Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Stateczność zapory ziemnej zbiornika wodnego posadowionej na podłożu gruntów słabych

100%

Balajweder A., Kowalski J.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

2010

nr 08/1

W programie małej retencji wodnej w województwie dolnośląskim, przewidziano m.in. budowę zbiornika retencyjnego w Maleszowie na Małej Ślęzie o pojemności całkowitej 5,60 mln m3. Długość projektowanej zapory wyniesie 338 m, maksymalna wysokość H = 11,11 m. W dokumentacji geotechnicznej sporządzonej do potrzeb opracowania koncepcji projektowej podano, że górne warstwy podłoża głębokości do około 3,0 m budują lessopodobne gliny pylaste i gliny pylaste zwięzłe w stanie plastycznym (IL = 0,40), pod którymi zalegają gliny pylaste w stanie twardoplastycznym IL = 0,17. Na podstawie tych ustaleń autorzy dokumentacji geotechnicznej sformułowali wniosek, w którym nie zalecają posadowienia zapory na czwartorzędowych osadach lessopodobnych. Z badań przedstawionych w dokumentacji geologicznej, opracowanej przy udziale autorów referatu wynika, że w dnie doliny zalegają holoceńskie namuły gliniaste, w stanie plastycznym na granicy miękkoplastycznego, z częściami organicznymi Iom= 5÷10 %. Maksymalna miąższość tych osadów wynosi 9,0 m. Obliczenia stateczności zapory metodą Felleniusa i Bishopa wykonano przy użyciu programu autorskiego. Badania stateczności i odkształceń wskazują na możliwość posadowienia zapory w projektowanym przekroju Małej Ślęzy. Dla zapewnienia konsolidacji gruntów podłoża nasyp zapory realizować należałoby w dwóch etapach, w okresie minimum 2-letnim, a w podłożu namułów wykonać pionowy drenaż, np. w postaci pali piaskowych.

Ograniczanie wyników

1 Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

1 Balajweder A.

1 Kowalski J.

1 2010

Wyniki wyszukiwania

Stateczność zapory ziemnej zbiornika wodnego posadowionej na podłożu gruntów słabych