Opracowanie obejmuje analizę dziesięciu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w Krakowie, o łącznej powierzchni 40,02 km2 (co stanowi 12,2% ogólnej powierzchni miasta). Głównym celem artykułu było poznanie trendu zmian przeznaczenia terenów biologicznie czynnych na inne cele wraz z określeniem ich nowej funkcji przewidzianej w planach miejscowych. Grunty rolne są bowiem jednym z najbardziej intensywnie przekształcanych użytków gruntowych w polskich miastach, które tworzą jednocześnie powiązania ekologiczne w relacji miasto-wieś. W artykule zaakcentowano ekosystemową rolę obszarów rolnych w strukturze przyrodniczej miasta i konieczność racjonalnej gospodarki gruntami, ewidencjonowanymi jako rolne, zwłaszcza w obrębie korytarzy ekologicznych oraz stref wymiany i regeneracji powietrza atmosferycznego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.