Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 42

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przeprowadzone prace badawcze miały na celu określenie naturalnego stanu oraz rozpoznanie kierunku i zakresu zmian zasobności piaszczystych gleb leśnych w łatwo dostępne dla roślin formy boru, cynku, manganu, miedzi i molibdenu. Stałe powierzchnie doświadczalne założono w 1971 roku w nadleśnictwie Międzychód, Oborniki, Potrzebowice, Sieraków i Wronki na glebach bielicowych właściwych. Odnowienia powierzchni zrębowych dokonano sosną zwyczajną w 1972 roku po przygotowaniu gleby w bruzdy wyorane pługiem, jamki wykonane świdrem, broną talerzową na krzyż i pełną głęboką orką. Uruchomione w procesie przyspieszonej mineralizacji ekopróchnicy potencjalnie przyswajalne formy mikroelementów uległy w mało pojemnych i łatwo przepuszczalnych glebach piaszczystych wyraźnemu zróżnicowaniu ilościowemu. Stwierdzone zmiany zawartości boru, cynku, manganu, miedzi i molibdenu w środowisku glebowym, będące przede wszystkim następstwem oddziaływania zrębowego sposobu zagospodarowania lasu, kształtują się także w zależności od rodzaju wykonanych zabiegów agrotechnicznych. Wszystkie cztery sposoby mechanicznego przygotowania gleby spowodowały, po upływie pięciu lat od ich wykonania, statystycznie udowodniony wzrost zasobności gleb w mangan, wyraźne zwiększenie zawartości miedzi i nieznaczny dodatni bilans molibdenu. Natomiast zasobność gleb w bor i cynk uległa we wszystkich analizowanych przypadkach zmniejszeniu.
Variability of green biomass quantity in plant communities found in study transects established along selected traffic routes in Białystok was studied. The study was conducted in a total of four transects including three in non-forest plant communities and one in a forest community located in the vicinity of Białystok’s main outbound roads. The effect of different distance of the study fields from the traffic routes (4-5 m, 14-15 m and 24-25 m) was taken into account. Results obtained for biomass variability in city transects were then compared to the biomass values recorded in both forest and non-forest communities in two standard transects in the centre of Knyszynska Forest, located away from traffic routes. The study demonstrates that total green biomass of plants collected from the study fields depends primarily on the floristic composition of the plant communities under study rather than on the distance of the study fields from traffic routes. As for the city transects, greater total green biomass was recorded in non-forest plant communities (1457.33 g – 3161.65 g) than in the forest community analysed (255.39 g), which is mainly attributable to high green biomass content identified in the floristically richest group of meadow species from the class Molinio-Arrhenatheretea. Total green biomass in non-forest and forest plant communities in the city is greater than outside the municipal area (233.43 g and 134.69 g, respectively), which is predominantly a consequence of higher diversity of plants.
One of the most popular tools used in the process of modeling are ecological networks. Population dynamics of threatened plant species – Pulsatilla patens (L.) Mill. and commonly occurring taxon – Carex digitata L., was modeled using the package STELLA. The population of P. patens was studied in the years 2009-2011, at 16 sites, while the population of C. digitata was observed in the years 1987-2015, at the two sites in the natural and secondary oak-hornbeam forest Tilio cordatae-Carpinetum betuli Tracz. 1962 in the Supraśl Forest Division, Knyszyńska Forest. The input parameters for model construction were changes in the number of individuals and calculated on their basis birth and death rates. The proposed mathematical model of population dynamics implies that the probability of P. patens becoming a threatened species, evaluated on the basis of changes in the number of individuals is small, however it increases for C. digitata (in particular in the anthropogenically disturbed community). The results of simulations show that P. patens makes dynamically developing population characterized by an increase in the number of individuals with time in the period studied, disregarding the effect of natural and anthropogenic disturbances. In both C. digitata communities studied, a decrease in the number of individuals in the period studied is noted, and the rate of the decrease is much higher in the anthropogenically disturbed community, which means that the population is dynamically ageing.
Treścią pracy jest próba oceny kumulacji dwóch form fluoru (FH, FH20) w przypowierzchniowych poziomach bielicoziemnych gleb leśnych na powierzchniach badawczych w Nadleśnictwach Konin i Koło, zlokalizowanych w różnych odległościach w stosunku do huty aluminium i z uwzględnieniem kierunków wiatrów przeważających w naszym klimacie. Do szczegółowych analiz chemicznych pobrano w 1990 roku średnie próbki glebowe z poziomów ektopróchnicy leśnej (Olfh) i dwóch warstw mineralnych: (0-20 cm i 20-40 cm) w drzewostanach sosnowych I klasy wieku. Przeprowadzone badania nad zawartością oraz przestrzennym rozmieszczeniem poszczególnych form fluoru w omawianych silnie kwaśnych i piaszczystych glebach leśnych, wskazują na ich profilowe i powierzchniowe zróżnicowanie. Spowodowane jest ono częściowo oddziaływaniem emisji przemysłowych z uwagi na usytuowanie powierzchni badawczych w stosunku do huty aluminium w Koninie. Porównywalnie mniejszą zmiennością ilościową w przekroju pionowym gleb cechuje się fluor ogółem. We wszystkich przypadkach na bioakumulację fluoru uwalnianego kwasami, a tym samym i na jego profilowe rozmieszczenie bardzo wyraźnie wpływa leśna ektopróchnica glebowa. Uzyskane wyniki pozwalają na stwierdzenie, że wieloletnia emisja związków fluoru w rejonie Konina nie spowodowała, ze względu na kształtowanie się warunków wzrostu i rozwoju leśnych zbiorowisk roślinnych, zwiększenia zawartości fluoru w przypowierzchniowych warstwach gleb. Na powierzchniach badawczych, usytuowanych na kierunkach panujących wiatrów (SW - NE), została jednak utrwalona tendencja wzrostu kumulacji fluoru w porównaniu z obiektami znajdującymi się po stronie nawietrznej (SW, SSE, SE).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.