Wyniki przeprowadzonych badań dotyczących mieszkań socjalnych w miastach polskich wskazują na znaczne potrzeby w tym zakresie oraz oczekiwanie od gmin skutecznego rozwiązywania problemu mieszkań dla uboższych grup ludności. W zbadanych 69 miastach potrzeba 12 729 mieszkań socjalnych, a jest ich 159. Obecny przyrost to 1,4%-2,9%. Najczęściej mieszkań socjalnych potrzebują ludzie eksmitowani (26,7%), znajdujący się w złych warunkach materialnych i mieszkaniowych (28,5%), z rozbiórek budynków w złym stanie technicznym tracący mieszkania w wyniku klęsk żywiołowych (1,1), z innych powodów (9,8%) przekwaterowywani, przekazujący mieszkania na inne cele, bezdomni, wychodzący z domów dziecka. Środki na zaspokojenie potrzeb w zakresie mieszkań socjalnych w gminach są znikome. Ich brak wskazało 93% odpowiadających. Na środki z budżetu oczekuje aż 72,5% gmin (oczekujący pokrycia 25%-50% potrzeb - 39% odpowiedzi, 75%-100% potrzeb - 35% odpowiedzi) z badanego zbioru. Inne wymieniane źródła: sprzedaż mieszkań komunalnych, środki właścicieli domów z eksmitowanymi lokatorami, środki pomocy z UE, kredyty niskoprocentowe, udział lokalnych spółdzielni mieszkaniowych, działania organizacji pozarządowych. Najczęstsze sposoby pozyskiwania mieszkań socjalnych to wydzielenie z istniejącego zasobu mieszkań komunalnych, adaptacja lokali niemieszkalnych, budowa nowych mieszkań socjalnych, wspomaganie zamian celem powiększenia zasobu mieszkań socjalnych. Rozwiązanie problemu upatrywane jest w przygotowaniu przez gminy wieloletnich programów gospodarowania zasobem mieszkaniowym gmin i znacznego udziału budżetu państwa w sfinansowaniu mieszkań (a nie noclegowni) dla najuboższych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.