Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Czy mozemy bezczynnie czekac ?

100%
Krukowski R.
Pszczelarz Polski
|
1995
|
tom 06
|
nr 1
4-5
2

Podkarmianie pylkiem zmniejsza skutki nosemozy

84%
Wilde J., Krukowski R.
Pszczelarstwo
|
1992
|
tom 43
|
nr 04
4-5
3

Plantacje bobiku jako zrodlo pozytku nektarowego dla pszczol

84%
Wilde J., Krukowski R.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1995
|
tom 43
105-114
W naszym kraju nie prowadzono dotychczas szczegółowych badań na temat możliwości gromadzenia przez rodziny pszczele miodu z upraw bobiku. Celem przedstawionej pracy było ustalenie atrakcyjności tej rośliny jako źródła pożytku nektarowego dla pszczół. Badania prowadzono na bobiku odmiany Nadwiślański w 1989 oraz Dino w roku 1990 i 1991. Powierzchnia plantacji w kolejnych latach wynosiła 62, 130 i 70 ha. Każdego roku przywożono na te plantacje 10 rodzin pszczelich, które wcześniej korzystały z pożytku rzepakowego. Drugie 10 rodzin pszczelich o podobnej sile stanowiło grupę kontrolną nie korzystającą z bobiku. Oceniano produkcję miodu i wosku oraz rozwój rodzin latem i ich przygotowanie do zimowli. Stwierdzono, że produkcja miodu z rzepaku w danych latach była w obu grupach doświadczalnych podobna. Rodziny kontrolne zebrały z plantacji tej rośliny w kolejnych latach średnio po 19.4; 6.8 i 3.8 kg miodu, a rodziny doświadczalne (bobikowe) - 19.0; 9.7 i 4.3 kg. Tylko w pierwszym roku badań rodziny wywiezione na bobik zebrały znaczącą dla wydajności z całego sezonu ilość miodu, wynoszącą średnio 10.2 kg na jedną rodzinę. W ostatnim roku, kiedy w lecie panowała susza, pożytek nektarowy z bobiku nie pokrywał nawet potrzeb bytowych rodzin i zaszła konieczność dokarmiania pszczół. W zbiorze miodu z całego sezonu nie stwierdzono różnic pomiędzy grupą kontrolną, w której wydajność miodu z rodziny wynosiła w kolejnych latach 31.0; 13.3 i 27.2 kg a grupą doświadczalną mającą w kolejnych latach wydajność 34.8; 15.8 i 22.6 kg. Nie zaobserwowano także różnic między grupami rodzin bobikowych i kontrolnych w ich rozwoju letnim oraz w przygotowaniu do zimowli, nawet w roku, kiedy bobik nie dal pożytku nektarowego. Plantacje bobiku są na ogół słabym i dość zawodnym źródłem pożytku nektarowego dla pszczół.
4

Uprawy bobiku jako pozytek pylkowy dla pszczol w towarowej pasiece wedrownej

84%
Wilde J., Krukowski R.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1995
|
tom 43
115-128
W kraju nie prowadzono dotychczas w warunkach polowych badań na temat możliwości odbierania pyłku rodzinom przebywającym na bobiku. Celem badań było ustalenie jego atrakcyjności jako źródła towarowego pożytku pyłkowego. Na plantację bobiku (62-130 ha) każdego roku przywożono 20 rodzin pszczelich, które wcześniej przebywały na rzepaku ozimym. Połowie rodzin już na rzepaku zakładano powałkowe poławiacze pyłku, pozostawiając je do końca sezonu. Pozostałe rodziny były stale bez poławiaczy. Oceniano produkcję miodu, wosku i pyłku poszczególnych rodzin, a także ich rozwój wiosną i latem oraz przygotowanie do zimowli. Pyłkową produkcyjność na plantacji bobiku porównywano z wynikami rodzin, którym w tym samym czasie, ale w odmiennych warunkach pożytkowych odbierano obnóża. Stwierdzono istotne różnice w zbiorach miodu w zależności od odbierania lub nieodbierania pyłku. Bobik okazał się atrakcyjnym pożytkiem pyłkowym, pozwalającym zebrać rodzinom od 1.4 do 3.1 kg obnóży. W latach, gdy terminy kwitnienia roślin pożytkowych nie nakładały się na siebie, rodziny pozyskiwały z bobiku podobne ilości obnóży do uzyskanych z rzepaku i gryki. W czasie suszy odbieranie obnóży na bobiku wysoko istotnie ograniczyło ilość czerwiu, nie wpłynęło jednak na przygotowanie rodzin do zimowli.
5

Podkarmianie rodzin wiosna nawilzonymi obnozami pylkowymi

84%
Wilde J., Krukowski R.
Pszczelarstwo
|
1992
|
tom 43
|
nr 02-03
4-5
6

Wplyw metod tworzenia nowych rodzin na rozwoj i produkcyjnosc macierzakow

68%
Wilde J., Krukowski R., Bobrzecki J.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 39
123-133
Ze względu na zwiększone ubytki rodzin pszczelich podczas ich zimowania w pasiekach opanowanych przez warrozę aktualne stało się zagadnienie racjonalnego rozmnażania rodzin. Badania prowadzone w Zakładzie Pszczelnictwa ART w Olsztynie w latach 1988-1990 miały na celu porównanie 4 metod tworzenia nowych rodzin: 1. odkłady wczesne, 2. odkłady późne, 3. odkłady zsypańce, 4. sztucz­na rójka. Badania prowadzono na 40 rodzinach, po 10 w każdej grupie. Wpływ metod tworzenia rodzin na rozwój i produkcyjność macierzaków oceniano na podstawie rozwoju, określanego ilością czerwiu podczas dwóch wiosennych pomiarów, oraz produkcyjności. Nowo utworzone rodziny pielęgnowano, odbając o ich intensywny rozwój. Do dalszych badań pozostawiono tylko po 5 nowych rodzin z każdej grupy, które podczas ostatniego pomiaru miały najwięcej czerwiu. Pod koniec każdego sezonu oceniano przygotowanie rodzin do zimowli na podstawie siły rodzin (w punktach) i liczby obsiadanych plastrów. Najwięcej nowych rodzin utworzono przez odkłady wczesne (od 16 w 1988 r. do 20 w 1990 г.), najmniej zaś - wykonując sztuczną rójkę (od 2 w 1990 r. do 7 w 1989 г.). Badane sposoby rozmnażania nie wpłynęły istotnie na ilość czerwiu i łączną produkcyjność macierzaków z pożytków wczesnych i późnych, wpłynęły jednak na uzyskaną przez rodziny wartość miodu przeliczeniowego. Najwyższą wartość miodu przeliczeniowego i miodu przeliczeniowego ogółem uzyskały rodziny rozmnażane metodą odkładów późnych. Obliczając łącznie uzyskaną produkcję miodu i wosku z macierzaków oraz przeliczeniową wartość nowych rodzin największą produkcję uzyskano dzieląc rodziny metodą wczesnych odkładów.
7

Porownanie dwoch sposobow pielegnacji rodzin w ulach wielokorpusowych wczesna wiosna

68%
Wilde J., Krukowski R., Bobrzecki J.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 39
175-180
Badano czy ścieśnianie rodzin do jednego korpusu po oblocie wiosennym wpływa hamująco na ich rozwój i produkcyjność w porównaniu z rodzinami pielęgnowanymi metodą tradycyjną - pozostawianie gniazda na 2 korpusach niecałkowicie wypełnionych plastrami. Rozwój rodzin wyrażono ilością czerwiu określaną podczas dwóch pomiarów wiosennych, a produkcyjność - ilością miodu odwirowanego po przekwitnięciu rzepaku i liczbą odbudowanych arkuszy węzy w ciągu sezonu. Porównywane metody nie wpływają na rozwój rodzin i produkcję miodu. Więcej arkuszy węzy odbudowały rodziny pielęgnowane metodą tradycyjną.
8

Wplyw zimowania rodzin pszczelich w jednym korpusie ula wielokorpusowego na przebieg zimowli, rozwoj wiosenny i wczesna produkcyjnosc rodzin

68%
Wilde J., Krukowski R., Bobrzecki J.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 39
167-174
Celem badań prowadzonych w 1990 i 1991 roku było określenie możliwości zimowania rodzin w gniazdach na jednym korpusie wypełnionym ramkami, stojącymi na pustym korpusie jako tzw. „poduszce powietrznej". Oceniono wpływ tego sposobu na zimowlę, rozwój i produkcyjność rodzin oraz liczbę odbudowanych arkuszy węzy, w porównaniu z rodzinami zimującymi na dwóch korpusach. W obu latach zimowanie na jednym korpusie z „poduszką powietrzną" pozwoliło na oszczędniejsze dokarmianie rodzin bez negatywnego wpływu na oceniane cechy. W pierwszym raku doświadczenia mniejszy osyp zimowy wystąpił w grupie rodzin zimowanych na „poduszce powietrznej".
9

Wplyw podkarmiania pobudzajacego pylkiem kwiatowym na rozwoj i produkcyinosc rodzin

68%
Bobrzecki J., Wilde J., Krukowski R.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 39
193-203
Badania prowadzono w Zakładzie Pszczelnictwa ART w Olsztynie w latach 1981-1985. Pyłek podawano w postaci ciasta lub zmieszany z syropem. Wpływ metod podkarmiania oceniano na podstawie rozwoju rodzin, określonego ilością czerwiu podczas dwóch wiosennych i dwóch letnich pomiarów, oraz produkcyjności miodu z rzepaku (pierwsze miodobranie). W doświadczeniu obserwowano niewielki dodatni wpływ karmienia zastosowanymi dietami z pyłkiem na zwiększenie intensywności czerwienia matek oraz produkcyjność rodzin. Uzyskiwane wyniki nie były jednak powtarzalne.
10

Wplyw ochrony chemicznej bobiku na smiertelnosc pszczol i zawartosc pestycydow w miodzie i pylku

68%
Wilde J., Krukowski R., Smoczynski S., Bobrzecki J.
Pszczelnicze Zeszyty Naukowe
|
1995
|
tom 39
|
nr 2
97-107
11

Uprawy bobiku jako zrodlo pozytku nektarowego i pylkowego dla pszczol w warunkach intensywnej agrotechniki

68%
Wilde J., Bobrzecki J., Krukowski R.
Biuletyn Naukowy. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1993
|
tom 12
|
nr 2
205-208
12

Wplyw odymiania Apiwarolem, Warrosektem oraz Folbexem lub Fumilatem na dlugosc uzytkowania matek oraz rozwoj i produkcyjnosc rodzin

68%
Bobrzecki J., Wilde J., Krukowski R.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 39
213-220
W doświadczeniu rozpoczętym w 1987 roku kontrolowano czas użytkowania matek oraz rozwój i produkcyjność rodzin z matkami, które w poprzednich latach podlegały działaniu zwiększonych dawek Apiwarolu A, Warrosektu M i Folbexu VA (1986) lub Fumilatu (1987). Grupę kontrolną stanowiły rodziny z matkami nie odymianymi lub odymianymi placebo. W doświadczeniu nie wykazano negatywnego wpływu odymiania wyżej wymienionymi preparatami na rowój wiosenny oraz produkcję miodu. Nie wystąpiło również istotne skrócenie czasu użytkowania matek pszczelich, jeżeli dawki zastosowanych środków trzykrotnie przekraczały normy zalecane przez producentów. W doświadczeniu wystąpiło istotne zwiększenie produkcji miodu rodzin odymianych Fumilatem w stosunku do rodzin nie leczonych.
13

Porownanie metod gospodarki pasiecznej umozliwiajacych zwiekszenie ilosci pozyskiwanych obnozy pylkowych

68%
Wilde J., Krukowski R., Bobrzecki J.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 39
181-191
W 1988 r. rozpoczęto badania mające na celu zintensyfikowanie pozyskiwania pyłku. Przy użyciu poławiaczy powałkowych odbierano pyłek w 3 grupach doświadczalnych: PC - poławianie ciągłe, PK - poławianie krótkoterminowe i PO - poławianie w odkładach. W końcu maja każdą rodzinę z grupy PO podzielono na 3 odkłady, na które założono poławiacze. Kontrolę badań stanowiły rodziny bez poławiaczy. W każdym kolejnym roku badań zwiększano ilość pozyskiwanych obnóży, uzyskując średnio od rodziny grupy PK od 1,3 kg w 1988 raku do 4,2 kg w 1990 roku, а w grupie PC od 2,7 kg w 1988 do 8,1 kg w 1990 roku. W tym ostatnim roku z 2 rodzin w grupie PC pozyskano po ponad 15 kg obnóży pyłkowych. Dzielenie rodzin i zakładanie im poławiaczy pyłkowych jest obiecującą metodą znacznego zwiększenia ilości pozyskiwania pyłku. W grupie tej bowiem, uzyskano średnio od jednej rodziny i dwóch odkładów od 3,9 kg obnóży w 1989 roku do 5,4 kg w roku 1990, mimo równie krótkiego jak w grupie PK okresu odławiania. Zaobserwowano w tym samym okresie większy zbiór pyłku w rodzinach, którym wcześniej zakładano poławiacze.
14

Uprawy bobiku atrakcyjnym pozytkiem pylkowym dla pszczol

67%
Wilde J., Krukowski R.
Pszczelarz Polski
|
1992
|
tom 03
|
nr 3
10
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.