klubu Przyrodników
|
2011
|
nr 4[108]
15

Rzadki lokator cudzych dziupli - wlochatka

58%
Koscielny H.
Przyroda Polska
|
2006
|
nr 07
24-25
16

Subfosylne szczątki ptaków z polskich Tatr

51%
Tomek T.
Przegląd Zoologiczny
|
1989
|
tom 33
|
nr 4
17

Inwazja łowców gryzoni

51%
Furmanek M.
Woliera
|
2005
|
nr 04
18

Niektóre gatunki lęgowych ptaków w Tatrzańskim Parku Narodowym

51%
Cichocki W.
Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody
|
1986
|
tom 07
|
nr 1
19

Sowy terenów leśnych zachodniej części Pogórza Przemyskiego

51%
Bylicka M.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2011
|
tom 67
|
nr 5
Celem artykułu jest podsumowanie wyników inwentaryzacji sów prowadzonej w latach 2003–2010 na obszarach leśnych zachodniej części Pogórza Przemyskiego i porównanie uzyskanych wyników z dotychczasowymi danymi o liczebności i rozmieszczeniu sów na tym terenie. W trakcie badań stwierdzono 6 gatunków sów. Najliczniejszym gatunkiem był puszczyk uralski Strix uralensis, który występował w wysokim zagęszczeniu 5,2–7,3 teryt./10 km2. Zagęszczenia puszczyka zwyczajnego Strix aluco były o połowę niższe – 2,8–4,0 teryt./10 km2. Nowe gatunki dla Pogórza Przemyskiego, notowane tu dopiero po 2000 roku to sóweczka Glaucidium passerinum i włochatka Aegolius funereus. Ich zagęszczenia są stosunkowo niskie i wynoszą odpowiednio 0,5 teryt./10 km2 i 1,0 teryt./ 10 km2. Nielicznie występowały również uszatka Asio otus i pójdźka Athene noctua, ale ich zagęszczenia po uwzględnieniu terenów rolnych i wiejskich mogą się okazać wyższe, gdyż ptaki te są bardziej związane z obszarami rolniczymi. W trakcie badań na Pogórzu Przemyskim nie udało się zlokalizować ani jednego terytorium puchacza Bubo bubo. Udokumentowano, iż puszczyk zwyczajny zajmuje na omawianym obszarze mozaikę środowisk w niższych położeniach, a puszczyk uralski wyżej położone zwarte lasy jodłwo-bukowe i bukowe. Sóweczkę i włochatkę spotykano w jedlinach występujących w środkowej części stoków, a uszatkę głównie na obrzeżach lasu. Pójdźki zaś obserwowano w łęgu wierzbowym porastającym dolinę potoku. W zespole sów leśnych Pogórza Przemyskiego odnotowano regres gatunków puszczańskich (puchacz i puszczyk zwyczajny) i dominację sów o zasięgu borealno-górskim (puszczyk uralski, sóweczka i włochatka)
20

Monitoring of Owls in Latvia

51%
Avotins A., Kemlers A.
The Ring
|
1993
|
tom 15
|
nr 1-2
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.