Fitoekstrakcja metali ciężkich przez wierzbę z rodzaju Salix wydaje się być obiecującym narzę¬dziem w fitoremediacji nisko i średnio zanieczyszczonych gleb metalami ciężkimi. Wierzba cha¬rakteryzuje się dużą ilością produkowanej biomasy. Celem pracy było wytypowanie klonu, który akumuluje największą ilość metali ciężkich w liściach, korze i drewnie oraz określenie ich aku¬mulacji w glebie pod wpływem zastosowania osadu ściekowego. W pracy przedstawiono wyniki dotyczące wpływu komunalnych osadów ściekowych na zawartość manganu, żelaza, miedzi i cyn¬ku w liściach, korze i drewnie oraz ich zawartości w glebie. Doświadczenie z klonami wierzby krzewiastej założono w 2003 r., natomiast z osadem ściekowym w latach 2008-2010 w Stacji Ba- dawczo-Dydaktycznej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Eksperyment został założony metodą split -plot z dwoma czynnikami zmiennymi: pierwszym czynnikiem były dwie dawki osadu ściekowego na tle kontroli: 14,3 Mg-ha-1 i 28,5 Mg-ha-1 s.m, a drugim czynnikiem były cztery klony wierzby krzewiastej. Analiza wariancji wykazała istotny wpływ warunków pogodowych w latach badań, dawek osadów ściekowych i właściwości genetycznych klonów w badanym materiale ro¬ślinnym. Największe stężenie metali ciężkich stwierdzono w liściach, mniej w korze, a najmniej w drewnie. Osad ściekowy spowodował zwiększenie także zawartości metali ciężkich w glebie.
Wykorzystanie osadu ściekowego do użyźniania gleby na plantacjach roślin energetycznych wydaje się być najbardziej racjonalną metodą jego użycia. Obok cennych składników biogennych, takich jak N, P, Mg czy K, osad ściekowy w swoim składzie zawiera także substancje toksyczne i szkodliwe. Obecność metali ciężkich w niektórych osadach stanowi czynnik ograniczający ich wykorzystanie w rolnictwie. Wierzba wiciowa (Salix viminalis L.) jest przykładem wieloletniej rośliny energetycznej, która ma duże zdolności pobierania i akumulowania metali ciężkich. W pracy przedstawiono wyniki dotyczące wpływu komunalnych osadów ściekowych na zawartość metali ciężkich w pędach wierzby. Doświadczenie z użyźnianiem klonów wierzby krzewiastej osadem ściekowym prowadzono w latach 2009–2010 w Stacji Badawczo-Dydaktycznej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Eksperyment został założony metodą split-plot z dwoma czynnikami zmiennymi: pierwszym czynnikiem były dwie dawki osadu ściekowego na tle kontroli: 14,3 Mg·ha⁻¹ i 28,5 Mg·ha⁻¹ s.m., a drugim czynnikiem były cztery klony wierzby krzewiastej. Analiza statystyczna wykazała, że zawartości metali ciężkich Fe i Ni (r = 0,6793) oraz Ni i Pb (r = 0,7046) były istotnie statystycznie skorelowane. Analiza składowych głównych okazała się skutecznym narzędziem do czytelnej oceny zróżnicowania kombinacji klonów i dawek osadu ściekowego. Celem pracy było wyselekcjonowanie klonów o największej zawartości metali ciężkich w pędach.