Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Możliwości wykorzystania surowców odpadowych w procesie fermentacji propionowej

100%
Kosmider A., Drozdzynska A., Czaczyk K.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2009
|
tom 16
|
nr 6
Stały wzrost zdolności produkcyjnych biodiesla w Polsce, szacowany na ok. 1 mln ton w roku 2010, spowoduje nagromadzenie ok. 300 tys. ton glicerolu odpadowego (odpadu poprodukcyjnego) rocznie, którego zbyt będzie miał wpływ na cenę tego biopaliwa. Rozwiązaniem tej sytuacji może być wykorzystanie surowego bądź częściowo oczyszczonego glicerolu jako składnika podłoży do hodowli drobnoustrojów, których metabolity są użyteczne przemysłowo. W niniejszej pracy zbadano możliwości wykorzystania czystego glicerolu, glicerolu odpadowego i serwatki (odpadu z przemysłu mleczarskiego), jako źródła węgla w procesie biosyntezy kwasu propionowego przez bakterie Propionibacterium freudenreichii ssp. shermanii i porównanie efektywności procesu z hodowlą prowadzoną na standardowym podłożu do hodowli bakterii propionowych. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że najwięcej kwasu propionowego (13,7 g/l) uzyskano na podłożu, w którym jako źródło węgla zastosowano czysty glicerol. W przypadku zastosowania pozostałych źródeł węgla: glicerolu odpadowego, serwatki oraz glicerolu w połączeniu z serwatką produkcja kwasu propionowego była zbliżona do wyników uzyskanych z wykorzystaniem tradycyjnego źródła węgla - glukozy i wynosiła średnio 10,5 g/l. Stwierdzono, że przy wykorzystaniu surowców odpadowych nastąpiło wydłużenie czasu trwania procesu fermentacji. W tych warunkach zaobserwowano również zmianę profilu syntetyzowanych kwasów organicznych.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zawartość wybranych związków przeciwutleniających w gryce i produktach powstałych podczas jej przerobu

100%
Dziedzic K., Drozdzynska A., Gorecka D., Czaczyk K.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2009
|
tom 16
|
nr 6
Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu zabiegów technologicznych stosowanych podczas produkcji kaszy gryczanej na zawartość wybranych związków przeciwutleniających w ziarniakach gryki przed prażeniem (GS), gryki po prażeniu (GPOP), łusce (GŁ), kaszy gryczanej łamanej (KŁ) i kaszy gryczanej całej (KC) oraz określenie zdolności wodnych ekstraktów produktów gryczanych do wygaszania wolnych rodników DPPH·. Proces technologiczny obejmował następujące etapy: oczyszczanie ziarniaków, prażenie (15 min nasycanie parą wodną, 130 °C, 60 min), leżakowanie (24 h), sortowanie 1., obłuskiwanie, sortowanie kaszy, oddzielanie łuski, sortowanie 2. Analizowano zawartość związków flawonoidowych, takich jak: rutyna, katechina, kwercetyna, wanilina, kemferol oraz kwasów fenolowych: p-kumarowego, o-kumarowego, galusowego, p-hydroksybenzoesowego, kawowego, sinapowego, ferulowego. Zawartość związków przeciwutleniających określono metodą szybkiej chromatografii cieczowej (RRLC - Rapid Resolution Liquide Chromatography). Oznaczenie prowadzono przy zastosowaniu kolumny SB-C18. Jako eluent stosowano roztwór kwasu octowego z dodatkiem metanolu. Właściwości przeciwutleniające oszacowano na podstawie zdolności ekstraktów do wygaszania rodnika DPPH·. Otrzymane wyniki wskazują, że podczas procesu technologicznego zmieniła się zawartość badanych związków przeciwutleniających. Największą ich zawartość stwierdzono w gryce po prażeniu, najmniejszą zaś w kaszy całej. Związkiem występującym w największej ilości była rutyna. Proces prażenia wpłynął na zwiększenie zawartości rutyny, kemferolu, kwercytyny, katechiny, kwasu galusowego, a zmniejszenie poziomu kwasów: p-kumarowego oraz kawowego. W żadnej z przebadanych prób nie wykryto obecności kwasów: o-kumarowego i ferulowego. Ekstrakty wodne wszystkich badanych produktów charakteryzowały się wyższą zdolnością do wygaszania wolnych rodników DPPH· w stosunku do BHT. Najwyższą zdolność stwierdzono w ziarniakach gryki przed prażeniem, najniższą zaś w kaszy łamanej.
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Biotechnological production of 1,3-propanediol from crude glycerol

100%
Drozdzynska A., Leja K., Czaczyk K.
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
|
2011
|
tom 92
|
nr 1
4

Charakterystyka i perspektywy wykorzystania Citrobacter spp.

100%
Drozdzynska A., Pawlicka J., Czaczyk K.
Nauki Inżynierskie i Technologie
|
2012
|
nr 3(6)
Citrobacter spp. to względnie beztlenowe, Gram-ujemne pałeczki, należące do rodziny Enterobacteriaceae. Do przedstawiceli rodzaju zalicza się 11 gatunków m.in. C. amalonaticus, C. freundii, C. koseri (diversus). W niniejszym artykule sklasyfikowano, scharakteryzowano i podano sposoby izolacji oraz identyfikacji Citrobacter spp. Przedstawiono także wyniki badań nad biotechnologicznymi możliwościami wykorzystania bakterii z rodzaju Citrobacter w procesach bioremediacyjnych, produkcji związków o dużym znaczeniu gospodarczym, np. pirogalolu czy 1,3-propanodiolu, oraz wytwarzaniu enzymów (amylaz, lipaz, metylaz).
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Optymalizacja procesu ekstrakcji trehalozy z komórek drożdży i określenie parametrów jej oznaczania techniką HPLC

100%
Drozdzynska A., Szymanowska D., Czaczyk K.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2009
|
tom 16
|
nr 5
Wykorzystano technikę wysokosprawnej chromatografii cieczowej do oznaczania trehalozy w próbach mogących zawierać inne disacharydy (maltozę, sacharozę). Przetestowano dwie kolumny i różne składy eluentów pod względem efektywności rozdziału. Wyznaczono granice wykrywalności, oznaczalności, zakres liniowości oraz precyzję wytypowanych metod. Ponadto wykonano optymalizację procesu ekstrakcji trehalozy z komórek drożdży pod względem substancji dezintegrującej, temperatury oraz czasu trwania ekstrakcji.
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wplyw procesu otrzymywania kaszy gryczanej prazonej na zawartosc wybranych skladnikow odzywczych

100%
Dziedzic K., Gorecka D., Drozdzynska A., Czaczyk K.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2008
|
tom 15
|
nr 5
63-70
Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu zabiegów technologicznych stosowanych podczas produkcji kaszy gryczanej na zawartość białka, tłuszczu i sacharydów oraz kwasów uronowych w ziarniakach gryki i kaszy gryczanej prażonej. Proces technologiczny obejmował następujące etapy: czyszczenie, prażenie (temp. 130 °C w ciągu 1 h, 15-minutowe nasycanie parą wodną), leżakowanie (24 h), sortowanie 1., obłuskiwanie, sortowanie kaszy, oddzielanie łuski, sortowanie 2., paczkowanie, dystrybucja. Badane próby stanowiły: ziarniaki gryki, ziarniaki gryki po prażeniu, kasza gryczana cała oraz kasza gryczana łamana. Analizowano zawartość: białka ogółem, tłuszczu ogółem oraz sacharydów, tj. sacharozy, glukozy, galaktozy z fruktozą, arabinozy, a także zawartość kwasu glukuronowego i galakturonowego. Zawartość białka określono metodą Kjeldahla, przy użyciu zestawu urządzeń Kjeltec firmy Tecator, a zawartość tłuszczu oznaczono w aparacie typu Soxtec HT6 firmy Tecator. Sacharydy i kwasy uronowe oznaczono metodą chromatografii cieczowej (HPLC). Otrzymane wyniki wskazują, że stosowany proces technologiczny ma wpływ na zmianę zawartości wybranych substancji odżywczych. Zawartość białka w ziarniakach gryki, ziarniakach gryki po prażeniu oraz w kaszy gryczanej całej była wyższa niż w kaszy łamanej. Ogólna zawartość tłuszczu w ziarniakach gryki przed prażeniem, ziarniakach gryki po prażeniu oraz kaszy gryczanej pozostała na tym samym poziomie, natomiast w kaszy gryczanej łamanej uległa zmniejszeniu. Zaobserwowano wzrost zawartości sacharozy oraz zmniejszenie poziomu glukozy, galaktozy z fruktozą i arabinozy w ziarniakach po prażeniu, kaszy łamanej oraz kaszy całej, w stosunku do ziarniaków gryki przed prażeniem. Proces technologiczny nie wpłynął na zawartość kwasów uronowych.
7

Propionic acid production by Propionibacterium freudenreichii ssp. shermanii using crude glycerol and whey lactose industrial wastes

88%
Kosmider A., Drozdzynska A., Blaszka K., Leja K., Czaczyk K.
Polish Journal of Environmental Studies
|
2010
|
tom 19
|
nr 6
8

Właściwości reologiczne i tekstura kleików nowego typu skrobi RS4

88%
Le Thanh-Blicharz J., Malyszek Z., Walkowski A., Drozdzynska A., Lewandowska G.
Postępy Nauki i Technologii Przemysłu Rolno-Spożywczego
|
2011
|
tom 66
|
nr 4
Wśród szczególnie cennych z żywieniowego punktu widzenia składników żywności na szczególną uwagę zasługują oligo i polisacharydy nieskrobiowe oraz skrobia oporna na amylolizę. Celem badań było otrzymanie preparatu skrobi opornej typu RS4 metodąsieciowania skrobi bezwodnikiem kwasu adypinowego i dalszej jego stabilizacji reologicznej poprzez reakcję acetylowania. Modyfikację chemiczną prowadzono przy użyciu trzech gatunków skrobi: ziemniaczanej, kukurydzianej zwykłej i kukurydzianej woskowej. Ponieważ właściwości reologiczne skrobi są kluczowe w odniesieniu do jej funkcjonalności jako dodatku do żywności w pracy scharakteryzowano profil tworzenia kleików przy pomocy wiskografu Brabendera, jak również zbadano lepkość kleików przy pomocy aparatu Brookfielda. Otrzymane preparaty poddano również analizie na podatność na działanie enzymów amylolitycznych. Strawność preparatów skrobiowych oznaczono jako ilość glukozy wydzielonej po 16-sto godzinnym trawieniu w warunkach in vitro amylazą trzustkową i amyloglukozydazą. Każdy z modyfikatów charakteryzował się obniżoną opornością na amylolizę w zakresie 40÷50%.
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Biodegradation of new ionic liquid-based wood preservatives in soil and water environments

88%
Zabielska-Matejuk J., Stangierska A., Grabinska-Sota E., Czaczyk K., Drozdzynska A.
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
|
2016
|
tom 59
|
nr 196
10
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Pozyskiwanie antocyjanów z owoców aronii, czarnego bzu, czarnej porzeczki i korzenia czarnej marchwi metodą ekstrakcji

76%
Dembczynski R., Bialas W., Olejnik A., Kowalczewski P., Drozdzynska A., Jankowski T.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2015
|
tom 22
|
nr 5
Celem badań było opracowanie metody ekstrakcji barwników antocyjanowych z owoców aronii, czarnego bzu i czarnej porzeczki oraz korzeni czarnej marchwi. Do ekstrakcji antocyjanów zastosowano roztwory: wodę zakwaszoną kwasem octowym (0,75 % m/m), wodę zakwaszoną kwasem solnym (0,75 % w/w), metanol/wodę/kwas octowy (40 : 60 : 0,5 v/v/v), aceton/wodę/kwas octowy (70 : 29,5 : 0,5 v/v/v). W otrzymanych ekstraktach oznaczono zawartość związków fenolowych oraz antocyjanów i na ich podstawie wykonano analizę kinetyki ekstrakcji. Zbadano również właściwości przeciwutleniające uzyskanych ekstraktów metodami ABTS•+ i FRAP. W procesie ekstrakcji antocyjanów z owoców aronii, czarnego bzu i czarnej porzeczki optymalnymi ekstrahentami okazały się: wodny roztwór metanolu z dodatkiem kwasu octowego oraz wodny roztwór kwasu octowego, natomiast w trakcie ekstrakcji antocyjanów z korzenia czarnej marchwi najlepsze rezultaty uzyskano przy użyciu wodnego roztworu metanolu z dodatkiem kwasu octowego oraz wodnego roztworu acetonu z dodatkiem kwasu octowego.
11
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Separacja antocyjanów z owoców aronii, czarnego bzu, czarnej porzeczki i korzenia czarnej marchwi za pomocą chromatografii preparatywnej

76%
Dembczynski R., Bialas W., Olejnik A., Kowalczewski P., Drozdzynska A., Jankowski T.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2015
|
tom 22
|
nr 6
Celem badań było opracowanie metody pozyskiwania barwników antocyjanowych z ekstraktów owoców aronii, czarnego bzu i czarnej porzeczki oraz korzeni czarnej marchwi. Separację antocyjanów na poszczególne frakcje przeprowadzono za pomocą chromatografii preparatywnej w kolumnie Agilent Zorbax SB C18 (250 × 21,2 mm). W ekstraktach z owoców aronii i czarnej porzeczki zidentyfikowano cztery barwniki antocyjanowe. Owoce aronii zawierały pochodne cyjanidyny: cyjanidyno-3-O-galaktozyd, cyjanidyno-3-O-glukozyd, cyjanidyno-3-O-arabinozyd i cyjanidyno-3-O-ksylozyd, natomiast w owocach czarnej porzeczki stwierdzono obecność pochodnych delfinidyny i cyjanidyny i były to: delfinidyno-3-O-glukozyd, delfinidyno-3-O-rutynozyd, cyjanidyno-3-O-glukozyd, cyjanidyno-3-O-rutynozyd. Z owoców czarnego bzu pozyskano dwie frakcje, z których każda stanowiła mieszaninę dwóch antocyjanów, pierwsza zawierała cyjanidyno-3-O-sambubiozydo-5-O-glukozyd i cyjanidyno-3,5-O-diglukozyd, natomiast druga składała się z cyjanidyno-3-O-sambubiozydu oraz cyjanidyno-3-O-glukozydu. Z korzenia czarnej marchwi wyizolowano trzy barwniki antocyjanowe: cyjanidyno-3-O-ksylozydo (synapoiloglukozylo)galaktozyd, cyjanidyno-3-O-ksylozydo(feruloiloglukozylo)galaktozyd oraz cyjanidyno-3-O-ksylozydo(kumaryloglukozylo)galaktozyd. Preparaty antocyjanów w formie stałej otrzymano po zagęszczeniu uzyskanych frakcji w wyparce rotacyjnej i suszeniu sublimacyjnym. Analizę czystości barwników antocyjanowych wykonano za pomocą HPLC w kolumnie analitycznej Agilent Zorbax SB C18 (5 μm, 250 × 4,6 mm). Z 13 otrzymanych stałych preparatów antocyjanów 7 charakteryzowało się czystością większą niż 90 % i były to: cyjanidyno-3-O-galaktozyd i cyjanidyno-3-O-arabinozyd, wyizolowane z owoców aronii, delfinidyno-3-O-glukozyd, delfinidyno-3-O-rutynozyd, cyjanidyno-3-O-glukozyd i cyjanidyno-3- O-rutynozyd – otrzymane z owoców czarnej porzeczki oraz cyjanidyno-3-O-ksylozydo (feruloiloglukozylo)galaktozyd pozyskany z korzenia czarnej marchwi. Czystość pozostałych preparatów antocyjanów zawierała się w zakresie 51 ÷ 87 %.
12

Influence of technological processes on selected phenolic compounds in buckwheat

76%
Dziedzic K., Gorecka D., Drozdzynska A., Hes M., Czaczyk K., Jeszka M.
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
|
2011
|
tom 61
|
nr Suppl.1
13

Application of fast liquid chromatography for antioxidants analysis

76%
Drozdzynska A., Dziedzic K., Kosmider A., Leja K., Czaczyk K., Gorecka D.
Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria
|
2012
|
tom 11
|
nr 1
Background. An intensive development of the Fast Liquid Chromatography (FLC) has been recently observed. It makes possible to reduce time analysis and improve resolution as well as sensitivity. The aim of this study was to separate the chosen antioxidants optimization using the FLC method. Material and methods. The three various procedures for antioxidants analysis were compared. Mobile phases containing aqueous solution of formie acid, acetic acid, acetonitrile, and methanol were tested. Limit of detection (LOD), limit of quantification (LOQ), linearity and repeatability of each procedures were determined. Results. Developed procedure enabled to separate all analytes and allowed to get low LOD levels and good repeatability. This procedure was used for antioxidants analysis in buckwheat and buckwheat products. Conclusion. Fast Liquid Chromatography allows to reduce time analysis and obtain good validation parameters.
14

Hypothetical glycerol pathways of newly isolated strains capable of 1,3-propanediol production

76%
Leja K., Samul D., Drozdzynska A., Myszka K., Juzwa W., Pawlicka J., Czaczyk K.
Acta Biochimica Polonica
|
2014
|
tom 61
|
nr 4
15

Group II intron-mediated deletion of lactate dehydrogenase gene in an isolated 1,3-propanediol producer Hafnia alvei AD27

76%
Celinska E., Drozdzynska A., Wita A., Juzwa W., Bialas W., Czaczyk K., Grajek W.
Acta Biochimica Polonica
|
2017
|
tom 64
|
nr 1
16

The application potential of newly isolated bacteria strains to 1,3-PD production

64%
Drozdzynska A., Leja K., Dzwonkowska E., Jamruszka T., Dabrowska N., Drobna M., Kujawa A., Wolski J., Czaczyk K.
Polish Journal of Environmental Studies
|
2016
|
tom 25
|
nr 2
Because of an increasing interest in “green” processes for the production of chemicals, researchers are constantly looking for new strains. The natural environment offers a rich isolation source. Strains from natural probes have strong metabolic properties because they must adapt to variable conditions, and they are also able to produce a wide range of metabolites efficiently. This work is a very early report on some capacities of a few bacteria from Hafnia and Citrobacter genera, isolated from environmental probes to 1,3-PD and organic acids (fumaric, succinic, and acetic) production from glycerol. In this report, the predisposition to effective synthesis of 1,3-PD by investigated strains, based on feedback tests and resistance of bacteria to raw material, have been described.
17

Wpływ wstępnej obróbki osadu ściekowego na efektywność procesu fermentacji metanowej

64%
Krawczyk L., Budych M., Chrzanowski L., Drozdzynska A., Marecik R., Piotrowska-Cyplik A., Szwengiel A., Czaczyk K., Cyplik P.
Nauka Przyroda Technologie. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
|
2011
|
tom 05
|
nr 3
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.